کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

د سعودي د غونډې بله ګټه، طالبان فتنه ګر دي!

م. حقپال

وروسته له هغې چې له بېلابېلو ديني مراجعو څخه په افغانستان کې د طالبانو د روانې جګړې مشروعيت تر پوښتنې لاندې راغی؛ اوس په تازه کې د مکې مکرمې د مسجد امام په افغانستان کې د طالبانو جګړه فتنه بللې ده.

د مکې مکرمې امام او د سعودي عربستان د ملکي دېوان مستشار، صالح بن عبدالله بن حميد د افغانستان روانه جګړه فتنه بولي او وايې د دې هيواد وضعيت نور د زغملو نه دی او بايد دلته جګړه ودرول شي. نوموړي ويلي مونږ د افغانستان د سولې له پروسې بشپړ ملاتړ کوو، څوک چې سوله غواړي هغه کامل مسلمان دی او څوک چې سوله نه غواړي هغوی د شيطان لار تعقيبوي.

خو په مکه مکرمه کې د ۳۷ هيوادونو ديني عالمانو ناستې ته په غبرګون کې طالبانو بيا ويلي، هر څوک چې جګړه غندي د امريکا ملګری دی. طالبانو په يوه اعلاميه کې ويلي هيڅوک حق نلري چې دوی د ترهګرو او باغيانو په نوم ياد کړي. دا په داسې حال کې ده چې اسلامي فقه د باغي په اړه وضاحت لري او له مخې يې هغه چا ته باغي ويل کيږي چې د شرعي امام د اطاعت نه ځان وباسي او سرغړونه يې وکړي. يا باغي هغه چا ته ویل کیږي چې پر مشروع امام باندي خروج وکړي، هغه داسي چې مسلمانان یو امام مقرر کړي او پر هغه یې اتفاق راشي، بیا یوه ډله د دې امام د اطاعت نه ځان وباسي او سرغړونه يې وکړي.

د مکې مکرمې غونډه څه ګټه لري؟

که څه هم په وروستيو کې په اندونيزيا کې د دينې عالمانو غونډې او فتوا، په کابل کې د دينې عالمانو فتوا او د حرمين شريفين امامانو فتوا د طالب او د طالب په روحيې پراخ اغېز کړی او ترې يې د خپلې کرغېړنې جګړې جواز اخيستی دی خو په سعودي کې د عالمانو اوسنۍ غونډې ته ځکه هيله مندي زياته ده چې دغه غونډه د نورو تېرو هغو سره توپير لري. توپير يې په دې کې دی چې دا ځل په دې غونډه کې نه يواځې دا چې د افغانستان جګړه نامشرع او حرامه بولي، بلکې په کې د سعودي له حکومته غوښتل شوي چې طالبان هم وغواړي او له نيږدې ورسره خبرې وکړي.

بل توپير يې د نورو تېرو غونډو او کنفرانسونو سره دا دی چې په دې کې د ګډون کوونکو دينې عالمانو له جملې څخه يو پلاوی جوړيږي چې په افغانستان کې د افغان حکومت د سولې په کارونو څار او له طالبانو سره د مخامخ خبرو لپاره زمينه برابره کړي. دا دوه هغه ځانګړتياوې دي چې د سعودي اوسنی کنفرانس يې له تېرو هغو څخه بېل کړی او د خلکو هيله مندي ې زياته کړې ده.

د مکې مکرمې له غونډې وروسته د طالب جګړه

په افغانستان کې له طالب څخه د جګړې جواز هغه وخت واخيستل شو، کله چې په اندونيزیا کې د افغانستان، پاکستان او اندونيزيا ديني عالمانو په افغانستان کې د طالبانو روانه جګړه ناروا وبلله، بيا کله چې په کابل کې څه کم درې زره ديني عالمانو په زغرده فتوا ورکړه چې روانه جګړه حرامه او هيڅ شرعي صبغه نلري نو طالبان وارخطا او د آی ايس آی په دروازه ورخوشې شول. د آی ايس آی د جيره خورو پاکستاني عالمانو لکه مولانا سميع الحق لخوا ورته د افغان جګړې په اړه د هرې فتوا د رد فتوا او پرې د امريکايې ټاپې لګولو جواز ورکړل شو.

د خپلې همدې ادعا د ثبوت لپاره د مولانا سميع الحق هغه څرګندونې يادوم چې د افغان حکومت او طالبانو تر منځ له درې ورځنې اوربند له اعلان وروسته يې کړې وې. سميع الحق ويلي چې په افغان جګړه به د حکومت او طالبانو اوربند کوم اغيز ونه کړي او له اختر وروسته به طالبان بيا خپلو جګړو ته ادامه ورکړي. په هماغه ورځو کې کله چې د اندونيز فتوا او د کابل د ديني عالماو فتوا له طالبه د جګړې جواز اخيستی و طالب جان هم د مولانا سميع الحق څخه د اسلامي نړۍ د عالمانو د فتوا په خوا فتوا ترلاسه کړه. په دې مانا چې له همدې ورځې وروسته طالب هر سوله ايز حرکت ته امريکايې نوم ورکړ او ورسره خوا کې یې ځینې داسې حرکتونو ته زور ورکړ چې په لړ کې یې د تعلیم د پرمختګ د مخنوي په موخه د ځینو ښوونځیو په بندېدو اقدام وکړ او په لوګر کې یې د نجونو او هلکانو یو ښوونځی په اور لولپه کړ چې دا کار یې د خپل بادار د خوشحالولو په مخه کړي چې اصلاً کاملاً د اسلام له اساساتو سره په ټکر کې دی.

خو اوس چې په جده او مکه مکرمه کې د افغان جګړې په اړه عالمانو خپل نظر څرګند کړ او په افغانستان کې د طالب جګړه يې فتنه وبلله؛ طالب نه يواځې دا چې بې دليله شو بلکې د ټول افغان ملت پر وړاندې محکوم او په روانه جګړه کې د ټولو قرباني شويو افغانانو د وينو قاتل وبلل شو. اوس د سعودي له فتوا وروسته په افغانستان کې د طالب جګړه مطلقاً ناروا او فتنه يادیږي چې ورسره نه يواځې د طالب جګړې بلکې په بشپړ ډول د طالبانو امارت هم خپل مشروعيت له لاسه ورکړ. نور د افغانستان د مسالې حل يواځې د ولس په لاس کې پاتې شو چې ټول ولس په يوه خوله او يو موټی په ټول افغانستان کې د طالب په خلاف راپاسيږي او دغه بدنامه څېره د افغانستان په نامه له اسلامي جغرافيې ورکه کړي.