زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

انگیزه های سفرملایعقوب به قطر 

                            نوشته ی : اسماعیل فروغی       اخیراً…

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

نویسنده: مهرالدین مشید شعار های قومی دشمنی با وحدت ملی و…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست سوم ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود: به نظر میرمحمد…

«
»

بردگان عصر جدید با آینده مبهم

بسیاری از کارگران خارجی ساکن عربستان در شرایطی مشابه برده داری دوران جاهلیت زندگی می‌کنند و به طور معمول گزارش‌های مستندی منتشر می‌شود که نشان می‌دهد آنها با مشکلاتی مانند کار بیش از حد، خستگی، محرومیت از آب و غذا، شکنجه ، اخراج، آینده مبهم و حتی اعدام مواجه هستند.

جدیدترین آمارها نشان می دهد از مجموع حدود 56 میلیون نفری که در شش کشور شورای همکاری خلیج فارس یعنی عربستان ، امارات ، بحرین ، کویت ، عمان و قطر زندگی می کنند ، بیش از 28 میلیون و 600 هزار نفر و به عبارتی 51 درصد کل جمعیت را کارگران خارجی تشکیل می دهند . بر اساس این آمارها از جمعیت 33 میلیون و 400 هزار نفری عربستان هم بیش از 12 میلیون و 600 هزار نفر یعنی 48 درصد جمعیت این کشور، کارگر خارجی هستند.

** آینده مبهم
سالهاست که کارگران خارجی به دلیل شرایط حاکم بر عربستان، در بدترین شرایط زیستی به سر می‌برند و در حالی که آمار کارگران خارجی به ویژه زنان به عربستان در سال های اخیر افزایش قابل توجهی یافته است، اما تعداد کمی از آنان موفق به یافتن شغل و موقعیت خوب در این کشور شده اند، در حالیکه وضعیت بسیاری از آنان اسفناک و ناامید کننده است و کسی هم حاضر نیست برای آنها کاری انجام دهد.
بنا بر گزارش‌های منتشر شده از سوی مجامع بین‌المللی بسیاری از کارفرمایان عربستانی نسبت به کارگران خارجی خود احساس مالکیت کرده و شکایت‌های بسیاری از سوی کارگران مبنی بر سوء استفاده فیزیکی، روانی و جنسی در محیط کار گزارش شده و این در حالی است که مقامات عربستان هیچگونه اقدام جدی در این راستا انجام نداده‌اند.
بسیاری از زنان کارگر خارجی تلاش می‌کنند تا از دست کارفرمایان خود فرار و به کشورشان بازگردند، اما بیشتر آنان موفق به این کار نمی‌شوند و قربانی فحشای اجباری، سوء استفاده جنسی و قاچاق انسان می‌شوند.
این کارگران با امید به دست آوردن پول بیشتر و تأمین معاش خانواده، کشور خود را ترک و به عربستان سفر کرده‌اند، اما تعداد زیادی از آنان در این کشور حتی در برابر کارفرمایان خود نیز از مصونیت‌ و حقوق قانونی برخوردار نیستند.
برای بسیاری از این کارگران هرگونه اقدام قانونی علیه کارفرمایان غیرممکن بوده و آنها حتی قادر به فرار از این وضعیت و نجات خود نیستند، این در حالی است که اگر آنها در عربستان بدون مدارک و مستندات کافی دستگیر شوند، مجبور به پرداخت جریمه‌های سنگین خواهند بود و در بسیاری از موارد بدون تفهیم اتهام، برای مدت طولانی در زندان می‌مانند.

** درآمد نفت و جذب کارگران بیشتر
افزایش ثروت حاصل از فروش نفت سعودی ها از دهه 1980 میلادی موجب شد تا سیاست‌هایی را در راستای جذب کارگران خارجی و گماردن آنها به کارهایی که خود از انجام آنها اکراه دارند، اتخاذ کنند، اما در سالهای اخیر کاهش قیمت این فرآورده و ماجراجویی های آل سعود در خارج کشور از جمله راه اندازی جنگ یمن و خرید گسترده تسلیحات از غرب به ویژه آمریکا، فشار زیادی به اقتصاد این کشور وارد و آنها را با کسری بودجه بزرگی مواجه کرده است .
نرخ رسمی بیکاری اکنون در عربستان به حدود 14 و نرخ غیر رسمی آن به 25 درصد رسیده، به همین دلیل مقام های این کشور افزایش استخدام نیروی کار داخلی را در دستور کار قرار داده اند، به طوری که براساس دستور العمل جدید در عربستان، تنها اتباع این کشور می توانند در برحی مشاغل فعالیت داشته باشند.
ساعت فروشی، عینک فروشی، فروش تجهیزات و ابزار آلات پزشکی، فروشگاه های دستگاه های برقی و الکترونیکی، لوازم یدکی خودرو، مصالح ساختمانی، فرش، نمایشگاه خودرو و موتورسیکلت، اثاثیه آماده منزل، البسه، و قنادی مشاغلی هستند که در انحضار اتباع عربستان درآمده است .
بر اساس آمارهای رسمی عربستان، دولت این کشور اعلام کرد که از ابتدای سال 2018 از هر کارگر خارجی بین 300 تا 400 ریال (80 تا 106 دلار) در ماه به عنوان عوارض دریافت می کند.
سخنگوی وزارت کار و توسعه اجتماعی عربستان، هدف از اعمال محدودیت فعالیت کارگران خارجی را افزایش میانگین اشتغال جوانان این کشور در بخش خصوصی عنوان کرده است.

** اخراج کارگران خارجی به دلیل مشکلات مالی رژیم سعودی
در همین راستا رژیم سعودی در یک سال و نیم اخیر بیش از 3 میلیون کارگر خارجی را در حالی از کشور اخراج کرده که شمار زیادی از آنها ماهها حقوق معوقه داشتند. اما پاسخ سعودی ها به اعتراض این کارگران و درخواست حقوق معوقه، شلاق و زندان بود. در یک نمونه، اعتراض کارگران شرکت تاسیساتی ‘بن لادن’ به عنوان دومین شرکت بزرگ ساخت و ساز در جهان که از کار بیکار شده بودند، به دستکم 4 ماه حبس و 300 ضربه شلاق محکوم شدند.
همچنین وضعیت دیگر کارگران خارجی در عربستان بارها صدای انتقاد و اعتراض سازمان‌های مدافع حقوق بشر را بلند کرده است. در تابستان گذشته یک کارگر هندی شاغل در عربستان با انتشار مطلبی در توییتر خطاب به وزیر خارجۀ هند، اعلام کرد که حدود 800 کارگر هندی در شهر جده سه روز غذایی برای خوردن نداشته‌اند.
وی در توییتر خود نوشت: تعداد زیادی از هندی‌ها در عربستان و کویت کار خود را از دست داده‌اند، کارفرمایان حقوق آنها را پرداخت نکرده و کارخانه‌ها را تعطیل کرده‌اند. تعداد کارگران هندی که در عربستان با بحران غذا روبه رو هستند بیش از 10 هزار نفر است.
در گزارش 36 صفحه ای که از سوی ‘دیده بان حقوق بشر’ منتشر شده، بازداشت، ضرب و شتم و اخراج مهاجران ازسوی نیروهای عربستان منعکس شده است. دیده بان حقوق بشر در این گزارش با 60 کارگر مهاجرکه مجبور به خروج از عربستان شده اند، گفت و گو کرده است.
بر اساس گفته این کارگران، آنها پس از بازداشت در مکان های بسیار نامطلوب زندانی شده و مرتب مورد ضرب و شتم قرار گرفته و در نهایت نیز از عربستان اخراج شده‌اند.
کارشناسان معتقدند که عربستان قوانین کار خود را علیه کارگران به گونه‌ای تنظیم کرده که برای کارگران خارجی امکان پیگیری حقوقی بدرفتاری ها و بی عدالتی های صورت گرفته را نداشته باشند و کارگران خارجی در صورتی که کار خود را از دست دهند، باید این کشور را ترک کنند.
از سوی دیگر عربستان در آوریل 2013 اصلاحیه ای را پیرامون قانون کار تصویب کرد که بر اساس آن پلیس سعودی این اجازه را پیدا کرد که کارگران مهاجر در این کشور را که برای کارفرمای خاصی کار نمی کنند، مورد ضرب و شتم قرار داده و آنها را بازداشت و سپس از کشور اخراج کند. گفته شده در دو روز ابتدایی تصویب این قانون، بیش از 20 هزار کارگر بازداشت شدند.

** سیاستهای بن سلمان حلقه را تنگ تر کرده است
سیاست های توسعه ای به رهبری ‘محمد بن سلمان’ ولیعهد سعودی موجب سخت تر شدن اوضاع برای کارگران خارجی شده و آن ها را به خروج از عربستان سوق می دهد؛ کارگرانی که بسیاری از آنان در شرایط بسیار نامناسب و به دور از حقوق اولیه انسانی مشغول کار طاقت فرسا بوده و اکنون به علت کاهش درآمد و افزایش مالیات راهی جز ترک شبه جزیره و بازگشت به وطن خود در پیش ندارند.
در واقع سیاست های اقتصادی بن سلمان و تلاش برای تامین کسری بودجه عربستان از جیب کارگران خارجی سبب شده آنان رفتن را بر ماندن ترجیح دهند.
کارشناسان توقعات ولیعهد در مورد آینده عربستان را غیرواقعی می دانند و برنامه های وی برای مدرن سازی و تقویت بخش خصوصی این کشور را مشکلی برای کل اقتصاد ارزیابی می کنند. همین موضوع باعث فرار نزدیک به 3 میلیون نیروی کار خارجی از عربستان از پایان سال 2016 تاکنون شده و زنگ خطر برای شرکت های این کشور را به صدا در آورده است.
به نوشته روزنامه ‘اکونومیک تایمز’ بزرگترین اقتصاد عربی اکنون مهمترین ابزار خارجی خود را از دست می دهد. در سه ماهه نخست سال 2018 تعداد خارجیان در این کشور بیش از 6 درصد کاهش یافت. طرح های ساختمان سازی که بیشتر از دیگر بخش ها از کارگران ارزان خارجی بهره می برد، در کنار بخش های تجاری و تولیدی بیشترین نیروها را از دست داده است.
نشریه ‘بیزینس اینسایدر’ نیز فرار یا اخراج حدود چند میلیون کارگر خارجی از عربستان را بحرانی برای بنگاه ها در جذب نیرو دانست و به نقل از کارفرمایان سعودی نوشت: زنان و مردان جوان عربستانی تن پرورند و علاقه ای به کارکردن به جای کارگران خارجی ندارند.
از سوی دیگر، مقام های سعودی از ابتدای سال میلادی 2018 نرخ سوخت در این کشور را به بهانه کاهش مصرف داخلی فرآورده های سوختی و تضمین استفاده بهتر از منابع طبیعی ملی، به میزان زیادی افزایش دادند به طوری که قیمت بنزین 100 درصد رشد کرده است.
شورای هماهنگی برق عربستان نیز در این باره اعلام کرد که نرخ جدید برق مصرف خانگی و تاسیسات تجاری از اول ژانویه 2018 اعمال می شود و افزایش قیمت برق برای مصارف خانگی سه برابر خواهد شد.
به این ترتیب افزایش قیمت حمل و نقل و قبوض مصرفی خانوارها در عربستان، هزینه زندگی در این کشور را افزایش خواهد داد.

** نرخ بالای اعدام کارگران خارجی
چند ماه پیش انتشار خبر قتل یک خدمتکار زن فیلیپینی در کویت که روابط سیاسی دو کشور را هم دچار تنش کرد ، یک بار دیگر موضوع خشونت علیه کارگران خارجی در کشورهای شورای همکاری خلیج فارس را برجسته کرد.
اما این تنها کویت نیست که کارگران خارجی و بویژه اتباع فیلیپین از شرایط غیرانسانی خود در این کشور ناراضی هستند. علاوه بر کویت، کارگران فلیپینی در عربستان نیز نسبت به اوضاع خود بسیار نگرانند. گفته شده در چند ماه گذشته کارگران خانگی این کشور با ارسال پیام‌های جداگانه‌ای از شهر‌های جده، ریاض و دمام عربستان در شبکه‌های اجتماعی، از دولت فیلیپین خواسته اند که به یاری آن‌ها بیاید و جلوی خرید و فروش آن‌ها و دیگر آزار‌های جسمی و روحی را که در حال تحمل آن هستند، گرفته شود.
علاوه بر شرایط نامساعد زندگی، پای کارگران خارجی در عربستان حتی به چوبه دار نیز باز شده و روزنامه انگلیسی ‘آبزرور’ در گزارشی اعلام کرد که کارگران زن اندونزیایی بیشترین محکومان به اعدام در عربستان را تشکیل می دهند. براساس این گزارش، شماری از زنان سریلانکایی، فیلیپینی، هندی، و اتیوپیایی نیز در عربستان محکوم به اعدام شده اند و در این صورت به نظر می‌رسد عربستان بزرگترین نرخ اعدام اتباع خارجی را در جهان دارا باشد.
به نوشته آبزرور، شمار دقیق محکومان به اعدام در عربستان بسیار بیشتر از آمار اعلام شده است و دولت این کشور هیچگاه به صورت رسمی آماری در این خصوص منتشر نمی کند.
بر اساس این گزارش، کارگران زن اندونزیایی بیشترین محکومان به اعدام در عربستان را تشکیل می دهند. سازمانهای مدافع حقوق بشر تأکید دارند که دهها زن اندونزیایی در انتظار اجرای حکم اعدام هستند.
سازمان‌های دیده‌بان حقوق بشر و عفو بین الملل بارها هشدار داده‌اند که زنان کارگری که از کشورهای دیگر برای یافتن فرصت شغلی و کار در منازل به عربستان می روند، با بدرفتاری مواجه شده و حقوقشان نقض می شود.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر اعلام کرد که عربستان به دلیل ضعف در حمایت قانونی و فراهم نبودن عدالت برای خارجی ها، همواره یکی از مشکلات به شمار می آید.
این سازمان خاطرنشان کرد: در حالیکه کارگران خارجی تلاش می کنند به خدمات وکلا و مترجمان دسترسی یابند؛ مسئولان سعودی در بسیاری از موارد، بازداشت شدگان را از تماس با سفارتخانه های کشور خود محروم می کنند.
‘دینا المأمون’ پژوهشگر سازمان عفو بین الملل در این ارتباط گفت: قربانیان تجاوز و آزار جنسی در عربستان با این خطر مواجه هستند که به ‘زنا’ متهم شوند . کارگران مهاجر در صورت مواجهه با دستگاه قضایی جنایی در عربستان، به پایان خط خواهند رسید.
وی ادامه داد: در بسیاری از موارد محاکمه کارگران خارجی با زبان عربی انجام می شود و آنها از روند قضایی چیزی نمی‌فهمند و در اغلب موارد به آنها خدماتی مانند مترجم، وکیل و کمکهای کنسولی ارایه نمی شود.
المأمون افزود: کشورها باید شهروندان خود را که قصد دارند برای کار به عربستان بروند، درباره بدرفتاری و احتمال مواجه شدن با محاکمه های غیرعادلانه و حتی اعدام آگاه کنند . این خطرها بسیار واقعی است و احتمال دارد کار آنها به مرگ ختم شود.
سازمان‌های حقوق بشری و کارزارهای مبارزه با اعدام در سطح جهان در اطلاعیه‌های که به منظور مبارزه با اعدام به امید کاهش آن منتشر کرده‌اند، تایید می کنند که کارگران خارجی که در عربستان اعدام می‌شوند، از داشتن وکیل محروم هستند.
چندین گزارش مشابه در این باره منتشر و در آنها تاکید شده که عربستان پیش از اعدام کارگران به علت ارتکاب جرایمی که در قوانین این کشور مستوجب اعدام است، به کارگران اجازه برخورداری از دادرسی عادلانه را نمی‌دهد. از طرفی دیگر در این گزارش‌ها اعلام شده که بیشتر کارگرانی که تاکنون اعدام شده‌اند، پولی برای گرفتن وکیل مدافع نداشته‌اند.
تعداد کارگرانی که خارج از یک نظام دادرسی منصفانه در عربستان اعدام شده‌اند در سال های 2016 و 2017 به صدها نفر می‌رسد این تعداد به اندازه‌ای است که این کشور را در صدر فهرست ناقضان حقوق بشر قرار داده است. بیشتر این اعدام‌ها به شیوه سنتی ‘گردن زدن’ انجام می‌شوند.
کارگرانی که اعدام شده‌اند بیشتر متعلق به کشورهای آسیایی همچون سریلانکا، پاکستان، بنگلادش و کشورهای آفریقایی هستند که به علت کمبود کار در کشورهای خود و سطح پایین دستمزدها برای کار به عربستان رفته‌اند.
در این گزارش‌ها حتی تاکید شده که کارگران خارجی به علت پرداخت نشدن ماه‌ها دستمزد، پولی برای گرفتن مترجم، به منظور رسیدگی اداری به شکایت‌های مطرح شده علیه خود توسط دولت و کارفرمایان را ندارند و این مسئله موجب شده تا بسیاری از آنها به حبس‌های بلند مدت، محکوم شوند.
عربستان تاکنون به هیچ کدام از این گزارش‌ها واکنشی که مبنی بر پذیرش واقعیت‌های موجود باشد، نشان نداده و همین امر نگرانی از تکرار این روند را بیشتر کرده است.
خاورم