کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

زلمی خلیل زاد چه برنامه ی تازه ای برای افغانستان دارد ؟

            نوشته : فروغی

       زلمی خلیل زاد نماینده ی خاص دولت امریکا درامورافغانستان ، بازهم وارد افغانستان و منطقه شده است تا با پتره کردن گروه دیگری ازبنیادگرایان اسلامی در بد نه ی حکومت فاسد و ناکاره ی کابل ، دیموکراسی نامنهاد صادراتی امریکایی ــ انگلیسی  را رنگ بیشتر مذهبی ــ دینی ببخشد .

       اسا ساً ایشان میخواهند پیشاپیش انتخابات امریکا ، بروی ناکامی ها و سرخورده گی های آن کشور در جنگ افغانستان ، پرده انداخته و با چسپاندن برخی از مهره های سوخته ی طالبان در بدنه ی حکومت کابل ، پیروزی دور دوم دونالد ترامپ را در انتخابات ریاست جمهوری آن کشور مسجل سازند .

       همه میدانند ، امریکا همانگونه که  تخم بنیادگرایی اسلامی را در منطقه و افغانستان بذر نموده است ،  کنترول و برنامه ریزی آنان را نیز در دست دارد .

       از نهضت های تندرو اسلامی اخوانی تا گروهها و تنظیم های جهادی – تکفیری وغیره ، همه تولیدات زرادخانه های مخوف استخباراتی آن کشور است که هرکدام بالنوبه برروی صحنه آمده ، پس از اجرای نقش از صحنه خارج شده ، جای شان را به نیرو های تازه دم افراطی دیگری سپرده اند .

      به باور ناظران ، اینبار نوبت بخش قابل ملاحظه ای ازطالبان تاریخ تیر شده رسیده است که باید از صحنه خارج شده جای شان را به نیروهای تازه دم افراطی دیگری بسپارند .

      آقای خلیل زاد که یکی از مهندسان ورزیده ی افراطی سازی اسلامی طی چهل سال اخیر بوده  و مجاهدان و طالبان افغانستان از تولیدات خاص افغانی شان میباشد ، در دور جدید ماموریت شان ، وظیفه دارند تا به ادامه ی حزب اسلامی حکمتیار ، با چسپاندن مهره های سوخته ی طالبان در بدنه ی حکومت ،  دو فاخته را با یک تیر شکار نماید : هم دستاوردی برای انتخابات  آینده ی ریاست جمهوری امریکا و تسجیل پیروزی دورِ دوم دونالد ترامپ داشته باشد  و هم به حامیان و هم نظران رییس جمهور غنی و گلبدین حکمتیار تا انتخابات آینده بیفزاید .

     این که قدرت های منطقوی چون روسیه ، چین ، ایران ، پاکستان و هندوستان به این ماموریت چگونه نگاه می نمایند و این که آیا با چسپاندن بخشی از طالبان در بدنه ی حکومت ،  صلح و ثبات در افغانستان تامین خواهد شد یا نه ، آینده ی ناروشن و انکشاف حوادث پس از مقرری جدید آقای زلمی خلیلزاد نشان خواهد داد .

     اما آنچه مسلم است اینست که ثمره های سیاست گذاری های خاص امریکایی آقای خلیل زاد ( از ایجاد گروههای چپاولگر و قوم پرست جهادی – طالبی تا بنیانگذاری حکومت فاسد و مافیایی نو ) ، هیچ کدام برای ملت عذاب دیده ی ما میمون و مبارک نبوده است .

     ملت ما به همان اندازه که از تروریزم طالبانی عذاب کشیده اند ، بدون شک از چسپیدن آنان بر بدنه ی حکومت و جامعه نیز عذاب خواهند کشید .