مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

مثلث خبیثه ی استخباراتی ایکه افغانستان را به کام آتش…

نویسنده: مهرالدین مشید اقنوم سه گانه ی شرارت در نمادی از…

اعلام دشمنی با زنان؛ زیر پرسش بردن اسلام و یا…

نویسنده: مهرالدین مشید رهبر طالبان از غیبت تا حضور و اعلان…

ګوند، ائتلاف او خوځښت

نور محمد غفوری  په ټولنیزو فعالیتونو کې د ګډون وسیلې   د سیاسي…

از روزی می‌ترسم 

از روزی می‌ترسم  که سرم را بر روی سینه‌ات بگذارم و تپش…

چرا نجیب بارور را شماتت و تقبیح نماییم ؟

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی           به…

«
»

نگاهی مختصر به سخنرانی رئیس جمهور حسن روحانی

Images intégrées 1

نقدی در باب سرنوشت مدرنیزاسیون انرژی در ایران

نوشتۀ حمید محوی

پاریس |17 سپتامبر 2015

در گزارش خبرگزاری کار ایران، 25.06.1394 سخنرانی حسن روحانی زیر عنوان «قطعنامه های غلط گذشته را ملغی کردیم/مدرنیزه کردن راکتور اراک با همکاری دو عضو 1+5 »  منتشر شده است، در اینجا به فراز زیرین در این سخنرانی بسنده کنیم :

« رئیس جمهور با تاکید بر اینکه هفته‌ها مذاکره کردیم تا راکتور آب سنگین اراک بماند، خاطرنشان کرد : آنها می‌گفتند راکتور آب سنگین برای ما قابل قبول نیست و حتی می‌گفتند کلمه آب سنگین را به کار نبرید اما بعد از ماه‌ها مذاکره در نهایت هم آب سنگین را پذیرفتند و هم راکتور 40 مگاواتی اراک را و هم اینکه نوع راکتور آب سنگین باشد و توسط خودشان یعنی به کمک دو کشور گروه 1+5 ایران بتواند این راکتور را مدرنیزه کند.».

البته در متن منتشر شده رئیس جمهور روحانی اندکی تسامح بخرج داده و نام کشورهائی را که تا دیروز خواهان بمباران مراکز هسته ای تا مراکز دانشگاهی و مراکز کودکستانی بودند و امروز می خواهند رآکتور آب سنگین اراک را مدرنیزه کنند… به زبان نیاورده، و نمی دانیم این دو کشور کدامین هستند ؟

اخیراً طی یک گزارش به نوشته و ارسال احمد مزارعی، موضوع خیانت فرانسوی ها به عراق در مورد بمباران مرکز هسته ای عراق توسط اسرائیل یادآوری هائی شده بود. در واقع فرانسوی هائی که در مرکز هسته ای عراق کار می کردند، مخفیانه دستگاهی کار گذاشته بودند تا ردیابی محل توسط رادار هواپیما امکان پذیر شود.

در نتیجه با چنین پیشینۀ تاریخی، دست کم یکی ازاین کشورهای 1+5 اکیداً باید از مراکز هسته ای ایران دور نگهداشته شود و امیدوار باشیم که فرانسه یکی از آن «دو کشور» نباشد. روشن است که آمریکا و انگلیس هم به همین گونه نمی توانند و نباید عضو «دوکشور مدرنیزه کار» باشند. در صورتی که یکی از این سه کشور به «دو کشور مدرنیزه کار» تعلق داشته باشد، روحانی را باید حتماً یک مأمور سازمان سیا شناسائی کنیم که هدفش تخریب مراکز هسته ای ایران خواهد بود. خاصه نباید فراموش کنیم که این سه کشور، به ویژه آمریکا و فرانسه مناسبات بسیار نزدیکی با تروریسم اسلامی دارند و این پیوندهای دوستانه با جهان اسلام و القاعده با گسترش «جادۀ ابریشم نوین» بیش از پیش برای حیات امپریالیست ها به شکل مبرم تری مطرح خواهد بود و در نتیجه برای ایرانی ها نیز باید معنی دار باشد. در نتیجه چین و روسیه باقی می مانند + آلمان.

به گمان من، اگر چین و روسیه آن دو کشوری باشند که قرار است رآکتور آب سنگین اراک را مدرنیزه کنند، در این صورت 1+5 با آن مخالفت می کرد… پس چین یا روسیه (؟) (به طریق اولی روسیه) ولی کشور دوم حتماً باید آلمان باشد. در مورد آلمان نمی توانم بگویم که مثل فرانسوی ها عمل خواهند کرد، ولی اخیراً 6 فروند زیر دریائی اتمی برای اسرائیل سفارش گرفتند که تا امروز چهار فروند آن تحویل داده شده… حالا این که فروخته اند یا کادو داده اند، نمی دانم …(؟). در غیر این صورت روحانی را باید مأمور سیا بدانیم… البته دستگاه دین اسلام در ایران همیشه علیه ایران عمل کرده و بطور کلی عملکرد دین در همه جا یکسان است : بهمیت و نفی زندگی و ضد بشر. از سخنرانی روحانی می توانیم به عمق خصلت کلاهبردار و ریاکار دین اسلام پی ببریم، که تحقیر بین المللی ایران را به عنوان پیروزی به شرط چاقو و مدرنیزاسیون جلوه داده است.

ولی موضوع مدرنیزاسیون رآکتور آب سنگین اراک، ما را مستقیماً به سرنوشت انرژی در کشور ایران هدایت می کند.

جالب است بدانیم و خبرگزارس فارسی به نقل از معاون بازرگانی هواپیمائی معراج (معراج : روشن است که دستگاه دین اسلام در ایران همه چیز را با مفاهیم و زبان قرآن و اعتقادات قبایل عرب 3000 سال پیش گره می زند، پیشا اسلام که با اسلام نیز احیا شد و سپس در همان سال اوّل به ایران تحمیل کردند، البته پس از بریدن سر 40000 نفر از نیاکان ایرانی در اصطخر و تجاوز به زنان و دختران و کودکان و به بردگی کشیدن بازماندگان… که این تهاجم خونبار و دهشتناک و بهیمی اسلام با همان شیوه های سال اول ناب محمدی تا امروز ادامه یافته… این همه از گروگان های آمریکائی در ایران حرف زدند، ولی هیچکس نمی دانست که نخستین گروگان های دین اسلام در ایران خود ایرانی ها هستند، طی 1400 سال و نه تنها جمهوری اسلامی که در مقابل اسلام اصلی یک رویداد حاشیه ای و کوچک معاصر است) به تاریخ 25/06/1394 نوشته است : «ورود 25 هواپیما به کشور تا دوسال دیگر « در این راستا 2 فروند ایرباس 320 و 300-600 انتخاب شد و با 3 روز عملیات مداوم، نقاشی چهره یوزپلنگ ایرانی روی دماغه هواپیما انجام شد »

در متن سخنرانی روحانی که در بالا اشاره کردم، مدعی شده است که « ایران دارای سابقه فرهنگی بسیار درخشان علمی است» نمونۀ خرید ایر باس سابقۀ فرهنگی و علمی ایران و جایگاه ایران را در عصر حاضر به یمن اسلام علم پرور به روشنی توضیح می دهد، حالا معلوم نیست یوزپلنگ ایرانی را ایرانی ها روی دماغۀ هواپیما نقاشی کرده اند و یا این که خود ایرباس زحمت این کار را به عهده گرفته است ؟

چگونگی انرژی در ایران و مدرنیزاسیون

در هر صورت این موضوع دو کشوری که قرار است با وجود «سابقه فرهنگی بسیار درخشان علمی» ایرانیان زیر ساخت های هسته ای ایران را مدرنیزه کنند، نه تنها تناقض آمیزبنظر می رسد بلکه پیامد این چنین تناقضی می تواند ماجرا را کمی مشکوک و آلوده سازد. گوئی شیخ روحانی می خواهد به هر وسیله ای شده تحقیر را به پای پیروزی برساند.

در اینجا روحانی به ما قول مدرنیزاسیون می دهد، ولی جای آن دارد که ما به سرنوشت کلی انرژی در کشورمان بیاندیشیم. سالیانه بیش از 800000 نفر به حج عمره می روند، با 70000 مسجد در کشورکه قرار است آن را تا ده ها هزار فروند مسجد معراج پیما افزایش دهند و اتفاقاً سپاه پاسداران نیز به دلایل استراتژیک و برای مقابله با اف 22 های آمریکائی بخشی از هزینۀ جبران کاستی های ایران در زمینۀ امور مذهبی را به عهده دارد و بخشی از هزینۀ ساخت مساجد مدرن جدید را می پردازد. ساخت و سامان فرایض دینی از پنج نوبت نماز در روز تا زیارت امام رضا و حج عمره و حج تتمع  (گویا سه نوع حج وجود دارد و هر کدان عمرۀ خود را دارد)… تا تمام گردهمآئی ها در روزهای جمعه در مسجد و نماز جماعت، رعایت تقویم اسلامی، عاشورا، تاسوعا، شام غریبان، ضربت خوردن، شهادت 14 معصوم هر کدام مراسم خاص خود را دارد، و پس از هر شهادتی یادآور می شوند که بر فلان روز باید دوباره تدارک ببینند، … مذهب، دستگاه دین تمام تار و پود هستی جامعه را برای فرایض دینی — بخوانید برای مرگ و مرگ مضاعف (می گویم چرا مرگ مضاعف) — برای آسمان بسیج می کند و تقریباً هیچ برای انسان. همه چیز در راه خدا، و همه چیز برای خدا و برای خواست خدا، و نه هرگز برای خواست انسان. تمام این فرایض دینی در تحلیل نهائی به انرژی نیازمند است. تمام حیات انگلی دستگاه دینی در ایران و قاچاقچیان متافیزیک به انرژی و حتی فروش انرژی به شکل نفت خام طبیعی بدون دخالت «سابقۀ فرهنگی بسیار درخشان علمی» بستگی دارد.

نگرش رئیس جمهور جمهوری اسلامی در ایران و به تبع آن نگرش دستگاه دین اسلام و سپس، طبقۀ بورژوازی کمپرادور ایران به موضوع مدرنیزاسیون، به طریق اولی یک نگرش جزئی و در نتیجه بیمارناک به موضوع مدرانیزاسیون است. زیرا مدرنیزاسیون نمی تواند وارداتی باشد. مدرنیزاسیون تا جائی که من می دانم و تا جائی که من آموخته ام یعنی گامی به پیش در راستای تسلط و شناخت انسان بر طبیعت، در حالی که تمام گفتگوهای ایران با 1+5 حاکی از محدودیت های خاصی برای ایران است، حتی حق دفاع  ملی برای نیروهای نظامی ایران محدود شده (به عنوان مثال محدودیت در برد موشک ها). در حالی که موضوع دفاع ملی و موضوع نوع جنگ افزار بستگی به تهدیدات موجود دارد، ولی می بینیم که امنیت ملی ایران باید بر طبق یک معاهدۀ بین المللی گلستانی عمل کند یعنی با واقعیت، شناخت، تسلط بر طبیعت و تسلط بر تهدیدات عینی و تدارک پاسخ مناسب باید متارکه کند. این جریان نامش مدرنیزاسیون نیست.

و علاوه بر این مدرنیزاسیون ابزارهای تولید انرژی باید محصول شناخت و کار انسان و در راستای تسلط انسان بر طبیعت و تسلط انسان بر زندگی خودش به عنوان بخشی از طبیعت باشد… ولی در اینجا اتفاقی مبهم روی می دهد، زیرا می بینیم که این انرژی به انحراف کشیده می شود. موضوع اصلی اینجاست.

به همان شکلی که «دو کشور دیگر» مدرنیزاسیون انرژی ایران را به عهده گرفته اند، الزاماً موجب مدرنیزاسیون جامعۀ ایران نمی شود و نخواهد شد. در اینجا می بینیم که موضوع مدرنیزاسیون رآکتور آب سنگین اراک به مشکل خاصی برخورد می کند، زیرا نه تنها توسط ایرانی ها انجام نمی گیرد و نه تنها به هدف مدرنیزاسیون جامعۀ ایران نیز انجام نمی گیرد [— تمام نگرانی روی دست یابی ایرانیها به تکنولوژی هسته ای بوده … نگرانی اصلی روی استقلال انرژتیک، روی استقلال ایران و روی ارتقاء نیروهای مولد ایران بوده که حالا این نیروها در زندان های 1+5 + جمهوری اسلامی یکی پس از دیگری دق مرگ می شوند— ] بلکه بیشتر برای خارج ساختن سلطۀ ایرانیان بر تولید انرژی انجام می گیرد. مضافاً بر این که — خصوصاً — انرژی ها برای ارتقاء زندگی انسان ها روی کرۀ خاکی به مصرف نمی رسد، برای زندگی به مصرف نمی رسد، زیرا تمام فعالیت ها به امور مذهبی گره خورده است. برای خواست خدا. برای پرتاب کردن ریگ به ابلیسک ها که در سال 2004 سعودی ها به شکل مدرنتری بازسازی کردند. برای تسلیم به موجودی تخیلی و موهومی به نام خدا یا الله. و این همه یعنی منحرف ساختن شناخت و تکنولوژی و انرژی و سرکوب انسان، مرگ بجای زندگی در زمین با قول و قرار موهومی در جهان بالا با جریان ابدی ازلی رود شیر و عسل و آزادی ابدی و ازلی در انجام تمام اعمالی که در جهان خاکی ممنوع و حرام اعلام شده…

در نتیجه مدرنیزاسیون رآکتور آب سنگین اراک به این سادگی ها نمی تواند به واقعیت بپیوندد. مسئله تنها به وجه فنی خلاصه نمی شود، بلکه باید بپرسیم که با انرژی تولید چه کار می کنیم ؟ با ایرباس 320 چه کار می کنیم ؟ به کجا می خواهیم پرواز کنیم و برای چه کاری و به چه هدفی ؟

قدرت حاکم ایرباس را از همانهائی خریداری می کند که کشور سوریه را تخریب کردند و صد ها هزار جوان را کشتند و میلیون ها نفر را آواره کردند – یک روز آوارگی ؟ من می توانم برای شما تعریف کنم که حتی یکشب در خیابان ماندن درقلب زادگاه حقوق بشر یعنی چی، چه رسد به بیابان های سوریه یا لیبی و عراق و افغانستان زیر بمب و باران سرب داغ… همانهائی که با وجود تمام تبلیغات اخیر یک ثانیه از طرح بمباران هسته ای ایران قطع نظر نکرده اند. حاج آقا ایرباس 320 خریده اند، زیارت قبول باشد انشاالله…