به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

چگونه این بار پاریس هدف حملۀ هراس افگنی قرار گرفت

نویسنده : مهرالدین مشید

اسلام هراسی پروژۀ  تمام عیار غرب بر ضد اسلام راستین است

چند روز پیش دفتر مجلۀ طنزی شارلی ایبدو آماج حملۀ هراس افگنان قرار گرفت که در نتیجه یازده تن به شمول روزنامه نگاران  و دو پولیس کشته شدند. پرسش این است که  چرا این بار فرانسه هدف حملۀ هراس افگنی قرار گرفت وچگونه شد هراس افگنان پاریس را بحیث مرکز عملیاتی خود قرار دادند. در حالی که پاریس به مقایسۀ دیگر پایتخت های کشور های اروپایی پایتختی نسبی آرام بوده و چندان طبل جنگ برضد هراس افگنی هم بار اول از آن به صدا نمی آید و سرقافلۀ جنگ های ضد تروریستی هم نیست و هر از جمله کشور هایی است که ناگزیرانه به قافلۀ مبارزه با تروریزم پیوسته است. فرانسه از کشور هایی است که پیش از این چندان شاهد شور و احساسات  تروریزم ستیزی نبود؛ هرچند این کشور با وضع تعزیرات روی سری بر دختران مسلمان از جمله اسلام ستیزترین کشور های اروپایی به حساب می رود که برای هراس افگنان چندان مایۀ دلچسپی نیست.

در  این شکی نیست که تروریزم برای شماری سیاستمداران غرب ابزاری برای اسلام هراسی مبدل شده است و بدین گونه می خواهند، سیاست های تهاجمی و یکه تازی های نظامی شان را برای ملت های شان توجیه کنند. هر زمانی که سیاست های زمامداران غربی مورد انتقاد شدید مردم شان قرار می گیرد. سیاستمداران غرب برای پنهان کردن بحران های شدید اقتصادی مانند تورم پولی، بلند رفتن میزان بیکاری و پایین آمدن رشد اقتصادی در کشور های  شان دست به ماجراجویی های سیاسی می زنند و با آفریدن حوادث مصنوعی افکار مردم را مغشوش نموده و به گونه یی در مسیر سیاست های ضد مردمی شان بسیج می نمایند. زمامدران غربی در حالی میلیارد ها دالر را برای مبارزه با هراس افگنی هزینه می کنند که در کشور های شان با دشواری های گوناگون اقتصادی مانند بیمه های صحی و مشکل آموزشی دچار هستند. اما پس از حادثۀ خونین یازدهم سپتمبر چگونه شد که پاریس بحیث مرکز اسلام هراسی انتخاب شد. بدون تردید زمامدران غرب که به قول خیام بزرگ خود کوزه وخود کوزه گر و خود گل کوزه اند، خیلی ماهرانه وارد عمل می شوند و با یک تیر چندین هدف را همزمان نشانه می گیرند؛ اما این بار در فرانسه، کشوری که بیشتر از چهار میلیون جمعیت آن را مسلمانان تشکیل داده است و موج گسترش اسلامی در آن بصورت آرام آرام  بیشتر از سایر کشور های اروپایی است. این سبب شده تا زمامداران این کشور موضع تندتری در برابر مسلمان این کشور داشته باشند. چنانکه پوشیدن روسری برای زنان و دختران فرانسه منع شد و حتا بر آن جریمۀ نقدی وضع شده است. در حالی که این عمل با روح دموکراسی غرب سازگار نیست و دموکراسی حافظ هرنوع آزادی های مشروع انسانی است، بویژه ازادی هایی که برای دیگران آسیب نداشته باشد. آزادی پوشیدن روسری هرگز آزادی های سایر شهروندان فرانسه را محدود نمی سازد و از زیان قابل توجۀ اجتماعی و اقتصادی هم در آن متصور نیست. پس تصمیم حکومت فرانسه را برای منع روسری می توان نوعی تبعیض آشکار با دین اسلام تلقی کرد. به هر حال غرب شعار های بلند و بالایی برای دموکراسی سر می دهد و خود را بنیانگذاران نظام نوین تلقی می کنند و خویش را منادیان راستین آزادی بیان و مدافع حقوق بشر عنوان می کنند و اما در عمل تخطی های آنان در حوزۀ حقوق بشر و ازادی بیان حتا بیشتر از کشور های جهان سوم است. جنایات امریکا در زندان های ابوغریب بغداد، گوانتامو، بگرام و سایر زندان های مخفی امریکا بسا جانکاه تر  و ضد انسانی تر از تمامی کشور های جهان است که فرانسه هم در این تخطی ها هم پیمان نزدیک امریکا است. شاید فلم هایی را دیده باشید و گزارش هایی را خوانده باشید که به گونه شگفت آوری نشان می دهد که چگونه یک زندانی طعمۀ سگ های امریکایی قرار می گیرد، یا با زدن های پیهم به زمین به گونۀ بیرحمانه یی به قتل می رسد، در آب جوش  افگنده می شود، سرش زیر ابشار نهاده می شود و یا آلۀ تناسلی اش با طناب بسته می شود و به زمین کشانده می شوند. بیشتر این جنایات در حق آنانی صورت گرفته است که هنوز هم محکوم به مجازات نشده اند و صدها انسانی بیگناهی به چنین شکنجه ها جان داده اند و شماری هم رها شده اند که با گذشت چندین سال بالاخره بیگناه ثابت شده اند. آیا بیشتر از این و کلانتر از این  جنایت را می توان در جهان سراغ نمود که بوسیلۀ منادیان حقوق بشر بر مظلوم ترین انسان های روی زمین روا داشته می شود.

 تنها حوزۀ حقوق بشر عرصۀ مانور سیاست های انسان ستیزی و اسلام ستیزی کشور های غربی نیست؛ بلکه آزادی بیان هم ابزاری بیش در دست زمامدران غربی نیست. چگونه با زیر پا نهادن احساسات میلیون ها دیندار مسلمان را می توان آزادی بیان خواند و توهین بر پیامبر بیشتر از یک میلیارد انسان روی زمین را آزادی بیان عنوان کرد و توهین آشکار بر آن را نادیده گرفت و بر تارک تخطی آشکا رسانه یی مهر آزادی بیان زد. این حکومت فرانسه که امروز مارش یک میلیونی را برضد حملۀ انتحاری بر دفتر مجلۀ طنزی شارلی ایبدو راه اندازی کرده است ، دیروز چگونه در برابر تخطی آشکار رسانه یی آن چشم پوشی نمود و آیا نمی دانست که این گونه آتش افروزی های رسانه یی عواقب خطرناکی در پی دارد. حکومت فرانسه حتا اندکترین اقدامی هم برای تنبه و تقبیح این مجله به عمل نیاورد. امروز مردم فرانسه حق دارند تا در مقابل زمامداران خود بایستند؛ زیرا عامل اصلی رخداد خونین حمله بر دفتر مجلۀ شارلی ایبدو زمامداران فرانسه است که در برابر نشر کاریکاتور پیامبر اسلام بی تفاوتی اختیار کردند.

این سکوت آشکار نشان می دهد که زمامداران غرب برای اسلام ستیزی برنامه های مرموز و آشکاری دارند که هر از گاهی پرده از روی آنان به زیر می افگنند. این نشان می دهد که زمامداران غرب با حادثه آفرینی های چون حمله به دفتر شارالی ایبدو می خواهند احساسات مردم شان را به گروگان بگیرند و خشم و انزجار آنان را با این گونه حادثه آفرینی ها به نحوی فروکش نمایند و با راه اندازی احساسات کاذب اسلام هراسی به فریب تازه یی آنان را بکشانند. برخورد غرب در برابر هراس افگنی نه تنها که معقول و صادقانه نیست؛ بلکه غرب از هراس افگنی استفادۀ ابزاری کرده و بدون آنکه برای محو عوامل آن اقدام کند، با “شیر و غلط ” زدن های دروغین دست به ماجرا جویی زده  ، برای مبارزه باعوارض آن کاذبانه هیاهو بر راه می اندازد. چنانکه پس از رخداد حادثۀ پاریس از رویکرد واکنشی زمامداران غرب معلوم شد که هر کدام چه پیامی برای مردم جهان داشتند.

«ینز اشتولتنبرگ» منشی عمومی ناتو در بروکسل گفت: «ما با همبستگی تمام در کنار همپیمان خود فرانسه ایستاده ایم» این حرف منشی عمومی ناتو چه معنایی می تواند، داشته باشید؟ جنگ با مردان نقابدار با هواپیماهای جنگی؟ فرستادن تانک ها به سرزمین های مسلمان نشین در نزدیکی شهر ها؟ سیاست نادرستی که تا کنون هراس افگنی را فربه تر و توانمندتر گردانیده است. در حالی که تروریزم یک مسآلۀ فرهنگی، مذهبی، اجتماعی، جنائی، اطلاعاتی است. تروریسم هر مسآله یی  می تواند باشد جز مسآله نظامی. هرچند منشی ناتو از موضع زور سخن گفت و اما نشانۀ درمانده گی در کلام او آشکار بود. وی فراموش کرده است که برای مبارزۀ صادقانه با تروریزم باید عوامل آن را نابود کرد و سلاح اثر گذاری بر دل ها را جاگزین جنگ با تروریزم گردانید. این در حالی است که امریکا سخت ترین شکست را از بن لادن متحمل شده است. آمریکا در جنگ مبارزه با تروریزم  به گونۀ خجالت آوری باخت را قبول کرد و تا هنوز بیشتر از هزارمیلیارد دالر را برای آن پرداخته است. پس منشی ناتو از کدام ایستادن در کنار فرانسه سخن می گوید، ایسادن هایی که پیامد های ناگوار تر از هر روز دیگر است. آیا با این ایستادن می تواند، جلو رخداد های خونین تر در اروپا را بگیرد، هرگز نه و شاید حوادث دیگر خیلی فاجعه بار تر و خونین تر از دفتر شارلی ایبدو باشد. امریکا و غرب با سیاست های غلط خود هر آن  بیشتر از روز دیگر خود را با بیشتر از یک میلیون انسان روی زمین در رویارویی آشکار قرار میدهد. چنانکه پس از حادثۀ شارلی ایبدو خبر هایی حکایت از حمله بر موسسات مسلمانان در این کشور دارد. در یک همه پرسی بنیاد «برتلزمان» اعلان نمود که پس از حمله پاریس ۶۰ درصد از آلمان ها احساس می کنند که مورد تهدید قرار دارند. حتی از هر چهار نفر یک نفر خواستار آنست که ورود مسلمانان به آلمان ممنوع گردد.

روزنامه «ولت» (روزنامه محافظه کار آلمانی از منتقدین حضور مسلمانان در آلمان می نویسد، باید چه نتیجه یی بگیریم؟ با تمام مسلمان های آلمانی و اروپائی چه باید بکنیم؟ به اردوگاه بفرستیمشان؟ تعدادشان بیش از آنست که بتوانیم چنین کنیم. این گفته ها احساسات دینی یک میلیارد و ششصد هزار مسلمان در جهان را جریحه دار می سازد. این در حالی است که سیاستمدارانی در غرب مانند خانم مارین لوین رهبر حزب راست افراطی “فرنت نشننل” این گونه عملیات ها را پدیدۀ بیرونی می خواند که گویا از بیرون بر اروپاییان تحمیل شده است. در حالی که این برداشت اشتباه محض است.  “زرنایف” دو برادری که حدس زده می شود منفجر کنندگان بمب در بوستون هستند، در آمریکا بزرگ شده اند. «آندرس برایویک » سوء قصد کننده در «اوتویا » اهل «اسلو» است. « کوآچی » دو برادری که متهم به ترور روزنامه نگاران فرانسوی در پاریس هستند، در فرانسه متولد شده اند.پس این نشان می دهد که ترور بخشی از خود اروپا است که حالا درنتیجۀ سیاست های غلط آنان بر سراسر جهان دامن گسترده است.

این در حالی است که بیشترین ضرر عملیات های انتحاری از یازدهم سپتمبر تا حمله بر دفتر شارلی ایبدو را مسلمانان جهان متحمل می شوند و کمترین نفعی هم از آن بدست نمی آورند. این عملیات ها در واقع آبی است که بر آسیاب دشمنان اسلام سرازیز می شود و تهدیدی آشکار به مسلمانان سراسر جهان است. این گونه عملیات ها فقط بیشترین کمک را به پروژۀ اسلام هراسی می نماید. آمارها نشان‌دهنده آن است که در هر انتخاباتی میزان رای گروه‌ های اسلام‌هراس و نژادپرست در کشورهای غربی، بیشتر می‌شود. هر جنایت تروریستی فعالیت‌های این گروه‌ها و اشخاص را مشروعیت می‌بخشد. این سازمان‌ها و گروه‌ ها بدون کدام هزینه و زحمت ، طرفدار پیدا می‌کنند. گروه‌های تروریستی مثل القاعده و داعش ، بیشترین نفع را به پروژه اسلام‌هراسی در غرب رسانده‌اند.

فعالیت‌های نظامی این گروه ها هیچ سودی برای مردم مسلمان جهان نداشته است؛ زیرا این ها نه تنها طرح و برنامه تازه‌ یی برای برون‌رفت مردم مسلمان دنیا از فقر، بی‌کاری، عقب‌ماندگی و بی‌سوادی ندارند؛ برعکس مردم مسلمان جهان بیشتر از همه قربانی فعالیت‌های آنان‌اند و کشور هایی مانند افغانستان، عراق و سوریه بیشترین ضربه را از عملیات های تخریبی آنان متحمل می شوند. در حالی که القاعده، طالبان، الشباب، بوکوحرام و داعش گروههای کوچکی هستند که هیچ پیام سیاسی دلچسب، منطقی و قابل قبول برای مسلمانان دنیا ندارند. تنها این پیام را می رسانید که مسلمانان باید با غیر مسلمانان بجنگند و بیشترین سود آن نصیب  پروژه اسلام‌هراسی در غرب می‌شود که در راس آن مافیا های اقتصادی و سیاسی و تسلیحاتی در غرب قرار دارند.

حال بر مسلمانان جهان است تا در برابر پروژۀ اسلام هراسی به پا خیزند و مانع اسلام ستیزی شماری حلقات حاکم درغرب شوند و این را ثابت کنند که مسلمانان به گونۀ دیگر هستند و هراس افگنی با اسلام راستین در تضاد کامل قرار داشته و بدین باور اند که در عقب گروههای افراطی اسلامی دست غرب و شبکه های استخباراتی موساد، سیا و ام بی 6 است. چنانکه گزارش هایی به نشر رسیده است که داعش ساخته و پرداختۀ اسراییل و حکام سعودی است؛ زیرا تخریباتی را که این ها برضد اسلامی می نمایند، برای غرب کم هزینه تربوده و اهدافی را نشانه می گیرند که شاید غرب به سالها هم آنرا نشانه گرفته نتوانند. جهان اسلام باید به گونۀ صریح و روشن پیام خویش را برای غرب برسانند که راۀ خطایی را برای اسلام ستیزی برگزیده اند و اسلام هراسی نمی تواند، غرب را به اهداف افراطی و یک جانبه اش بر ضد اسلام نزدیک بسازد؛ بلکه برعکس درازراۀ رسیدن به آن را طولانی تر نموده و بلای اسلام هراسی دیر یا زود بر آن نازل خواهد شد. چنانکه دو روز بعد از رخداد پاریس حرکت اتحاد و وحدت ادیان در اروپا دست به راهپیمایی زدند و حمله بر اماکن اسلامی را از سوی گروههای افراطی تقبیح کردند. این حرکت مایۀ امیدواری بوده و مشت کوبنده یی بر دهن افراطیون غرب است که برنامه های اسلام هراسانۀ آنان خطرناک تراز گروههای القاعده، طالبان و داعش است که در آتش آن به زودی خود آنان خواهد سوخت.

یاهو