واکنش ضروری نظامی و قانونی روسیه به تجاوز آمریکا/ناتو در اوکراین
نویسنده: ماریا گریچ مترجم: سایت «۱۰ مهر»برگرفته از : وبلاگ ساکر ــ
The Saker ــ ۲۸ ماه مه ۲۰۲۲ *
این چهار تهدیدی که توسط ایالات متحده ایجاد شده، نشان‌دهنده تهدیدهای فوری وجودی برای دونباس و دولت ــ ملت روسیه به‌شمار می‌رفت که با ادعاهای ایالات متحده مبنی بر «تجاوز غیرقانونی روسیه به اوکراین» و اینکه مداخله روسیه بی‌جهت و بدون دلیل بود، در تضاد است. روسیه برای خنثی کردن این تهدیدات مجبور به مداخله نظامی شد و پاسخ آن با منشور سازمان ملل در مورد قوانین بین‌المللی حاکم ــ ۱۹۴۵ ــ مبنی بر استفاده دولت از نیروی نظامی مطابقت دارد.
شواهد نشان می‌دهد که عملیات نظامی ویژه روسیه (SMO) در اوکراین یک پاسخ قانونی موجه، بسیار ضروری و قابل پیش‌پینی به تشدید تجاوزات چند دهه اخیر ایالات متحده به روسیه در اوکراین است. اقدامات خصمانه ایالات متحده علیه روسیه در عرصه‌های نظامی، رسانه‌ای، فضای سایبری و سیاسی ــ اقتصادی، در پیش‌نویس طرحی تحت عنوان «توسعه بیش از حد و عدم تعادل روسیه»، که در سال ۲۰۱۹ با بودجه ارتش ایالات متحده، توسط شرکت RAND تهیه شد، آمده است. هدف اساسی اقدام ایالات متحده تجزیه کشور و به یغما بردن دارایی‌های روسیه، به‌منظور تصاحب منابع نفتی، گاز، و معدنی و زمین‌های کشاورزی وسیع آن و امکان دسترسی سرمایه‌گذاران آمریکایی به اقتصاد روسیه است. این گامی به‌سوی اهداف کلان ایالات متحده برای کنترل آسیای مرکزی و دستیابی به هژمونی جهانی است. اگرچه جنگ ایالات متحده علیه روسیه در اوکراین سال‌ها پیش آغاز شده است، اما تجاوزات ایالات متحده در دولت بایدن تشدید شد و شرایطی را ایجاد کرد که تهدیدی فوری برای روسیه به‌وجود آمد و پاسخ نظامی به آن را ضروری ساخت.
در سال ۲۰۱۴، ایالات متحده با مهندسی سرنگونی خشونت‌آمیز رئیس‌جمهور منتخب اوکراین یک جنگ نیابتی را علیه روسیه به‌راه انداخت. چنین اقدامی آتش یک جنگ داخلی خونین را در مرز‌های روسیه شعله‌ور ساخت که در آن رژیم مستقر و مسلح‌شده توسط ایالات متحده در کیف، به استان‌های شرقی لوهانسک و دونتسک که ساکنان آن عمدتاً روس و مخالف کودتای ایالات متحده بودند، حمله کرد. سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSCE) حملات رژیم کیف را که منجر به کشته شدن هزاران غیرنظامی و ایجاد وحشت در مردم شد، مستند کرد. در سال ۲۰۱۵، پترو پوروشنکو، رئیس‌جمهور وقت اوکراین، موضع ضدِ روسیه و سیاست کیف در قبال جمهوری‌های دونباس را به‌طور علنی بیان کرد:
«ما شغل خواهیم داشت ــ آنها نخواهند داشت. ما حقوق بازنشستگی خواهیم داشت ــ آنها نخواهند داشت. […] فرزندان ما به مدارس و مهدکودک‌ها خواهند رفت ــ فرزندان آنها در زیرزمین‌ها پنهان خواهند شد.» کارشناسان اوکراین آشکارا خواستار نابودی ساکنان دونباس شدند. در سال ۲۰۱۵، کنگره آمریکا ممنوعیت حمایت مالی از شبه‌نظامیان نئونازی اوکراین را لغو کرد و مربیان نظامی‌آ مریکایی را در داخل اوکراین مستقر نمود. ناتو و سیا نیز آموزش نیروهای رژیم اوکراین را آغاز کردند و بدین ترتیب اوکراین عملاً به‌طور مؤثر به‌عنوان یک کشور مزدور ایالات متحده / ناتو درآمد. در طول هشت سال گذشته، روسیه خویشتن‌داری بسیار زیادی از خود نشان داد زیرا ایالات متحده و اوکراین پروتکل‌های مینسک را نقض و درخواست‌های دیپلماسی را رد کردند. در سال ۲۰۲۱، پس از روی کار آمدن بایدن، تجاوز آمریکا به روسیه، در اوکراین و دریای سیاه، به‌شدت افزایش یافت. اقدامات ایالات متحده و اظهارات علنی زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، تهدیدی فوری برای بقای دولت ــ ملت روسیه ایجاد کرد.
واکنش نظامی روسیه به چهار تهدید وجودی معین بود
دولت ایالات متحده و رسانه‌های بزرگ آمریکایی به دروغ عملیات ویژه روسیه را کاملاً «بی‌دلیل» و «تهاجمی غیرقانونی» توصیف می‌کنند. این ادعاها چهار تهدید را نادیده می‌گیرند که هر کدام به‌طور مستقل رئیس‌جمهور پوتین و دوما را مجبور کردند تا روسیه عملیات غیرنظامی‌سازی و غیرنازی‌سازی را آغاز کند. روسیه این مداخله را مطابق با هنجارهای حقوقی بین‌الملل می‌داند.
مهمترین عواملی که نیاز به واکنش فوری نظامی روسیه را ایجاب می‌کرد، نشانه‌هایی از یک قتل‌عام قریب‌الوقوع جدید بود، زیرا در دسامبر ۲۰۲۱، ۱۲۵هزار نیروی اوکراینی در امتداد مرز دونباس جمع شدند. این موضوع هرگز در مطبوعات ایالات متحده گزارش نشد. در عوض، دولت ایالات متحده و رسانه‌های آمریکایی بارها اعلام کردند که نیروهای روسی در مرز اوکراین (داخل روسیه) جمع شده‌اند و تهاجم قریب‌الوقوع روسیه را پیش‌بینی می‌کردند. با عطف به ماسبق، اطلاعات ایالات متحده می‌تواند این ادعای دقیق را مطرح کند، زیرا از افزایش تهدیدآمیز نیروهای اوکراین آگاه بود. با پیش‌بینی یک قتل‌عام قریب‌الوقوع، روسیه موظف به مداخله نظامی شد، زیرا براساس R۲P مسئولیت حفاظت از شهروندان دونباس را بر عهده داشت. R۲P یک تعهد سیاسی برای جلوگیری از نسل‌کشی، جنایات جنگی، پاکسازی قومی و جنایت علیه بشریت است که در اجلاس جهانی سال ۲۰۰۵ توسط سازمان ملل متحد تأیید شد.
دوم، در ۱۹ فوریه ۲۰۲۲، زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین اعلام کرد که اوکراین به‌دنبال دستیابی به سلاح هسته‌ای است و گفت: «می‌خواهم باور کنم که پیمان آتلانتیک شمالی و ماده ۵ مؤثرتر از تفاهم‌نامه بوداپست خواهد بود.» ابراز تمایل زلنسکی برای دستیابی به تسلیحات هسته‌ای تهدیدی خطرناک برای مسکو به‌شمار می‌رفت و نشان می‌داد که پنجره فرصت برای مداخله نظامی متعارف در حال بسته شدن است. بعید است که زلنسکی کاملاً مستقل باشد و مستقل عمل کند. بایدن علناً درباره کنترل خود بر سیاست‌های دولت اوکراین به خود بالید و به‌دنبال اجرای سیاست‌ها و اقدامات ضدِ روسیه زلنسکی، به او پاداش داد.
سوم، انکار زلنسکی از یادداشت سال ۱۹۹۴ بوداپست در مورد تضمین‌های امنیتی، یادآور قصد اوکراین برای پیوستن به ناتو بود. سال‌ها، بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا از عضویت اوکراین در ناتو حمایت می‌کرد و به زلنسکی در ۱۱ دسامبر ۲۰۲۱ اطمینان داد که این موضوع در دست خود اوکراین است. عضویت در ناتو به‌معنی استقرار موشک‌های هسته‌ای ناتو در داخل اوکراین است که مسکو را هدف قرار می‌دهند. نزدیکی جغرافیایی اوکراین به روسیه، دقایق مهمی را که در آن مسکو می‌تواند یک حمله را تأیید و به آن پاسخ دهد، از بین می‌برد و روسیه و ایالات متحده را در سطح DEFCON ۲ ** قرار می‌دهد. ایالات متحده درخواست‌های شفاهی و کتبی روسیه در ۱۷ دسامبر ۲۰۲۱ برای پاسخ دیپلماتیک به نگرانی‌های امنیتی این کشور را رد کرد. بایدن و آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا، عمداً درخواست‌های روسیه را رد کردند و عواقب قابل پیش‌بینی عضویت بالقوه اوکراین در ناتو را نادیده گرفتند. دانشمندان، دیپلمات‌ها و سیاستمداران مشهور روابط بین‌الملل، از‌جمله جان میرشایمر، جک ماتلوک، جورج کنان، هنری کیسینجر و ویلیام پری هشدار دادند که عضویت اوکراین در ناتو یک تحریکی است خطرناک که باعث واکنش نظامی روسیه می‌شود.
چهارمین تهدیدی که مستلزم مداخله روسیه بود، حضور آزمایشگاه‌های زیستی تحت اداره وزارت دفاع آمریکا در داخل اوکراین بود. نگرانی‌های روسیه در ۱۱ مارس ۲۰۲۲ زمانی تأیید شد که ویکتوریا نولند معاون وزیر امور خارجه طی بازخواست در کنگره اعتراف کرد که آزمایشگاه‌های زیستی اوکراین حاوی «مواد بیولوژیکی» هستند که ایالات متحده «نمی‌خواست به‌دست روسیه بیفتد». در حالی که عوامل بیولوژیکی بیماری‌زا در این آزمایشگاه‌های زیستی از نظر فنی سلاح‌های زیستی نمی‌باشند، امّا زمانی که «مکانیسمی برای انتشار عامل» وجود داشته باشد، می‌توانند به سلاح‌های زیستی تبدیل شوند. مکانیزم تحویل برای موثر بودن نیازی به پیچیده بودن ندارد. جفری کی، محقق سلاح‌های زیستی، سطح شدید پنهان‌کاری ایالات متحده در مورد آزمایشگاه‌های زیستی را تشریح کرد. کای خاطرنشان کرد که مدیر برنامه کاهش تهدیدات همکاری پنتاگون، رابرت پوپ، وقتی اظهار داشت که «آزمایشگاه‌های زیستی اوکراین در حال حاضر توانایی ساخت سلاح‌های زیستی را ندارند، اطمینانی هم نداد.»
مداخله روسیه با قوانین بین‌المللی مطابقت دارد
این چهار تهدیدی که توسط ایالات متحده ایجاد شده، نشان‌دهنده تهدیدهای فوری وجودی برای دونباس و دولت ــ ملت روسیه به‌شمار می‌رفت که با ادعاهای ایالات متحده مبنی بر «تجاوز غیرقانونی روسیه به اوکراین» و اینکه مداخله روسیه بی‌جهت و بدون دلیل بود، در تضاد است. روسیه برای خنثی کردن این تهدیدات مجبور به مداخله نظامی شد و پاسخ آن با منشور سازمان ملل در مورد قوانین بین‌المللی حاکم ــ ۱۹۴۵ ــ مبنی بر استفاده دولت از نیروی نظامی مطابقت دارد. سازمان ملل متحد برای ممنوعیت استفاده از زور در حقوق بین‌الملل دو استثنا قایل است: «ماده ۵۱ ــ دفاع مشروع ــ و اقدام نظامی مجاز شورای امنیت در پاسخ به «هرگونه تهدید علیه صلح، نقض صلح یا اقدام تجاوزکارانه». به‌طور خاص، منشور سازمان ملل خاطرنشان می‌کند: «هیچ مشکلی وجود ندارد ــ و هرگز وجود نداشته است، برای استفاده «پیشگیرانه» از نیروی نظامی بدون درخواست و تأیید شورای امنیت.» هر دو استثنا در مورد مداخله روسیه در اوکراین صادق است: روسیه یک تهدید فوری برای دونباس و یک تهدید قریب‌الوقوع برای دولت ــ ملت روسیه را درک می‌کرد. فوری بودن اين تهديدها هرگونه الزام روسيه را برای اخذ تأييد قبلی شورای امنيت سازمان ملل از بين برد. تصویب شورای امنیت سازمان ملل به‌هر حال بیهوده خواهد بود، زیرا ایالات متحده به‌عنوان عضو دائمی این شورا، دشمن اصلی و تحریک‌کننده دشمنی و خصومت است.
آنچه در سال ۲۰۱۴ به‌عنوان جنگ نیابتی ایالات متحده علیه روسیه در اوکراین آغاز شد، در دولت بایدن، به جنگ مستقیم ایالات متحده علیه روسیه تبدیل گردید. اقدامات نظامی پنهان و آشکار ایالات متحده، این کشور را از نظر قانونی تبدیل به یک «شریک متجاوز» کرده است. اکنون، ایالات متحده همچنان سیل تسلیحات سنگین به ارزش میلیاردها دلار را به اوکراین سرازیر کرده و برای هدایت حملات آن کشور به نیروهای روسیه، اطلاعات لازم را در اختیارشان می‌گذارد. ایالات متحده آشکارا اعلام می‌کند که می‌خواهد روسیه را «تضعیف» کند و روسیه باید شکست بخورد. باید گفت این آمریکاست که جنگ‌هایش برای تغییر رژیم، در خاورمیانه ۵ میلیون کشته برجای گذاشت. جنگ ۱۹۷۵ ــ ۱۹۵۵ آن علیه ویتنام، لائوس و کامبوج جان ۳/۴ میلیون نظامی و غیرنظامی را گرفت. این سازمان سیای آمریکا است که از زمان تأسیس آن در سال ۱۹۴۷، با کودتاها و مداخلات غیرقانونی خود در سراسر جهان، ردی از خونریزی و هرج‌و‌مرج را به جای گذاشت. روسیه به‌طور قانونی و قاطع از دونباس و دولت ــ ملت روسیه در برابر تلاش ایالات متحده برای هژمونی جهانی دفاع می‌کند. ایالات متحده چهار تهدید وجودی برای دونباس و دولت ــ ملت روسیه ایجاد کرد که مداخله فوری روسیه را ضروری نمود. آمریکا ــ نه روسیه ــ متجاوز غیرقانونی در اوکراین است.
* https://thesaker.is/russias-necessary-and-legal-military-response-to-us-nato-aggression-in-ukraine
** DEFCON چیست؟
مخفف عبارت Defence Ready Condition، که پنتاگون برای نشان دادن سطح تهدیداتی که آمریکا از سوی دیگر کشورها با آن مواجه است، استفاده می‌کند، و براساس آن آمادگی برای هرگونه واکنش احتمالی را مشخص می‌کند. پنج سطح آمادگی وجود دارد. DEFCON ۵ پایین‌ترین حالت آمادگی است، در حالی که DEFCON ۱ حداکثر آمادگی است، به این معنی که یک جنگ هسته‌ای در شرف شروع است یا از قبل شروع شده است. اگرچه گمانه‌زنی‌ها زیاد است، اما مقامات به دلایل امنیتی هرگز علناً اعلام نمی‌کنند که کشور در کدام سطح DEFCON قرار دارد.
ایالات متحده هرگز به DEFCON ۱ نرسیده است. تصور می‌شود بالاترین آن DEFCON ۲ باشد که طبق گزارش‌ها در طول بحران موشکی کوبا رخ داده است. اگرچه هیچ اعلام رسمی در مورد وضعیت DEFCON کشور وجود ندارد، گمانه‌زنی‌ها در مورد آن در اینترنت فراوان است.
روسیه نسخه خود را از DEFCON دارد، اگرچه مراحل آن نامشخص است. دیمیتری آلپروویچ، بنیانگذار موسسه مطالعات امنیت سایبری آلپروویچ در دانشگاه جان‌هاپکینز و مدیر ارشد فناوری سابق گروه امنیت سایبری CrowdStrike، در یک توئیت گفت که روسیه دارای چهار سطح است. دستورات پوتین روسیه را در سطح بالا، مشابه سطح دوم ایالات متحده قرار می‌دهد.
