آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

چرا اخلاق در همه‌ عرصه‌های زنده‌گی میان بیش‌ترین بشرِ قرنِ…

اخلاق‌نگری به سیاست‌مدارانِ بد اخلاق: مورد ترامپ محمدعثمان نجیب نماینده‌ی مکتب-دینی فلسفی من…

برابری حقوی + استعداد ذاتی = شایسته سالاری...!

انسان ها٬ نظر به توانایی های ذاتی برابر آفریده نشده اند.…

مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

نقد متافیزیک؛ شرط انقلابی بودن،شد

Metaphisik. آرام بختیاری متافیزیک؛ میان الاهیات، و هستی شناسی توهمی.   آغاز بحث متافیزیک…

جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

اتحاد 

تابکی در رنج  و دوری ها ستیم موج  نا  پید ا…

نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

«
»

حمله خونین نیروهای مرزبانی جمهوری اسلامی  به آوارگان افغانستان، جنایت دیگری علیه بشریت!       

این جنایت نباید بی پاسخ بماند!

  شب ۲۲ مهر ماه، ۱۴۰۳، در منطقه مرزی بین ایران و افغانستان،  نیروهای مسلح  جمهوری اسلامی یک گروه از آوارگان افغانستانی را که قصد ورود به خاک ایران داشتند به رگبار گلوله بستند. نیروهای هنگ مرزی کلگان سراوان که از پیش کمین کرده بودند با شلیک سنگین «آرپی‌جی» و گلوله باران ‌مستقیم به آوارگان غیر مسلح یورش بردند. طی این حمله وحشیانه تاکنون اجساد بیش از ۲۶۰ نفر از شهروندان افغانستانی که به خاک و خون  کشیده شده‌اند شمارش شده است. بیش از ۶۰ نفر مجروح هستند که حال برخی بشدت وخیم است. ده‌ها فیلم و کلیپ از جنایت هولناک به اشتراک گذاشته شده است.

این فاجعه دردناک را به خانواده های جان‌باختگان و همه آسیب‌دیدگان صمیمانه تسلیت می‌گوییم.

این جنایت  بروز دیگری از سیاست فاشیستی و اقدامات وحشیانه حکومت علیه آوارگان و کارگران مهاجر، نفرت پراکنی توسط ارتش سایبری و هشتگ سازی “اخراج مهاجرین افغان مطالبه ملی” و “مرگ بر افغانی، حملات سازمان یافته به خانه و کاشانه محقر کارگران مهاجر افغان، و افغانستانی ستیزی نژاد پرستانه‌ای است که مستقیما توسط سران حکومت اسلامی به پیش برده میشود.  

این کشتار جمعی مصداق بارز جنایت سیستماتیک علیه بشریت است. تلاش در مخفی کردن اخبار یک چنین جنایت تکان دهنده‌ای بخش دیگری از سناریوی خونینی است که توسط سران جمهوری اسلامی به اجرا گذاشته شده است.

کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل متحد «UNHCR» در این برهه حساس باید بدون درنگ با دخالت اضطراری در این موضوع، به این جنایت رسیدگی کند. و اجازه ندهد جمهوری اسلامی با مخفی کردن و مخدوش کردن حقایق  دستان خونین خود را پنهان کند. جان باختگان و مجروحین باید شناسایی شوند و بتوانند با شکایت از جمهوری اسلامی حق خواهی کنند. و آمران و عاملان این آتش‌باری نفرت‌انگیز باید در مجامع رسمی بین‌المللی به محاکمه کشیده شوند.  

مردم آزادیخواه و انساندوست ایران 

  برای دفاع بی‌قید و شرط از حرمت انسانی مهاجرین افغانستانی باید وسیعا به این جنایت در همه جا و در هر شکل ممکن اعتراض کنیم. پذیرفته شدن حق پناهندگی، امنیت جانی و حرمت انسانی آوارگان و مهاجرین افغانستانی و به رسمیت شناسی حق شهروندی، حق مسلم ‌آنان است. از همه تشکل‌های کارگری، تشکل‌های مردم نهاد، نویسندگان و هنرمندان و همه مردم انساندوست ایران می‌خواهیم که علیه این جنایت هولناک اعتراض کنند. این جنایت نباید بی پاسخ بماند!

مرگ بر طالبان چه در کابل چه تهران 

حزب کمونیست کارگری ایران

۲۵ مهر ۱۴۰۳ – ۱۶ اکتیر ۲۰۲۴