ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

مثلث خبیثه ی استخباراتی ایکه افغانستان را به کام آتش…

نویسنده: مهرالدین مشید اقنوم سه گانه ی شرارت در نمادی از…

«
»

کانادا به یک دولت ضد جنگ نیازمند است!

 

نه به اعزام سربازان کانادائی به عراق و بمباران غیر قانونی سوریه به هدف «تغییر رژیم» !

نه به شرکت کانادا در جنگ تجاوزکارانه!

 

Edmonton, 27 septembre 2014

 

 

دولت کانادا روز جمعه 3 اکتبر 2014 اعلام کرد که برای مبارزه علیه گروه مسلح امارات اسلامی به اتحادیۀ بین المللی به رهبری ایالات متحده خواهد پیوست. دولت کانادا 6 شکاری بمب افکن  CF188 Hornet با 320 خدمه و عضو تیم شکاری، سه هواپیمائی تدارکاتی (یک CC150 پولاریس و دو CP140 اورورا) و یک هواپیمای حمل و نقل به انضمام 280 خدمه و عضو تیم نیروی هوائی اعزان خواهد کرد. روز 25 سپتامبر، نظامیان پایگاه والکارتیه Valcartier اعلام کردند که برای گسیل به جبهۀ جنگ علیه امارات اسلامی آماده هستند.

CF188 Hornet                                     CC150 Polaris                            CP140 Aurora

برای حفظ ظاهر و قانونی جلوه دادن این عملیات، دولت هارپر اعلام کرد که کانادا در نبرهای زمینی شرکت نخواهد کرد و تنها با توافق کشورهای مربوطه به امارات اسلامی حمله خواهد کرد. این اطلاعیه یک شوخی پارلمان است که روز دوشنبه باید برای عمل انجام شده رأی دهد.

دلیل و برهان های انباشته از تحریف برای توجیه جنگی تجاوزکارانه نمی تواند این واقعیت را پنهان سازد که تروریست های دولتی در خط اوّل ایالات متحده و دیگر کشورهای عضو اتحادیۀ خشن ناتو، مانند انگلستان، فرانسه و کانادا و به همچنین اسرائیل می باشد. به عنوان مثال، نیروهای ویژه و پهپادهای ایالات متحده دائما پاکستان را بی آن که توافق این کشور را به دست آورده باشند بمباران کرده است. علاوه بر این، کانادا الحاق تمام نیروهای نظامی خود را به ارتش ایالات متحده پذیرفته است.

دولت کانادا مدعی شده است که با پیوستن به اتحادیه ای که توسط ایالات متحده هدایت می شود، منافع ملّی کانادا از تهدید گروه های تروریست، یعنی گروه هائی که تار و پود آنها توسط خود ایالات متحده و قدرت های دیگر (مترجم : از اتحادیۀ اروپا، فرانسه و انگلیس، قطر و عربستان سعودی، ترکیه، اردن و اسرائیل) بنیانگذاری شده است. در واقع، دولت کانادا به بهانۀ مبارزه علیه تروریسم از تروریسم دولتی دفاع می کند.

در اینجا نیز یک بار دیگر می بینیم که کانادا به حرکتی می پیوندد که ناقض تمام سنجه های بین المللی و اصول سازمان ملل متحد است. بر اساس سنجه های سازمان ملل متحد، وقتی شورای امنیت پرونده ای در اختیار می گیرد تا به بررسی و داوری آن بپردازد، هیچ کشور عضو حق اعلام جنگ ندارد. بر اساس منشور 2178، شورای امنیت روی موضوع تهدید تروریسم بین المللی در حال بررسی می باشد، و فراخوان ایالات متحده برای تسخیر سوریه و تغییر رژیم را منع کرده است. با این وجود ایالت متحده، کانادا و کشورهای دیگر زیر پوشش مخالفت با رژیم دیکتاتوری به خشونت نظامی خود ادامه می دهند. کشورهائی که مسئول چنین خشونتی هستند ادعا می کنند که دولت های ضعیف و بی ثبات موجب گسترش تروریسم بوده و نتیجه می گیرند که برای ایجاد ثبات مداخله ضروری می باشد.

نه به گانگستریسم بین المللی به نام حفظ امنیت

 

در واقع، این امپریالیست های آمریکائی هستند که مردم جهان را از ایجاد دولت و مناسبات بین المللی مساعد برای صلح و ثبات محروم کرده اند. امپریالیست های امریکائی هر گونه وسیلۀ شرم اوری به کار می بنند تا به اهداف خود برسند : اسکادران های مرگ برای کشتن افراد تا حمله و تسخیر کشورها برای جلوگیری از هر گونه ساخت و سازی ملّی که بتواند راه حلی بیانجامد که به نفع مردم تمام شود.

بی گمان تردیدی در این اصل وجود ندارد که تنها وقتی که مردم سرنوشت خود را به شکل قاطعانه در اختیار خودشان بگیرند حق بودن پیدا خواهند کرد و به حل مسائل نائل خواهند آمد.

خیلی دور از اتخاذ موضع گیری های اصولی، کانادا به اردوگاه تحریف رسانه ای پیوسته تا بگوید که مسئله بر سر تهدید افراطگرایان اسلامی بوده و کانادا نیز از جمله کشورهائی است که در چنین خطری قرار گرفته است. ولی می دانیم که چنین تعریفی از وضعیت برای پنهان ساختن تروریست هائی مطرح می گردد که ساخته و پرداختۀ خود امپریالیست های آمریکائی هستند، گر چه در حال حاضر گویا که کنترل وضعیت را از دست داده اند، و از این وضعیت برای پنهان کردن هدف اصلی شان استفاده می کنند، یعنی تلاش برای تغییر رژیمی که نمی خواهد تابع دستورالعمل های ایالات متحده باشد.

هدف حقیقی چنین مأموریتی تسلط بر منابع طبیعی و انسانی تمام کشورهای آسیا، آفریقا، آمریکای لاتین و کارائیب است. تا تحقق چنین طرحی، فروشندگان مرگ با فروش جنگ افزار و جنگ افروزی ثروت اندوزی می کنند و از سوی دیگر می بینیم که برنامه های اجتماعی حذف می شود. در سرتا سر جهان ملت ها از مرگ و ویرانی و گرسنگی و بیماری و فقر حاصل از جنگ رنج می برند.

در چنین شرایطی تمام آنهائی که خواهان صلح هستند می بایستی از اصل صلح، امنیت بین المللی و اصول بشری دفاع کنند. چنین امری به این معنا خواهد بود که باید از کانادا بخواهیم که به شرکت در جنگ تجاوزکارانۀ ایالات متحده پایان دهد. و سرانجام چنین طرحی برای ما به این معنا است که دولت هارپر را به نفع یک دولت ضد جنگ برکنار کنیم. دولت ضد جنگ باید از تمام امکانات برای تبدیل شدن به نیروی صلح استفاده کرده و به ویژه در سازمان ملل متحد برای متوقف ساختن خشونت آمریکائی اقدام نماید. زیرا خشونت تجاوزکارانۀ آمریکا تنها می تواند به جنگ جهانی بیانجامد.

برای ایجاد دولت ضد جنگ مبارزه کنیم!

نه به شرکت کانادا در جنگ تجاوزکارانه!