تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

«
»

عطوان: “ناتوی عربی” در اتاق مراقبت‌های ویژه در حال احتضار است

عبدالباری عطوان، تحلیل نویس مشهور عرب می‌نویسد: ما نیازی به روزنامه وال استریت ژورنال نداشتیم که در گزارشی به ما بگوید طرح دولت دونالد ترامپ برای ایجاد یک ناتوی عربی سنی با مشارکت شش کشور عربی حوزه خلیج فارس به همراه مصر و اردن در “اتاق مراقبت‌های ویژه” قرار گرفته است.

به گزارش رای الیوم، عبدالباری عطوان، تحلیل نویس مشهور عرب و سردبیر روزنامه رأی الیوم می‌نویسد: در پی شکست بزرگ و رسوا کننده کنفرانس ورشو که در هفته گذشته با هدف عادی سازی روابط کشورهای عربی با اسرائیل برگزار شد، شکست طرح دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا برای تشکیل ناتوی عربی سنی در اتفاق مراقبت‌های ویژه قرار گرفته است. کنفرانس ورشو تاثیر منفی بر هر یک از وزرای خارجه عرب که در آن شرکت کردند، برجای گذاشت و آنها را در معرض خشم شهروندانشان که با این عادی سازی مخالف هستند، قرار داد و امپراتوری‌های رسانه‌ای‌شان موفق نشدند این واقعیت را مخفی نگه دارند و پوشش تشویقی را برای این طرح عیب‌دار خود فراهم کنند.

شواهد متعددی وجود دارد که وضعیت بغرنج موجود بر سر این امر را نشان می‌دهد:

اول: یوسف بن علوی، وزیر خارجه عمان در مورد موضع کشورش گفت که دیدارهایش با نتانیاهو به منزله عادی سازی نبوده است و هیچ عادی سازی مگر بعد از تشکیل کشور مستقل فلسطین صورت نمی‌گیرد. اما این توجیه از نظر ما کافی نیست، بلکه باید تمامی دیدارهای علنی و غیرعلنی با مسئولان اسرائیلی متوقف شود تا پایبندی به طرح صلح عربی و بندهای آن که اساسا از سوی کشورهای عربی حوزه خلیج فارس و عربستان مطرح شد، حاصل شود و به این امر اذعان شود که دشمن اسرائیلی خطرناک‌ترین دشمن برای امت است.

دوم: وضعیت دستپاچگی بود که خالد الیمانی، وزیر خارجه دولت مستعفی یمن که با نتانیاهو در نشست ورشو شوخی و صحبت کرد، دچار آن شده بود و مواضع وی که در راستای عادی سازی روابط با اسرائیل بود، بهترین هدیه را به جنبش انصارالله یمن داد.

سوم: وضعیت تنگنایی که بر بیشتر وزرای خارجه عرب شرکت کرده در این کنفرانس به ویژه وزرای خارجه امارات، عربستان و بحرین حکم فرما بود که در جلسه‌ای غیر علنی ظاهر شدند و تاکید کردند که “خطر ایران” بر خطر اسرائیل تقدم دارد و برخی از آنها در عکس دسته جمعی شرکت کنندگان در کنفرانس حضور نیافتند و هر یک از آنها نه تنها با مطبوعات صحبت نکرده بلکه از رونامه نگاران نیز فرار می‌کردند پس اگر از کرده‌شان خجالت نمی‌کشیدند، این فرار برای چه بود.

چهارم: صدها هزار تظاهرکننده به بیشتر خیابان‌های شهرها و میادین یمن آمدند تا اعتراض خود را به این کنفرانس و در مخالفت با حضور وزیر خارجه دولت منصور هادی در کنار نتانیاهو و اینکه وی بلندگوی خود را به نتانیاهو داد، نشان دهند.

پنجم: عبدالفتاح سیسی، رئیس جمهوری مصر در سخنرانی خود در مونیخ تاکید کرد که حل و فصل مساله فلسطین پایه و اساس ثبات و امنیت و صلح در خاورمیانه است؛ گویی که وی از مشارکت وزیر خارجه خود در کنفرانس ورشو به صورت غیرمستقیم عذرخواهی می‌کرد و مخالفت خود را با وزرای کشورهای حاشیه خلیج فارس اعلام می‌کرد که گفته بودند “خطر ایران” بر مساله نزاع عربی اسرائیلی مقدم است.

مساله عیب‌دار این است که تمامی وزرای خارجه اتحادیه اروپا (به استثنای انگلیس که کشورش ماه آتی از این اتحادیه خارج می‌شود) کنفرانس ورشو را تحریم کردند، از جمله اینکه فدریکا موگرینی، مسئول سیاست خارجه اتحادیه اروپا و وزرای خارجه چین، روسیه، ترکیه و هند این کنفرانس را تحریم کردند در حالی که ۱۲ وزیر خارجه عربی بنا به فرمایشات مایک پامپئو، وزیر خارجه آمریکا و جارد کوشنر، مهندس معامله قرن دراین کنفرانس شرکت کردند.

مساله‌ای عیب‌دار دیگر عبارت از این است که ماهاتیر محمد، نخست وزیر مالزی با مشارکت بازیکنان اسرائیلی در مسابقات ورزشی در کشورش مخالفت کرد این در حالی است که ورزشکاران اسرائیلی با حمایت تیم‌هایی از موساد وارد کشورهای عربی حوزه خلیج فارس می‌شوند.