فتنه خوابیده
قدم هلال شد و مایلم به ابرویش
فتاده مرغ دل من به دام گیسویش
هزار فتنه خوابیده می کند بیدار
اگر کند به چمن جلوه قد دلجویش
فروغ دیده من می شود فزون صدبار
فتد به سویم اگر پرتو از مه رویش
دلم به سینه تپد هر دمی کند افغان
بدان امید که روزی رسد سر کویش
کشیم میل به دو دیده اش ز آتش آه
هر آن کسی که ببیند به چشم بد سویش
ز بعد مرگش اگر بگذرد به خاک ثنا
دوباره زنده شود از شمیم گیسویش
محمد اسحاق ثنا
ونکوور کانادا
۲۰/۱/۲۰۲۵
