انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

«
»

جنگ دربرابرتروریزم ــ کارسازترین راه نجات

       نوشته ی : اسماعیل فروغی 

     افغانستان هیچ گاهی به اندازه ی امروز به مصیبت مبتلا نبوده است .اوج وحشتی که امروزطالبان درافعانستان برپا کرده اند ، درتاریخ بی مانند است. این اوج وحشت ، گروهی یا قوم خاصی را صدمه نمی زند ؛ بلکه ملتی را بسوی نابودی سوق می دهد . طالبان با بی رحمی تمام می خواهند افغانستان را درقرن 21 به سرزمین ارواح و به یک گورستان تمام عیارمبدل سازند.ــ گورستانی برای تمام باشنده گان آن . طالبان می خواهند به دستور حامیان شان ملت مارا ازهنروفرهنگ وازقانون وتمدن انسانی بیگانه کرده ، زنان را که نیم پیکراجتماع استند ، ازجامعه ی ما حذف نمایند .

      نسل کشی ها ، کوچ دادن های اجباری واخیراً شلاق زنی ها ، قصاص و تیرباران کردن زن و مرد درملای عام و بازمنع کامل ورود دختران دانش آموز به دانشگاه ها و منع کارزنان درتمام موسسات غیردولتی داخلی و بین المللی ؛ همه مصداق های روشن جنایت علیه بشریت است . تمام این اقدامات شنیع ، مردم ما را جاهل تر ، خوارتروذلیل ترازپیش به جهان معرفی کرده ، افغانستان را بد نام تروبیچاره ترازپیش خواهدکرد .

      طوری که معلوم است ، امریکاییان می خواهند باردیگرافغانستان را به میدان تاخت و تازِجاهل ترین گروه تندرواسلامی درآورده و ازآن برای ایجاد مزاحمت به حریفان ایرانی ، چینایی و روسی شان استفاده نمایند . آنان تحکیم نظام تروریستی – دینی درافعانستان را بهترین ابزاردست یافتن به‌ این منظورمی پندارند. اما آیا آنان به این اهداف شوم شان دست خواهندیافت ؟

    آیا مردم افغانستان تاابد آنان را تحمل خواهند کرد ؟ آیا جوانان ما بازهم دست زیرالاشه نشسته ، همچنان شاهد جنایات حکومت تک قومی و تک جنسیتی طالبان بوده ، نظاره گرناله های خواهران ومادران شان خواهند ماند ؟ آیا بالاخره تمام مردم ـ تمام مردان و زنان درپهلوی خواهران و دختران شجاع شان نخواهند ایستاد ؟

    واقعیت ها نشان می دهد که جان به لبِ مردم – بخصوص جان به لب جوانان ما رسیده است . جوانان ما اکنون برای دفاع ازعزت وناموس خویش و برای نجات وطن از اسارت تروریستان به جزبپاخاستن ، جنگ و رستاخیزعمومی علیه دجال های طالب ، راه دیگری نمی بینند.

        جوانان وطن وهمه ی مردم ، آرام آرام به این نتیجه و باوررسیده اند ‌که به پاخاستن وجنگیدن علیه تروریستان – ( از جنگ چریکی تا جبهه ای و ازمبارزات فرهنگی وتبلیغاتی تا برپایی اجتماعات و تظاهرات گونه گون ) ؛ تنها راه نجات وطن از ظلم وظلمت طالبانیست . آنانی که می گویند ، مردم ازجنگ خسته شده وافغانستان دیگر به جنگ نیازندارد ، اشتباه می نمایند . افغانستان امروز بیشترازهرزمان دیگر به جنگ عادلانه و دادخواهانه نیازمند است . مردم پرخاشگروجان به لب رسیده ی افغانستان حالا بیشتراز هرزمان دیگربه یک سازمان منسجم انقلابی ویک جبهه ی متحد آزادیبخش نیازمند است . افغانستان باید به آزادی ازدست رفته اش دوباره دست بیابد .

     ایجاد دسته ها وگروه های مخفی وعلنی آزادیبخش علیه طالبان ، مبارزات فردی و جمعی فرهنگی وتبلیغاتی واعتصابات و مظاهرات عمومی که روزتاروزدرتمام ولایات افعانستان ، گسترش و توسعه می یابد ، بی تردید کمرطالبان زورگو و جنگ طلب را خواهد شکست . و این تنها راه نجات دوباره ی وطن از چنگ وحشت طالبانیست …