کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

زنده باد دلاوری خلق فلسطین

چه کسی خواهد من و تو ما نشویم، خانه اش ویران باد

بعد از هفته ها بمباران محله های مسکونی، خانه های محقر مردم در نوار غزه از راه دور، کشتار فلسطینی ها در خواب و بیداری… رژیم صیهونیستی اسرائیل، در روز هشتم ژوئیه سال جاری میلادی، حتما با چراغ سبز ناتوچی ها، با موافقت امپریالیسم آمریکا و شرکاء، بر آن شد تا سرزمین غزه اشغالی را دوباره « اشغال کند »! این جنایت آشکار، نقض موازین شناخته شده بین المللی، قطعنامه های تا کنونی سازمان ملل… برای سیاست بازان حرفه ای غرب – اوباش « منتخب »! اوباما و مرکل و کامرون و اولاند… اصلا غریب نیست. بزعم حضرات، گویا دولت تقلبی و اشغالگر اسرائیل از « امنیت خود دفاع می کند »! بگذریم از اینکه اسرائیل تنها کشور بدون مرز دنیاست. امنیت صیهونیسم حدود و ثغور ندارد…

دوردانه غرب در خاورمیانه

همین چند سال پیش بود که اسرائیل عنان از کف داد… قوای کمکی فرستاد و نوار غزه را برای چندمین مرتبه « فتح کرد »! همزمان، بهانه تراشید و به لبنان لشگر کشید… اهالی این مرز و بوم را هم، از زمین و هوا و دریا، بزیر آتش گرفت. ولی غربی ها، آمریکا و اروپا، انگار نه انگار، هیچ بروی مبارک نیاوردند. اوباش « متمدن »! سکوت کردند. دنیای « آزاد »! خفقان مرگ گرفت. موی دماغ اسرائیل نشدند…

مثل اینکه ناتو چی ها، حامیان پشت پرده فاشیسم و نازیسم در دوره های منقضی، دلاوری خلق فلسطین، مقاومت جانانه مردم لبنان را انتظار نداشتند… تا اینکه کار بیخ پیدا کرد. اسرائیل در لبنان گیر کرد – که قیامت شد. از این پس بود که صدای راهزنان قدیمی و جدید در آمد. نجات اشغالگر را در دستور کار قرار دادند. جورج بوش صغیر، تونی بلر و… طبق معمول و بیشرمانه از اقدامات « دفاعی » اسرائیل در قبال « مسلمانان » شورشی حمایت کردند. شیراک و شرکاء، آلمان و هلند و بلژیک و دانمارک… بپای توجیه لشگرکشی رژیم صیهونیستی اسرائیل رفتند. بیخود نبود که ارتش مفسران سفارشی فعال شد تا هماهنگ با نیاز فوری کارتل های آمریکائی و اروپائی حقایق را دستکاری کند، موهوم بخورد افکار عمومی بدهد

قوم « برگزیده »! زیر سایه قیم تروریست   

خبر فروشان و نظر چپانان باختری، تحریف کنندگان حرفه ای تاریخ، دیروز مثل امروز، مدعی شدند که اسرائیل بخاطر نجات دمکراسی بود که با انواع سلاح های پیشرفته آمریکائی و اروپائی بجان همسایه های « نا اهل »! بفکر سلاخی آشکار عناصر « ناباب »! در خاورمیانه افتاد. نوعی « مسلمان » کشی در فلسطین و لبنان براه انداخت. گوشمالی « حماس »! در فلسطین بی در و پیکر، خلع سلاح « حزب الله »! در کشور مستقل لبنان را در دستور کار گذاشت. ولی به یمن گواهی شاهدان عینی، اعتراضات پی در پی هواداران صلح و آزادی در سطح بین المللی حقایق برملا شد. معلوم شد که « قوم و قیم » در سنگر واحدی شمشیر می زنند…

خیالات « نا واردان »!

اینکه امپریالیسم آمریکا در این « مسلمان » کشی تهور آور دست نداشت، اروپا با نقشه شوم اسرائیل آشنا نبود و « غافلگیر شد »! حرف مفتی است ناشی از دریافتی احمقانه یا ریاکارانه از رویدادهای جاری در خاورمیانه. دلائل و شواهد زنده ای وجود دارد مبنی براینکه طرح گوشمالی خلق فلسطین بنام « حماس »! در فردای انتخابات پارلمانی 25 ژانویه سال 2006 میلادی در فلسظین ریخته شد. نقشه خلع سلاح « حزب الله لبنان »! یعنی بیش از یک سوم جمعیت لبنان، مهمترین جزء قطعنامه 1559 شورای امنیت سازمان ملل بود. این طرح ها و نقشه های امپریالیستی، رنگ و لعاب آمریکائی و اروپائی دارند – با بوی گند ناتو.

مشکلات عدیده « اتحادیه بین المللی »! مشکلات فزاینده ناتوچی ها، مالی و تجاری و صنعتی در اوضاع و احوال جاری، نسیه خوری امپریالیسم آمریکا در دوران معاصر که برکسی پوشیده نیست. دیری است که سرمایه داری، خاصه نوع غربی آن، با کاهش مواد خام و انرژی، درد بی درمان تنزل نرخ سود و انباشت سرمایه روبروست. پیشرفت دیگران، بیداری آسیا و آفریقا و آمریکای جنوبی، برآمد نسبتا نیرومند چین و هند و روسیه و برزیل و مکزیک و… را بر نمی تابد. کنترل انحصاری بر منافع نفت و گاز خاورمیانه، تسلط بر تنگه استراتژیک هرمر را خواب می بیند. خیال بازگشت به دوران استعمار کهن را در سر دارد. خواهان حکام « اهلی »! چاکران مطیع در خاورمیانه است.

همین رجاله ها، ناتوچی ها، دول تروریستی غرب بودند که ماهها پیش از ماجراجوئی اسرائیل تمام راههای ارتباطی با فلسطین را بستند. جلوی فعالیت ارگانهای منتخب اهالی در این سرزمین را گرفتند. ارسال مواد مصرفی لازم برای مردم… آب و غذا و دوا برای بچه های فلسطینی را اجازه نمی دادند… از پیش برای خلق فلسطین جواز دفن صادر کردند. برای بلعیدن لبنان نقشه داشتند. بخاطر اشغال سوریه کلی تدارک دیده بودند.

اشغالگری صیهونیسم در خاورمیانه

بیش از 60 سال از اشغال وتاراندن میلیونها فلسطینی از سرزمین آب واجدادیشان میگذرد. در ادامه این اشغالگری اسرائیل در سال 1967 میلادی رژیم صهیونیستی اسرائیل، گویا بدون اطلاع ناتوچی ها، صلاحدید امپریالیسم آمریکا… سیاست غنیمت گیری جدیدی در پیش گرفت. با جنگ شش روزه در قبال مصر و سوریه و اردن – نوار غزه، کرانه های رود اردن، صحرای سینا، بلندیهای جولان و شرق بیت المقدس را اشغال کرد و بعد از ترک مخاصمه هم، برخلاف رای شورای امنیت سازمان ملل مبنی بر لزوم تخلیه فوری سرزمین های اشغالی، موضوع قطعنامه 242 شواری امنیت، حاضر نشد غنائم را پس بدهد:

الف ) مصر بسال 1970 میلادی، بد یا خوب، خرج خود را از امپراتوری شوروی بکلی جدا کرد. در مدار امپریالیسم آمریکا و در پناه ناتو بود که با اسرائیل کنار آمد و صحرای سینا را جایزه گرفت. چندی بعد پادشاهی اردن هم براه مشابهی رفت و آرام گرفت. ولی دولت بعثی سوریه، چون پوشش حفاظتی خود را عوض نکرد… موفق نشد که بلندی های جولان را از اسرائیل پس بگیرد و نگرفت. حال آنکه سازمان ملل این اشغال را مردود شناخته… متن اسناد رسمی خود را عوض نکرده و هنوز هم بلندی های اشغالی جولان را قسمتی از خاک سوریه می داند.

ب ) بموجب قطعنامه 181 مجمع عمومی سازمان ملل، مصوب 29 سپتامبر سال 1947 میلادی، مبنی بر تقسیم سرزمین واحد فلسطین میان دو دولت مستقل، می بایست دولت ملی فلسطین نیز در تاریخ اول اکتبر سال 1948 میلادی در جغرافیای نوار غزه و کرانه های رود اردن و شرق بیت المقدس تاسیس می شد، که نشد. اسرائیل با اشغال نوار غزه و کرانه های رود اردن و شرق بیت المقدس بسال 1967 میلادی، گویا « خودسرانه »! این قطعنامه سازمان ملل را به هیچ گرفت و حق شناخته شده خلق فلسطین را باطل و تاسیس دولت ملی فلسطین را اجازه نداد.

فتح دوباره نوار غزه، لشگرکشی مجدد به لبنان

گفتیم که اسرائیل نوار غزه را دوباره « فتح کرد »! در این ماجراجوئی تکراری و تهوع آور، اسرائیل روزهای متوالی تمام مناطق مسکونی در نوار غزه را بمباران کرد. تعداد زیادی از مردم، زن و مرد، پیر و جوان، بچه های قد و نیم قد را بخاک انداخت. انبوهی از فلسطینی ها را زنده زنده، در زیر خروارها خاک و سنگ و چوب و آجر و آهن مدفون و مابقی را هم در سرزمین خودشان، باسارت گرفت. تاسیسات برق و منبع آب آشامیدنی اهالی را از میان برد. مراکز درمانی و امدادی و آموزشی را بکلی از کار انداخت. ارگان های مسئول را درهم کوبید. شماری از دولتمردان منتخب مردم را ربوده و آنان را، بخاطر تنبیه خلق فلسطین، در محلی نا معلوم زندانی کرد. در یک کلام، فلسطین را، بیش از پیش، ویران کرد… فلسطینی ها را بجرم استقلال خواهی، برای چندمین بار بخاک و خون کشید…

به لبنان لشگر کشید… بدون لحظه ای توقف در کشتار مستمر فلسطینی ها، همزمان اهالی لبنان را هم، از زمین و هوا و دریا، بزیر آتش گرفت. تا چند هفته متوالی مناطق مسکونی لبنان را درهم کوبید، منازل مردم را ویران و انبوهی را زنده بگور کرد، صدها هزار نفر را آواره ساخت، پلها و جاده ها را از میان برد. منابع برق و آب آشامیدنی… تنها کارخانه مواد لبنی لبنان، مزارع زیر کشت و کارگاههای محصولات مصرفی، مغازه و بقالیهای خرده فروشی، فرستنده رادیو و تلویزیون لبنان، مدارس و بیمارستان ها، مراکز امدادی و اداری، بناهای قدیمی و جدید دولتی، تمام وسائل لازم زندگی روزمره مردم لبنان را بکلی نابود کرد.

مجری استراتژی ناتو در خاورمیانه

بزعم محافل پر نخوت غربی، ناتوچی ها، گویا رژیم صیهونیستی اسرائیل در این « جنگ »! فقط تا حدودی زیاده روی کرد. با کشاندن « جنگ »! به سرزمین لبنان مرتکب « خطا شد »! گویا اسرائیل، درست مثل ماجراجوئی امپریالیسم آمریکا و شرکاء در یوگسلاوی و افغانستان و عراق، خاور میانه را در مسیری « نا معلوم »! کوبید و صاف کرد.

می گویند « جنگ »! ولی فلان فلان شده ها، کدام « جنگ »؟ سخن برسر قتل عام فلسطینی ها در خواب و بیداری، کشتار بچه های ده دوازده ساله است. برسر بمباران یکماهه لبنان از ارتفاع چند صد کیلومتری، انهدام وسائل زیست جمعی یک خلق، نابودی ابزار کار و معیشت یک ملت، خلقی غیر نظامی، ملتی فاقد امکانات لازم دفاعی، با توپ و تانک انگلیسی و آلمانی، با فانتوم آمریکائی و میراژ فرانسوی است… این که جنگ نیست. یک آدم کشی با برنامه بسیاق نازی ها، نوعی قتل عامی حساب شده، یک جنایت آشکار و سازمانیافته است. قرائن نشان می دهد که پای استراتژی ناتو در میان بود. همان استراتژی که در یوگسلاوی و افغانستان پیاده شد، توسط امپریالیسم آمریکا و شرکاء در عراق به اجرا درآمده بود.

اصل و نسب سازمان تروریستی ناتو

ناتو یا همان سازمان پیمان اتلانتیک شمالی، یک اتحادیه نظامی فراملی است که بسال 1949 میلادی با فرماندهی امپریالیسم آمریکا – برای درهم کوبیدن دیکتاتوری انقلابی پرولتاریا در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی، اختناق جنبش کارگری در کشورهای خودی و نابودی جنبش های استقلال طلبانه خلق ها و ملت ها در کشورهای مستعمره و نیمه مستعمره بوجود آمد. اما این اتحادیه نظامی فراملی، تروریستی و مخرب، بکجا وصل است؟ به محافل غربی، منابع مالی آمریکائی و انگلیسی و آلمانی و فرانسوی و هلندی و بلژیکی… به بانک جهانی و صندوق بین المللی پول، سازمان تجارت جهانی، به نفتی ها، سوداگران مرگ و نیستی، سازندگان و فروشندگان آمریکائی و اروپائی انواع سلاح های کشتار جمعی…

اینها هستند که افسار سازمان تروریستی ناتو، افسار دولت تقلبی اسرائیل را در دست داشته و دارند. بنام نوعی « آزادی »! خلق ها را درهم می کوبند. نوعی « دمکراسی »! ملت ها را بخاک و خون می کشند. به تناسب نیاز فوری انحصارات خودی طرح می ریزند. براساس منافع استراتژیک محافل مالی و صنعتی، سلاطین بورس و تسلیحات و مستغلات… نقشه می کشند. در باره مسائل کلیدی حرف آخر را می زنند.ملت قهرمان فلسطین درچنین شرایط بغرنج جهانی  به پیکارش برای کسب استقلال ملی ادامه میدهد.  موضع گیری های سیاسی چپ اندر قیچی نه سیخ بسوزد نه کباب»، نه به دوطرف درگیر جنگ!! یک جهت گیری سیاسی ارتجاعی وترتسکیستی است.  کسی که ریگی درکغش ندارد باید بطور روشن وشفاف وبدون اما واگر،متجاوزجنگ طلب فاشیست را محکوم  کند واز قربانی به دفاع برخیزد.مبارزه قربانی که خلق تحت ستم واشغال فلسطین است با هرابزارو وسیله ای مبارزه ای مشروع ودفاع ازخود است، صرف نظر ازاینکه ظاهری سکولار، مذهبی و یا سوسیالیستی داشته باشد. به این دوردانه غرب باید پاسخ دندان شکنی داد.

 حزب کارایران مرداد ماه 1393