یادنامه مسرورنجیمی شاعر سفرکرده
وقتی نام ازمسرورنجیمی برده میشود، سیمای یک مرد بزرگوار و فوق العاده صمیمی و مهربانی ازپیش چشمم میگذرد که نه تنها شاعر و ادیب و اهل قلم بود بلکه یک انسان روشنی بود که درک و احساس وطنپرستانه داشت
وهمین دلبستگی اش بوطن، مردم و حقوق زحمتکشان بود که فرزندان ازخودگذر، مبارز و درست اندیش بجامعه تحویل داد که هرکدام شان ازخود افتخارات و سرافرازی هایی دارند.
من افتخارآشنایی این بزرگوار را ازسالها قبل زمانیکه درکابل دربانک ملی افغان همکارپدرمرحومم بود، داشتم و اما اواخرسال ۲۰۰۵ میلادی درآلمان زمانیکه مسئولیت نشریه ای بنام (تصویر) را بعهده گرفتم
پس ازنشر اولین شماره های این نشریه بود که با فرستادن اشعار و مضامین و مقالات متعددش، دست یاری دهنده و پرمهرش را، بسویم درازکرد و این همکاری سبب شد که ما بتوانیم ۸ سال تمام نسبت به هروقت دیگرپربارتر و مرتب ترمنتشر شویم
چنانچه واکُنِش خوانندگان ما پس از انتشارهرشماره چنان پرمهر و دلگرم کننده بودکه برای ما شگفت انگیز بود.
زنده یاد مسرورنجیمی با وجود کبرسن و تکالیف مریضی مردی بود فعال و پرکار و هرهفته اشعارجدیدی میسرود ، دوبیتی ها، اندرزها، ضرب المثل ها، چیستانها و سایر دستنوشته هایش را بیدریغ در اختیارم میگذاشت و ازهیچ رهنمایی و سعی و تلاش دریغ نمیکرد .
با تاسف بسیارکه این شاعرخوش کلام، فعال و پرکار ، متواضع و فروتن و صمیمی و مهربان یکسال قبل ازامروزدارفانی را وداع گفت و به لامکان سفرکرد.
زنده یاد مسرورنجیمی برای من نه تنها همکارقلمی بلکه همیشه یک معلم ، استاد و آموزگار بود و من ازایشان بسیار چیزها آموختم. امروزنبود او در ردهٔ قلم بدستان بیشتر محسوس است زیرا که ما با همکاری هم چرخهای این نشریه را به گردش در می آوردیم، چیزیکه امروز به تنهایی برای من غیرممکن است.
یادش را گرامی میداریم و بروانش درود می فرستیم!
زلمی رزمی