مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

مثلث خبیثه ی استخباراتی ایکه افغانستان را به کام آتش…

نویسنده: مهرالدین مشید اقنوم سه گانه ی شرارت در نمادی از…

اعلام دشمنی با زنان؛ زیر پرسش بردن اسلام و یا…

نویسنده: مهرالدین مشید رهبر طالبان از غیبت تا حضور و اعلان…

ګوند، ائتلاف او خوځښت

نور محمد غفوری  په ټولنیزو فعالیتونو کې د ګډون وسیلې   د سیاسي…

از روزی می‌ترسم 

از روزی می‌ترسم  که سرم را بر روی سینه‌ات بگذارم و تپش…

چرا نجیب بارور را شماتت و تقبیح نماییم ؟

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی           به…

«
»

«کشور‌عادی» چگونه کشوری است؟

مدتی پیش از این مایک پمپئو وزیر امور خارجۀ آمریکا که از شکنجه‌گران سابق سازمان سیا و جنگ طلبی وحشی و از داعشی‌های مسیحی است، از ایران خواسته بود که مانند «کشوری عادی» رفتار کند. او این سخن را همین چند روز گذشته نیز تکرار کرد.منظور آمریکایی‌ها از کشور عادی، صرف نظر از اینکه رژیم سرکوبگر و ماجراجوی اسلامی بر ایران حاکم باشد و یا ملت ایران دولت دموکراتیک و مورد قبول خود را تأسیس کند، موضوعی شناخته شده و ثابت است. این نظر و دیدگاه، بویژه زمانی که به کشور‌های موسوم به “جهان سوم” مربوط می‌شود، معنی دقیقتری پیدا می‌کند.نگارنده در این یادداشت، 10 ویژگی بارز یک کشور عادی از نگاه دولتمردان آمریکا را به اختصار شرح داده است:
 به زعم آمریکایی‌ها، کشور عادی یعنی کشوری که استقلال ندارد و سرسپردۀ آنهاست. دولت‌های آمریکا همواره دشمن استقلال ملت‌ها بوده‌اند. سیاست‌مداران آمریکایی از کشورهای مستقل نفرت دارند.
 کشور عادی کشوری است که اجازه می‌دهد آمریکا سفارت‌خانه‌ای به وسعت یک شهر با چند هزار جاسوس و مستشار و مأمور سیا دائر کند و ده‌ها پایگاه نظامی به هزینۀ کشور میزبان در آنجا مستقر سازد.
 کشور عادی حق ندارد خودش تسلیحات نظامی مورد نیازش را تولید کند؛ بلکه باید سالانه میلیاردها دلار از دارایی‌های مردم گرسنه‌اش را از آمریکا و انگلستان و اسرائیل اسلحه بخرد، خود را وابسته و سرمایه‌داران سیری‌ناپذیز آمریکایی و اروپایی را پروار کند.
 کشور عادی جولانگاه شرکت‌های آمریکایی و سرمایه‌سالارانی است که به جای اینکه مانند دوران قدیم برده بخرند و برای بیگاری به آمریکا ببرند، به نام سرمایه‌گذاری و با هزینۀ کمتری، خود به سراغ برده‌ها می‌روند.
 کشور عادی حق ندارد مطابق قوانین خود، مأموران و نظامیان و اتباع آمریکایی که در خاک آن کشور مرتکب جرم و جنایت شده‌اند را محاکمه و مجازات کند.
 یک کشور عادی اجازه می‌دهد تا انجمن‌های استعماری و شرکت‌ها و سازمان‌هایی مشکوک مانند “سازمان پزشکان بدون مرز” آزادانه در آن کشور به تحقیقات و جمع‌آوری اطلاعات بپردازند و هرگونه آزمایش پزشکی و تست دارویی و شیمیایی و بیولوژیک بر مردمان و محیط زیست آنجا انجام دهند.
 یک کشور عادی باید همچون فردی کور، اشغالگری‌ها و جنایات اسرائیلی‌ها را نادیده بگیرد و آن دولت متجاوز را به رسمیت بشناسد و نفت مجانی هم در اختیارش بگذارد. همچنین، کشور عادی کشوری است که «امنیت منطقه» را به خطر نمی‌اندازد. منظور آمریکایی‌ها از امنیت منطقه یعنی امنیت اسرائیل.
 کشور عادی شبیه مصر است: فقیر، عقب افتاده، اسیر دیکتاتوری نظامیانی سرکوبگر و گوش به فرمان اربابان آمریکایی. کشوری با عظمتی باستانی که به زائده‌ای در کنار اسرائیل تبدیل شده است.
 کشور عادی همچون عربستان سعودی است: دولتی سرسپردۀ آمریکا و معروف به «گاو شیرده» که از سوی مدعیان آزادی و دموکراسی و حقوق بشر، اجازه دارد هیچ آزادی و حقوقی برای ملتش به رسمیت نشناسد و مردم را در میدان شهر با شمشیر سر ببرد.
 کشوری عادی است که اگر آن کشور عراق و سوریه و ایران باشد، باید بشود در نهایت آنرا تجزیه و تکه تکه کرد و از تکه های آن «خاورمیانه بزرگ» ساخت.*جهان با همه دگرگونی‌های شگفتی‌آورش، اما همواره شبیه قرن نوزدهم باقی خواهد ماند: جهانی شامل استعمارگران و کشورهای عادی. ایران هرگز «کشوری عادی» نخواهد شد.————————————————————————————————-سیامک مهر (پورشجری)