کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

اهدا به شما شریف ترین درد آشنایان وطن

 

بر خیز که اوضاع جهان درخطر است

دشمن   بکمین  آمده   درپشت در است

صبر  همه  لبر یز  ز  رویا رو  ییست

اندک « جرقه »  جهان  بزیرزبراست

 

اوضاع  زمانه   زین  بد تر خواهد شد

هر لحظه  بلحظه  پر خطر  خواهد شد

با  وحدت  اگر  چشم  خرد   باز  شود

بار  دگر  این  شام   سحر  خواهد  شد

 

تا  ما  همه  همبسته  و   یکجا    نشویم

در  قول و  عمل تا من و تو  ما نشویم

چیزی  به    شعار گفتن  حاصل  نشود

بر  ز خم     وطن  نیز  مداوا   نشویم

 

تا   فارغ  از اهد اف  گر وهی  نشویم

تا   رسته  ز ا ختلاف   دوری   نشویم

در   پهنه ی  کار زار  میهن   دو ستی

رهکا ر  اصول   رز مجو یی   نشویم

 

شرم است  که براه  مشترک  ره نرویم

ننگ است  اگر  ما همه   همره  نشویم

چون  نیست   بدیل  وحدت و همکاری

چیزی   دگری   که  ا ندرین ره نرویم

 

گر  عشق   وطن   بسینه  و سر داری

با ید   که  به   همد لی  قدم   بر داری

چیزی   نشود  ز دوری  و  فا صله ها

از  لشکر   بسیار  که   در  بر   داری

 

از  فا صله  ها   سخت   حذر باید کرد

بر  جو شش  و  همد لی  اثر  باید کرد

با   عنصر   اتحاد   و تر کیب   و فاق

این    کاخ    امید   را بسر   باید  کرد

در   پر تو   قله  ها   نظر   باید   کرد

زین    جاده   پیچ  و خم  گذر باید کرد

حیف  است  به نیمه راه تو قف  کردن

تا    آخر   این   راه   سفر  باید   کرد

 

گیرم   که   تیور یسن  و ابر  فرهنگی

آنرا   چکنم      که   در عمل  میلنگی

با   زشت   ترین  مخا لفان  در سازش

با  خوب   ترین  همنظران  در جنگی

 

چون عشق وطن رسالت خصلت ماست

از  خود  گذری لازمه   فکرت  ماست

فر موده    دایمیُ     رهبر   این    بود

پیروزیی  ما همیشه  در  وحدت ماست

 

عبدالوکیل کوچی