کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

رویکرد ترامپ در ونزوئلا؛زنگ خطری برای جامعه جهانی

آنچه در این مقطع زمانی درقبال تحولات ونزوئلا نمود بیشتری پیدا کرده،رویکرد مخرب آمریکاست که نشان می دهد واشنگتن،دیگر طرح های براندازی دولتها را آشکارا دنبال می کند و اهمیتی برای قوانین بین المللی قائل نیست،چنین روندی می تواند پیامدهای جبران ناپذیری برای جهان به دنبال داشته باشد.

 از زمان به قدرت رسیدن ‘هوگو چاوز’ رئیس جمهوری فقید ونزوئلا در قدرت، مقامات دولت کاراکاس بارها از تلاش های آمریکا و سازمان سیا برای نفوذ و تسلط بر این کشور منطقه آمریکای لاتین سخن به میان آورده بودند. عوامل اطلاعاتی آمریکا سالهاست به واسطه رویکرد چپ ونزوئلا، این کشور را به شدت زیر نظر داشته اند. پس از حضور ‘دونالد ترامپ’ در سمت ریاست جمهوری آمریکا، کاخ سفید برنامه های جدیدی را برای نفوذ هرچه بیشتر در ونزوئلا تدارک دید.
باید به این مسئله اشاره شود که اقدامات آمریکا برای نفوذ در ونزوئلا سالهاست به صورت تدریجی و پشت پرده در جریان بوده و از دید دولتمردان آمریکا اکنون زمال اعمال فشار نهایی به این کشور منطقه آمریکای لاتین است.
در این میان رویکرد جدید بسیار خطرناک امریکا که در سیاست هایش در قبال ونزوئلا تبلور یافته، اثبات کننده این است که دولت واشنگتن به هیچ وجه ارزشی برای استقلال و تمامیت ارضی کشورها قائل نیست و با خط مشی افراطی به دنبال تثبیت نفوذ خود در کشورهای مدنظرش است.
اقدام دولت امریکا که مدتهاست ونزوئلا را تحریم کرده و این کشور را تحت فشار گذاشته، در به رسمیت شناختن رهبر مخالفان دولت کاراکاس به عنوان رئیس جمهوری ونزوئلا بدون تردید مغایر با قوانین بین الملل و خلاف عرف دیپلماتیک است.
آمریکا حتی فراتر از این اقدام غیرقانونی عمل کرده و هم پیمانانش را به حمایت از خوان گوایدو ترغیب کرده است.
مقامات آمریکایی که سالهاست اقدامات خرابکارانه در کشورهای مختلف را به صورت پنهانی و پشت پرده انجام می دادند اکنون نه تنها آشکارا به دنبال نفوذ و طراحی کودتا در کشورها هستند بلکه هم پیمانانش را تحت فشار می گذارد تا از این شیوه حمایت کنند.
این رویکرد جدید کاخ سفید آغازگر دوران جدید خطرناکی در جامعه جهانی خواهد بود که می تواند قربانیان بیشتری در آینده داشته باشد. قطعا ونزوئلا آخرین کشوری نخواهد بود که با این شیوه جدید توسط واشنگتن مورد هجوم قرار می گیرد.
اجرای این رویکرد اثبات می کند که تفکرات افراطی در دولت ترامپ آشکارا بر تصمیم گیری ها حاکم بوده و در این مسیر قوانین و اصول بین المللی نه تنها جایی ندارد بلکه به راحتی توسط دولتمردان آمریکایی زیر پا گذاشته می شوند.
امریکا مدعی احیای دمکراسی در ونزوئلا بوده اما منتقدان معتقدند که واشنگتن با سیاست هایش در حال تشدید بحران انسانی در ونزوئلاست. برخی از کارشناسان همچنین بر این باورند که دولت امریکا هیچ تمایلی به حفاظت از دمکراسی یا بهبود اوضاع انسانی در ونزوئلا ندارد و بیشتر تمرکزش کنترل نفت ونزوئلا و به دنبال آن کنترل بازار جهانی نفت و همچنین تثبیت نفوذ واشنگتن در آمریکای لاتین بوده است.
امریکا به این دلیل به دنبال براندازی دو دولت چاوز و مادورو بوده چون شیوه حکومت داری روسای جمهور پیشین و کنونی ونزوئلا منافع کاخ سفید را تامین نمی کرده و دولت کاراکاس از نفت به عنوان ابزاری برای مقابله با هژمونی امریکا در نیمکره غربی استفاده می کرده است.
ونزوئلا در دوران چاوز رویکرد انقلابی را در آمریکای لاتین در پیش گرفت و با حضور فعالانه در ائتلاف های ضدآمریکایی در امریکای لاتین، به خطری جدی برای واشنگتن تبدیل شد. ونزوئلا با همسو کردن کشورهای چپ گرا به دنبال کاهش نفوذ واشنگتن در آمریکای لاتین بود. در این میان تقویت روابط ونزوئلا با کشورهایی همچون روسیه، چین و ایران عملا دولتمردان آمریکایی را نگران تر کرد.
این اقدامات ضدامریکایی ونزوئلا باعث شد تا مقامات امریکایی سالها به دنبال طرح هایی برای نفوذ بیشتر در ونزوئلا و براندازی دولت چپ گرا در این کشور باشند.

گزارش از: اطهر اینانلو