به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

جنگ اقتصادی را متوقف کنید!


سیاست دولت آلمان در مورد روسیه 
نوشته سارا واگنکنشت
منتشر شده در یونگه ولت
ترجمه مجله هفته

30.09.2022

سیاست دولت آلمان فاجعه است. دولت ائتلافی تا کنون نگرانی های حیاتی میلیون ها نفر را به دلیل انفجار هزینه های انرژی نادیده گرفته است. 
در حال حاضر، روبرت هابک، وزیر اقتصاد، نمونه بارز بی عرضه گی در قالب یک فرد است. 
همین ده روز پیش او از پرداخت هزینه اضافی گاز ضد مردمی خود توسط عامه مردم دفاع می کرد، که بار اضافه ای را بر دوش مصرف کنندگان گاز می گذاشت، مصرف کنندگانی که از قبل بخاطر بالا بودن قیمت انرژی به شدت تحت فشار قرار دارند. 
او با لحنی هیجان‌زده به اپوزیسیون در بوندستاگ تهمت میزد که آنها نمی توانند چیزی بهتر از این فکر کنند که دائم فریاد بزنند “مالیات گاز باید حذف شود!”
یک هفته بعد، مالیات گاز توسط همین دولت به خاک سپرده شد – دو روز کامل قبل از ارایه آن توسط هابک. 
با همه اینها هابک معتقد بود که طرح عوارض گازش “در تاریخ ثبت خواهد شد.”

بدتر از چنین اظهارات شرم آوری این است که خود دولت ائتلافی هیچ پیشنهاد مشخصی برای تسکین مشکلات انرژی ندارد، در حالی که صورتحساب های پیش پرداخت های غیرقابل پرداخت در همه جا به خانه های مردم ارسال می شود. دولت آلمان اعلام کرد که بر سر یک راه حل به توافق رسیده است. 

با این حال، با بررسی دقیق‌تر، در ابتدا فقط با یک پیشنهاد تامین مالی جایگزین برای همان هزینه اضافی گاز کذایی برای حمایت از شرکت‌های تامین کننده و دلال انرژی مواجهیم. 

علاوه بر این، صندوق تثبیت اقتصادی باید بتواند تا ۲۰۰ میلیارد یورو وام بگیرد – به عبارت دیگر، پس از “صندوق ویژه” برای تامین تسلیحات نظامی ارتش آلمان، باز هم صحبت از یک بودجه سایه دیگر است. 

ترمز شوم قیمت انرژی نیز قرار است با همین بودجه تامین مالی شود. اما حرکت دوگانه شولتس نمی تواند این واقعیت را پنهان کند که حتی پس از شروع فصل سرما، مردم هنوز هم نمی دانند که دولت تا چه حد به آنها کمک می کند. 

یک گروه کاری هنوز در حال بررسی این طرح خاص است – این به این معنی است که نباید منتظر گزارش آنها تا اواسط اکتبر باشیم. 
این همه کوتاهی نادر است. کشورهای دیگر مانند فرانسه از زمستان سال گذشته سقف قیمت انرژی را به اجرا گذاشتند! 

آنهم در حالی که دولت آلمان همچنان از پذیرفتن اینکه جنگ اقتصادی که به راه انداخته است برای اوکراین صلح به ارمغان نمی آورد امتناع می کند، تحریم هایی که بیشتر از روسیه به ما آسیب می رساند و برای گازپروم سود بی سابقه ای به ارمغان می آورد، که این تحریم ها از آلمان صنعت زدایی میکند و در جهت تامین منافع ایالات متحده عمل میکند که پیامدهای منفی برای جنوب جهانی دارد و موجب استفاده روزافزون از زغال سنگ و گاز فرکینگ شده است که تغییرات آب و هوایی را تسریع می کند. 
انتقاد از تحریم ها باید وظیفه یک اپوزیسیون مردمی باشد. همانطور که باید اعتراض کنیم که دولت آلمان با تهیه سلاح و آموزش استفاده از تسلیحات سنگین و همکاری اطلاعاتی با اوکراین ما را تا گلو در یک جنگی فرو برده که می تواند با استفاده از سلاح های هسته ای به یک آتش سوزی جهانی تبدیل شود. 
تنها دیپلماسی می تواند از تشدید بیشتر تنش جلوگیری کند. 
اما در اینجا نیز: هیچ اثری از دولت وجود ندارد. 
اعتراض به سیاست های ضد اجتماعی و جنگ طلبی دولت آلمان ضروری است! 
بنابراین: باید به خیابان آمد – به عنوان مثال در سوم اکتبر در برلین در تظاهرات “گرمایش، نان و صلح” در ساعت ۱ بعد از ظهر در میدان پتسدام (پتسدامر پلاتز)