شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

تقدیس انتحار

عبدالصمد ازهر

امروز سراج الدین حقانی با تقدیس انتحار و بزرگداشت از جنایاتی که در طول بیست سال از جانب انتحاریان ارتکاب گردیده بود، بازمانده گان شان را با توزیع تحفه ها و تعهد توزیع زمین نوازش کرد. در نگاه وی ده ها هزار قربانیان مستقیم و صدها هزار قربانیان غیر مستقیم این جنایات سنگین، ذره یی اهمیت نداشت و از یتیمان و بیوه های آنها نیز حیا نکرد.

آیا ملا حقانی که مسوولیت وزارت داخله را بر عهده دارد اعمال انتحاری داعشیان را نیز تقدیس می کند؟ 

جنایات فجیع انتحاری که بارها در جلال آباد و همچنان در مساجد کابلَ، کندز، قندهار و جاهای دیگر از نام داعش صورت گرفت چرا از سوی مسوولان حاکمیت طالبانی تایید نشده، تقبیح و محکوم گردید؟ اگر دیروز طالب حق داشت دولت را تکفیر کند امروز باید داعش نیز این حق را داشته باشد تا طالب را که در تبانی با امریکا به قدرت رسیده، تکفیر و واجب القتل دانسته از انتحاریان خویش بزرگداشت نماید.

در کشور ما، این به یک عرف مبدل شده که هر گروه جمع مخالف خود را تکفیر و واجب القتل اعلام دارد. همان جنایتی را که خودش در موقعیت مبارز مخالف، روا و صواب می دانست، در موقعیت نوین حاکمیت، ترور و جرم اعلام دارد.

اعمال تروریستی اعم از فیر راکت های کور، قتل انسان های بیگناه، کشتار معلمان، استادان و شاگردان، سوختاندن مکاتب، انفجارها و تخریب پل ها، پلچک ها و جنایات مشابه که «مجاهدین» در سال های هشتاد میلادی، هنگام جنگ اعلان ناشده علیه افغانستان، مرتکب می شدند، در تبلیغات «مجاهدین» و پشتیبانان پاکستانی، عربی، اروپایی و امریکایی تایید و تقدیس می گردید و عاملان آن را قهرمانان آزادی لقب می دادند.

در هنگام جنگ های میان تنظیمی در سال های نود، هر تنظیم مخالفش را تکفیر و مباح الدم اعلام می کرد. اعمال جنایتکارانه خودی را قهرمانی و از مخالف را ترور و دهشت می دانست.

در حاکمیت نخست طالبان، در تقابل میان ایشان و احمدشاه مسعود، عین وضعییت و حکمیت حکم فرما بود.

با هجوم و اشغال افغانستان توسط امریکا، به فحوای دیوانه بگریز که مست آمد، طالبان حاکم به موقعیت تروریست سقوط کردند و تروریست جهانی – امریکا در مقام حاکمیت کشور ما قرار گرفت. همه شاهد بودیم که در طول بیست سال طالبان به مثابه تروریستان شناخته می شدند و نام رهبران شان هنوز هم در لیست های سیاه باقی مانده است.

حال که طالبان بار دیگر بر اریکه قدرت تکیه زده اند، بیشتر از این ملقب به تروریست نیستند  و لذا اعمال تروریستی گذشته خود را با تقدیس و قهرمانی جلوه دادن، تبرئه می کنند. اکنون گروه مخالف این حاکمیت نو، داعش لقب تروریست را حمل می کند.

حقیقت امر از نگاه بی طرفانه، اینست که انتحار فجیع ترین نوع ارتکاب جنایت قتل دستجمعی است که قربانیان آن را عمدتاً انسان های بیگناه تشکیل می دهند. انتحاریان به علت نادانی شان و شستشوی مغزی، خود شان به امید حور های بهشتی خود را مجازات کردند اما مسوولان حقیقی، کسانی اند که در مدرسه ها و تعلیم گاه ها پروسه شستشوی مغزی را به پیش می بردند و می برند و رهبرانی که این جریان را مدیریت می کنند. رهبران طالبان به صورت عموم و گروه حقانی به صورت اخص باید در پیشگاه وجدان بشریت و محاکم ملی و بین المللی محاکمه گردیده شدیدترین مجازات قانونی ویا حدود شرعی بر ایشان تطبیق شود. 

۱۹ / ۱۰ / ۲۰۲۱

May be an image of 1 person

انفجار در مسجد شیعیان در قندهار