چین کاوشگری به نیمه تاریک ماه فرستاد

منبع تصویر، GETTY IMAGES ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۳ مه ۲۰۲۴ آژانس فضایی…

        تقدیم به ستره محکمه امارت اسلامی افغانستان

معروضه محمد عالم افتخار ولد محمد قاسم دارنده تذکره تابعیت 1401100148058   حضور…

حاکمیت طالبان؛ افزایش بحران و تکانه های بی ثباتی ملی…

نویسنده: مهرالدین مشید استبداد و تبعیض طالبان و به صدا درآمدن…

چند شعر از حمید تیموری‌فرد

بزم کبوتران   در تالار توت و ارغوان  سایه‌ی گل درشت انجیر  تارمی خلوت…

ساز آفرینش

رسول پویان رحیم و رحـمان را تابکی قـهار می گویند برای بـندگان…

چرا ادبیات دوران کهن و میانه کم‌تر حزین بود؟

در پرداخت‌های ساختاری ادبیات جهان از شعر و غزل و…

انسان گرایی پاسخی ناتمام در برابر ناپاسخگویی اندیشه های فلسفی…

نویسنده: مهرالدین مشید  انسان گرایی به مثابه ی داعیه ی برگشت…

گنجینۀ الهام

رسول پویان 2/5/2023 روزباخورشیدوشب سیل شباهنگم خوش است زیــر نـور خلـوت مهـتـاب آهنگـم…

در ارتباط به جفنگ گویی ها ی " نیاز نیاز"

حبیب میهنیار دوستان گرامی شما بهتر میدانید که یکی از ویژه…

ادبیات مبتذل،- سرگرم کننده و کم ارزش؟

Trivialliteratur:   آرام بختیاری نیاز انسان از خود بیگانه به ادبیات سرگرم کننده.  ادبیات…

پیام شادباش به مناسبت روز جهانی کارگر

ا. م. شیری روز اتحاد و همبستگی انترناسیونالیستی کارگران و زحمکشان…

دستار پوشان اسلام ستیز و پاچه بلند های حرمت شکن

نویسنده: مهرالدین مشید گروه ی طالبان از نظر حسن عباس نویسنده…

برگردان شعرهایی از سبزه برزنجی

خانم "سبزه برزنجی" (به کُردی: سۆزە بەرزنجی) شاعر کُرد زبان،…

به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

«
»

حکومتي تکيه کلامونه

پر کلکو ټکو او شديدو الفاظو يې غندو، ياد عمل د نړيوالو  اصول خلاف عمل دی، په دې وحشتناکه بريد سره يې وښودله چې هيڅ ډول دين او مذهب ته پابند نه دي، شهيدانو ته د جنت فردوس غوښتنه او ټپيانو ته د بيړنۍ روغتيا غوښتونکي يو، په دې کار سره يې ټول ډيپلوماټيک اصلو تر پښو لاندې کړل، مونږ مو په غم کې شريک يو، د پيښې د څيړنې لپاره کميسيون وټاکل شو، اصلاحات راولو، حکومت ټاکنيزو اصلاحاتو ته ژمن دی، دښمن ماتې خوړلې، فلانۍ دوسيه به ژر تر ژره وڅيړل شي، د څيړنيز کميسيون پايلې به له خلکو سره شريکې شي، له دښمنه يې غچ اخلم  او …

دا ټول هغه تکراري جملې دي چې د ولسمشر او اجرايه رييس په ګډون ډيری حکومتي مشرانو زمزمه کړي دي او لا يې هم زمزمه کوي. دا ټولې هغه جادويي جملې دي چې په يو ځل ويلو يې حکومتي مشران له هر ډول مسوليته خپلې اوږې سپکولی شي، دا ټول هغه کلامونه دي چې د ملي يووالي حکومت مشرانو د کار له پېله تر اوسه په خپلو ټولو خبرو کې ډيرې ويل شوي دي، او دا ټول هغه تکراري خبرې دي چې ولس يې نور د اوريدلو حوصله نه لري.

دلته په هيواد کې که هره پېښه رامنځته کيږي، يا که په کورني سياست کې کومه ستونزه مخې ته راځي او يا هم په بهرنۍ پاليسۍ کې له نورو  هيوادونو سره اړيکې خړيږي او هغوی مو په خاور، حريم او آزادۍ تيری کوي نو د حکومت مشران يې په ډيرې آسانۍ جبيره کوي، بس کنفرانس ونيسي او يا اعلاميه خپره کړي چې پر اساس يې ياد عمل غندل شوی او د دښمن کار بلل شوی وي. دلته زمونږ حکومتي مشران فکر کوي چې د دوی مسوليت يوازې همدا دی چې تیری، ظلم او زياتی دې په کلکو ټکو وغندي.

زمونږ حکومتي مشرانو ته اوس د خبر رسولو آسانه لار پيدا شوې ده، هر وخت په هره سيمه کې هره پيښه که رامنځته شي؛ دوی له دوی سره د اعلاميې تيار جوړ فرمټ راواخلي او د پيښې سيمه او تاريخ يې نوی کړي او د فېسبوک له لارې يې خپره کړي چې په ترڅ کې يې  ياده پيښه غندل شوې او د دښمن کار بلل شوی وي. دوی په دې طريقه خپلې اوږې له مسوليته سپکې کړي او هر څه سم شي. ځينې وختونه که پيښه ډیره ټکان ورکوونکې وي نو بيا ولسمشر جلا او اجرايه رييس جلا خبري کنفرانسونه نيسي، خبريالان راغونډوي او پښه په سختو ټکو وغندي او يو څو تکراري احساساتي خبرې وکړي. په پای کې د پيښې د ژر تر ژره څيړلو تکراري امر وشي او ولس ته دروغجنه هيله مندي ورکړل شي. داسې ډیرې ټکان ورکوونکې پيښې شوي چې حکومت يې د ژر تر ژره څيړولو او له ولس سره د پايلو د شريکولو امر کړی وي خو تر اوسه هيڅ يو کميسيون په دې نه دی توانيدلی چې پيښه په بې طرفه توګه وڅيړي او بيا يې پايلې له ولس سره شريکې شي.

حکومت يوازې په تکراري خبرو خلک تير باسي او په دروغجنۍ هيله مندۍ د خلکو د احساساتو مخنيوی کوي. حکومتي مشران اوس هم کمپايني خبرې کوي او داسې انګيري چې ولس په هيڅ هم نه پوهيږي. دوی يوازې د دې هڅه کوي چې څنګه وکولای شي د ولس له غبرګونه ځان وساتي. نور د دې غم کې نه دي چې په راتلونکې کې څنګه د احتمالي پيښو مخنيوی وکړي. خو ولس نور پوه دی او هيڅکله هم د هيچا په تکراري، کمپايني او غولوونکو خبرو نه دوکه کيږي. ولس نور  کار غواړي، ولس ويښ شوی دی او نور ويده رهبران نه غواړي. دريغه چې حکومتي مشران مو هم د غفلت له خوبه بيدار شي او د هرې پيښې او تيري لپاره مناسب غبرګون وښيي.

لیکنه : خوشحال آصفي