کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

وفول دیپلوماسی کا بل درمجمع عمومی ملل متحد دربرا براسلام اباد

عبدالاحمد فیض

هفته ګذشته دراستا نه هفتادمین اجلاس سالانه مجمع عمومی سازمان ملل متحد مطلب موجزداشتم تحت عنوان انتظا ر مردم افغا نستا ن ازمجمع عمومی وبخصوص توقع مردم رنجیده ما ن ا زهیات افغا نی اشتراک کننده درین ګردهما ئی بزرګ جها نی که ریا ست انرا اقای رئیس اجرائیوی حکومت وحدت ملی بعهده داشت .

علی الرغم انکه درمقاله مذکوربه اختصا رنکا ت مهم وضروری ازالام ، مصایب ورنجهای نامحدود مردم مظلوم ما که چشم انداز چندان روشنی مبنی برختم ان دراینده های نزدیک متصورنیست ، تذکازیا فته بود، اما اینک یکبا ردیګرلازم دانسته میشود تا ازتداوم واستمرا رمداخلات ګسترده محافل تجا وزکارخارجی درامورداخلی افغا نستا ن ،نبردهای خونین وارتکا ب جنایات متعدد ، توحش وتضییع حقوق انسا نی درکشورما بوسیله ګروهای دهشت افګن وادمکشا ن حرفوی نامبرد که ازسالها ست درراستای تحقق منویا ت ومقا صد تجا وزکارانه بیګا نګان درقالب جنګهای نیا بتی انهم تحت پوشش دین می جنګند وازمردم بیدفاع غیرنظامی اعم ازاطفا ل ، زنا ن ، روشنفکران وبزرګا ن اقوام با انجام حملات سا زما ن یافته انتحا ری وتها جملات مسلحانه ګروهی به اهداف ملکی انتقام میګیرند. همین اکنون میلیونها افغا ن درنقاط مختلف کشورازبی ثباتی های ګسترده وفردای نامطمئین رنج برده ، استقلال ، حاکمیت ملی وحتی موجودیت افغا نستا ن بعنوان یک واحد جغرافیائی مستقل درمعرض خطروانهدام قراردارد که ا زان نمیتوان چشم پوشی نمود.

تحولات وانکشا فات اوضاع جاری کشوربوضوح میرساند که مخا لفان مسلح دولت وحا میا ن خارجی انها درصدد تغییرراهبردی جنګ ، توسعه وګسترش بحران درافغا نستا ن بوده وتلاش میورزند تا با توسل به تشدید بیرحمانه ترین تها جمات ګروهی وانجام حملات انتحاری بالای اهداف ومقاصد غیرنظامی چنا ن فضای رعب ووحشت را درکشورایجاد نماید که اوضاع ازمنظرسیاسی وامنیتی ازکنترول خارج وزمینه فروپاشی نظام موجودرا با بسط وتوسعه بسترهای جنګ ونارضایتی های عمومی که درقالب نبردهای سایبری راه اندازی میګردد، بیش ازپیش فراهم نمایند که تهاجم هزاران جنګجوی مسلح درشهرکندز که رهبری انها را اجیران (ای-اس-ای) وکرنیل های پاکستانی بعهده داشت مصداق روشن وانکا رناپذیراین مدعاست.

حمله ګسترده مهاجمان درکندز که با تاسف به سقوط حاکمیت دولتی منجرګردید ، تلفات عظیم انسا نی وخسا را ت جبران نا پذیرمالی ازخود بجا ګذاشت که میتوان ازسرقت میلیونها دلارازبانکهای دولتی وخصوصی ، تاراج منا زل باشند ګا ن کندز، تجا وزبه ناموس وانواع ګوناګون سباعت وجنا یات وحشیا نه دیګرازین نوع نامبرد ،که نه تنها چهره های وحشی وسفاک ادمکشا ن اجیررا درتسلط سه روزه انها درکندزبدرستی به نمایش ګذاشت ، بلکه ګستره نیات واهداف حا میان جنګ وقتل عام افغا نان را برجسته نمود .

ازمنظرزمانی حمله وسیع وهدفمند مخا لفان مزدور به ولایت کندزدریک برحه حساس اتفاق افتاد ، درست درچنا ن فرصتیکه هیا ت افغا نی غرض اشتراک درهفتادمین اجلاس مجمع عمومی سا زما ن ملل متحد عا زم نیویورک بود . بنا بران مردم افغا نستا ن متوقع بود که رئیس هیا ت افغا نی صدای نفرت وانزجارمیلیونها هموطن ما را دربرابرتجا وزات اشکا راسلام اباد وحما یت بیدریغ انکشورا زشبکه های تروریستی که علیه دولت ومردم ما درحال نبرد قراردارند به سمع نما یندګا ن جها ن رسا نیده وازپا کستا ن بحیث عا مل اصلی بی ثبا تی ، قتل وکشتا رظالمانه افغا نا ن وبمثابه کشوریکه ا زدهشت افګنی وافراط ګرائی مذهبی چون ابزا ردرسیاست خا رجی ان استفاده مینماید ، به طرح شکایت رسمی عنوانی مجمع عمومی مبا درت میورزید ، اما اقای رئیس هیا ت افغا نستا ن وبیا نیه دهنده درمجمع عمومی درخصوص اوضاع حاکم سیاسی ونظامی حاکم درکشوروحضورمخالفا ن مسلح دولت درقلمروپاکستا ن ، به نمایندګی ازمردم رنجیدیده ما دران ګردهمائی بین المللی چنین بیا ن داشت : (( مردم افغا نستا ن بدون تبعیض ازجانب تروریستا ن که ازبیرون به افغا نستان میایند قربانی میشوند. موجودیت پناهګاه های هراس افګنا ن درخاک پاکستا ن سبب ایجاد مشکل برافغا نستا ن شده وشبکه حقا نی که متهم اصلی تروریزم منطقه است ، باید ازبین برده شود .

اقای عبدالله دربخش دیګرازسخنا نش افزود : درچهل وهشت ساعت ګذشته صدها هراس افګن که جنګجویان خا رجی درمیا ن انها شامل هستند به کندز حمله ورشدند واین تلاش های نا کامی است تا افغا نستا ن رام تروریزم شود وازپاکستا ن خواست همانګونه که ماه ها قبل رهبری پا کستا ن درزمینه ازبین بردن ابزارهای شناخته شده تروریزم موافقت کرده بود ، عمل نماید .))

این بیا نیه ضمن داشتن متون پراګنده وفاقد تسلسل ، مبیین رویکردهای منفی ونها یت ضعیف درعرصه سیا ست خا رجی پنداشته شده ومظهریک دیپلوماسی محا فظه کارانه وانفعالی است که با تاسف ازګذشته به ارث ما نده وهمین اکنون بخش ازدیپلوماسی افغا نستا ن را درارتباط با اسلام اباد درمحوریت ارک تشکیل میدهد . مردم ما ا زنماینده شا ن در مجمع عمومی انتظا رداشتند ، که بیا نیه ای ازین تریبون جها نی ایراد میګردید که بازتا ب واقعی الام مصایب ورنجهای میلینها افغا ن رنجدیده وخسته ازجنګ میبود که درتمام مراحل جنګهای تحمیلی وبویژه درسه روزسلطه ظالمانه ووحشیانه ګروهای شرارت پیشه  درکندزکلیه هست وبود شان به یغما رفته ،به عزت وشرف انها بی حرمتی وبه ناموس انها دربرابر دیدګان شان تجا وزګروهی صورت ګرفت .

بیا نیه بایست حملات مسلحانه ارتش پاکستان وحضورکرنیل های ان کشوررا درخطوط مقدم نبرد درخاک افغا نستا ن به جها نیان معرفی وازنقش پاکستا ن درحملات بالای ولایت شرقی کنرها که با پرتا ب تسلیحا ت سنګین وراکتهای دوربرد با تکررومستمرانجام میا بد درجلسه مجمع عمومی درخورقضاوت عامه جها نی قرا رمیداد. نماینده افغا نستا ن در اجلاس نوبتی مجمع عمومی بایست با کاربرد ابزارهای مشروع ونیرومند دپلوماتیک که منشوروهنجا رهای جهانی دراختیارقراد رمیدهد ، جها ن را ازحوادث مرګبا رکشورکه اسلام اباد عامل بدون چون وچرا ان میباشد ازنزدیک اګاه ساخته وبا استقاده ا زحق مشروع کشور ، مساعی سا زما نیافته مبنی برمحکومیت جها نی اسلام اباد را فراهم مینمود. هیا ت مکلف بود که ازمجمع عمومی بمثابه تریبون دادخواهی استفاده برده ، با ارائیه اسناد ، شواهد ومدارک غیرقابل انکا ر، پاکستا ن را با وضاحت تمام مجری وهدایت کننده همه جنا یا تی به جها ن معرفی مینمود که همین حالا سربا زان اجیران کشوربطورفزاینده درسراسرافغا نستا ن مرتکب میګردد. پا کستا ن که درمنا سباتش با افغا نستان ازکلیه اصول وهنجا رهای جها نی منجمله اصول عدم مداخله وتجا وز، حسن همجواری ، اصل همزیستی مسالمت امیز وبویژه مفا د منرج درفقره (۲) ماده دوم وپراګراف (۴) ماده دوم میثاق ملل متحد تخطی نموده ودرنقض حاکمیت افغا نستا ن دست دارد ، نما ینده کشور درهفتادمین نشست اسا مبله عمومی ملل متحد می بایست ازپاکستا ن بعنوان مرتکب جنایت علیه صلح ، جنایات ضد بشری وجایتکا ر جنګی به محاکم بین المللی وبویژه دیوان جها نی جنا ئی حتی بدون مراجعه به شورای امنیت شکایت مینمود . چنا نچه اسلام اباد درهمین اجلاس جها نی از هند به اتهام مداخله استخبا راتی ا نکشوردرحوادث کراچی ، بلوچستا ن وغیره با جرا ت تمام بمثابه یک کشورمستقل شکایت رسمی ارائیه داشته وازمجمع عمومی خواهان رسیدګی فوری موضوع درشورای امنیت ګردید . درحالیکه سرزمین افغا نها که ازچندین دهه است ، مرګ وویرانی های نا محدود را شاهد است ، جرا ت شکایت واقامه دعوی حقوقی علیه مداخلات وتجا وزا ت علیه پا کستا ن درنهادها ومراجع ذیصلاح بین المللی ازصاحبان قدرت درکابل سلب ګردیده است .

بنا بران معتقد هستم که مردم ما باوردارند که موقف محتا طانه ومحافظه کا رانه هیا ت اشتراک کننده درهفتادمین اجلاس مجمع عمومی ملل متحد درپیوند با مداخلات ګسترده اسلام اباد درامورداخلی کشورما ونقش ان کشوردرتربیت ، تجهیز وتسلیح ګروهای دهشت افګن بیشترینه ریشه درتوانا ئی های بالای پا کستان درحفظ کانونهای تشنج درهمسایګی افغا نستا ن ومدیریت جنګ درکشورما داشته ودولتمردا ن افغا نی خویشرا شدیداء درانحصا ر نقش اسلام اباد درروند صلح دولت افغا نستا ن با مخا لفا ن مسلح دانسته وتلاش میورزند تا ازوارد نمودن اتهام رسمی مداخله وتجا وز علیه پا کستا ن درمجامع مسوول جها نی اجتنا ب ورزند . اما باورم اینست که چنین موضعګیری غیرقاطع ومحتا طا نه هیا ت افغا نی اشتراک کننده درجلسه سالیا نه مجمع عمومی ملل متحد دربرابر اسلام اباد معرف ضعف سیا ست خا رجی کشوردرقبال حوادث غمانګیز اطراف کشوراست که سا زما ندهند ګا ن وعاملان اصلی ان عنصرخا رجی است که بدون تردید وفول دیپلوماسی کابل را دربرابراسلام اباد به نما یش میګذارد ، لذا این فقط مردم خواهند بود که بها ی جبرا ن نا پذیردیپلوما سی غیرسا زنده با زیګران قدرت را خواهند پرداخت .