به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

بیانیه شورای‌ صلح آمریکا درباره تشدید جنگ آمریکا در سوریه‌

شورای صلح ایالات متحده به انجمن زنان ضدجنگ و طرفدار صلح (Code Pink) به‌خاطر محکوم کردن بی‌درنگ و قاطعانه تشدید جنگ در سوریه توسط دولت اوباما درود می‌فرستد.

ما از همکاران‌مان در سایر سازمان‌های ضدجنگ می‌خواهیم همین اقدام را انجام دهند و در حمایت از تقاضای پایان دادن به سیاست «تغییر رژیم» توسط ایالات متحده و متحدان آن، از‌جمله عربستان سعودی، ترکیه، اسرائیل و پادشاهی‌های متعدد خلیج فارس متحد شوند.

در ۲۴ آوریل ، دولت اعلام کرد ۲۵۰ نیروی ویژه دیگر را برای «مبارزه با داعش» در سوریه مستقر می‌کند. یک هفته پیش دولت اعلام کرد که در حال اعزام ۲۰۰ نیروی ویژه دیگر به عراق است.

این تشدید [جنگ] است، نه کناره‌گیری.

ما خواهان از سرگیری مجدد مذاکرات ژنو برای پایان دادن به درگیری، این بار مذاکراتی توأم با حسن‌نیت هستیم. دیگر نباید لفاظی ـ تظاهر آمریکا به این که سیاست تغییر رژیم دیگر عملی نیست ـ وجود داشته باشد. استقرار نیروهای نظامی ‌اوباما نشانگر ادامه سیاست «تغییر رژیم» در سوریه از سوی واشنگتن است.

جنبش ضدجنگ آمریکا اگر تزلزل‌های «از یک طرف … از سوی دیگر»‌ها را کنار بگذارد و واقعیت را به‌رسمیت بشناسد کارایی خود را تقویت خواهد کرد. مرسوم شده است ناظران آمریکا از «پیچیدگی» جنگ سوریه سخن بگویند. شورای صلح معتقد است که در پشت پیچیدگی یک سادگی وجود دارد: این جنگ را دولت ما و جاه‌طلبی‌های امپریالیستی‌اش در خاورمیانه به‌وجود آورده‌اند.

از این رو سیاست تغییر رژیم از سوی واشنگتن: سرنگون کردن یک کشور عربی سکولار، مستقل و جایگزین کردن یک رژیم دست‌نشانده، مانند مورد عراق و لیبی است. ما همه خیلی خوب از نتایج وحشتناک چنین تلاش‌هایی برای «تغییر رژیم» آگاهیم.

مسئولیت اخلاقی و سیاسی دموکرات‌ها در ایالات متحده عبارت است از جلوگیری از سیاست جنگی جنایتکارانه آمریکا. مسأله این نیست که در سوریه حدس و گمان بزنیم که چه کسی دموکراتیک و چه کسی غیردموکراتیک است. در واقعیت، صرف‌نظر از نیت خیر این گمانه‌زنی‌ها، چنین گمانه‌زنی‌هایی زمینه ایدئولوژیک را برای کسانی فراهم می‌کنند که می‌خواهند سیاست جنگ را ادامه دهند. این سیاست جنگی آمریکا است که منجر به درد و رنج عظیم بشر در سوریه شده است. سیاست جنگی آمریکا انکار اساسی دموکراسی در این جنگ است. آینده سوریه فقط مربوط به مردم سوریه است.

ما خواهان آنیم که آمریکا و متحدان‌اش:

•     بمباران زیرساخت‌های اقتصادی سوریه را تحت عنوان مبارزه با داعش متوقف کنند.

•     اعزام جنگجویان خارجی به سوریه را متوقف کنند.

•     تأمین مالی، سازماندهی و مسلح کردن جنگجویان در سوریه را متوقف کنند.

•     هرگونه تحریم سوریه را لغو کنند.

•     کمک‌های انسان‌دوستانه به مردم سوریه را فراهم کنند.

•     به استقرار پناهجویان سوری در هر مکانی که خودشان مایل باشند کمک کنند ـ از جمله بازگشت به سوریه.

چنانچه پرزیدنت اوباما به میراث خود اهمیت می‌دهد، در ماه‌های باقی‌مانده در دفتر ریاست‌جمهوری باید جریان کنونی را برعکس کند و به تعهدات خود برای پایان بخشیدن به جنگ‌های ایالات متحده در خاورمیانه: سوریه، عراق و یمن، افغانستان و لیبی پایبند باشد.