به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

همسایۀ نامرد

رسول پویان

هان! پاکستان وطن را سخت ویران می کند

بس دغـل بازی که ایـن ملا عمران می کند

خـانـه را هـمـسـایـۀ نـامــرد آتـش مـی زنـد

خـلق مظلـوم را میـان تـابـه بـریـان می کند

گرگ وکفتار را به جان آدمی انداخته است

سوی انسان ها نمایان چنگ ودندان می کند

بـر غلامان می دهـد دستورهـای بی شـمار

نه نهان بلکه تجاوز رُک و عـریان می کند

غــارت آب و مـعــادن را در ســر پـرورد

گرگ را چوپان و دزدان را دربان می کند

نخبگان و کارشناسان تا که تبعید می شـوند

جای شـان ارسال مزدور و اجیران می کند

هـرکجا سـرکوب می سـازد خلق خسـته را

تـیــغ طالـب را بــرای قـتــل بـرّان می کند

سـلطۀ پاکـسـتانی جـبـرِ تک قـومی شـدست

زیــر پـا حــق تمــام شــهـرونـــدان می کند

بـد تـر از فـاشیـزم قـومی غـنی آورده است

بـا دروغ و حـیـله اسـلام را عـنوان می کند

رحم و شفقت در دل سنگین اشغالگر نیست

کودک و پیروجوان را چشم گریان می کند

بهر افراطی هزاران مـدرسه بگشوده است

در وطـن بنگـر که تعطیل دبـسـتان می کند

ریـشـۀ عـلـم و تـمــدن را از بـیـخ می زنـد

مهد خورشید را به سان تاریکستان می کند

زن را قــانـــون پـاکـســــتـان آزادی دهــــد

لیک در افغان ستان محکوم زنـدان می کند

ترک وتاجیک و هزاره مشت واحد میشوند

ورنه هر یک را جدا از هـم پاشان می کند

گر ندانید نفـشـه هـای ایـن تجـاوز پیشه را

میهن اجـدادی را با خـاک یکـسان می کند

16/1/2022