افغانستان در سایۀ رقابت‌های ژئوپولیتیکی جهانی ناشی از جنگ اسرائیل…

مقدمه تنش‌های دراز ‌مدت میان ایالات متحده آمریکا، اسرائیل و جمهوری…

فیلسوف آس و پاس،- مدافع مالکیت خصوصی!

max stirner (1806-1856) آرام بختیاری ماکس اشتیرنر، آغاز آنارشیسم فردگرایانه. ماکس اشتیرنر(1856-1806.م) آلمانی،…

افغانستان- آموزشگاهی خونین برای ایران و همسایگان 

سلیمان کبیر نوری در این مقاله می‌خوانید: چکیده نئولیبرالیسم و استعمار؛ تجربه‌ای عینی افغانستان؛…

جنگ های جیوپولیتیک جدید و افغانستان تحت حاکمیت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید از بازگشت تروریسم تا تقابل قدرت های بزرگ در…

سید جمال الدین افغان

 فیلسوف ،دانشمند بنیانگذار نهضت فکری وجنبش آزادی  خواهی افغانستان ،اساسگذار  اتحاد اسلامی ومبارز…

  به آرمان وطن

بیا برویم کشور تا بان را بسا زیم  خا نه ی…

نوستالوژی و جاذبه های فکری و اعتقادی 

نویسنده: مهرالدین مشید نوستالوژی و گذشته گرایی های فکری و اعتقادی زمانیکه…

تاریخ‌گرایی و ارزش هنری رمان‌های میخائیل شولوخوف

ترجمه. رحیم کاکایی به مناسبت 120 سالگی میخائیل شولوخوف ای. کووالسکی (درباره مسئله…

نامه‌ی سرگشاده از سوی یک مهاجر، به صدراعظم آلمان!

آمریکا به سیم آخر زد. حمله‌ی آمریکا بر ایران، دردسر…

تنش میان ایران و اسراییل و پس لرزه های بحران…

نویسنده: مهرالدین مشید وارد شدن امریکا در جنگ و به صدا…

عزّ و شرف وطن 

در خانـه قـوی باش که چوراچور است  دزدان به کمین فانوس…

فطرتی انسانی

امرالدین نیکپی در اوایل دانشگاه ، داستان‌های مذهبی بسیاری دربارهٔ طرد…

جهان صلح وصفا!

امین الله مفکر امینی                   2025-19-06 جهانـی صلح وصفـــای بشربماتم کشیـــــده جـاهــــلانیکی برسیاستهای…

سرنوشت انسان امروز در چنگال مومیایی فروشان دیروز

نویسنده: مهرالدین مشید زنده گی مدرن در آینۀ زوال تاریخی در جهان…

سیمون دوبوار،- رفاقت و عشق اگزستنسیالیستی

Beauvoir, Simone de (1908- 1986). آرام بختیاری سیمونه و سارتر،- ازدواج سفید…

کتاب زبدۀ تاریخ

رسول پویان فسانه خوان وفسون سرگذشت موسارا مگـر خـرد بکــنــد حـل ایـن…

چرا مردان از زنان قوی تر نیستند؟ پروفیسور دکتر شمس سینا بخش…

حقیقت فرا ذهنی: بنیاد برترین واقعیت

ذهنیت به مفهوم تفکر٬ و تعقل از جوهر حقیقت٬ بنیاد…

ژرفنای فاجعه در افغانستان و سناریو های فراراه ی طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید ستم طالبان و ایستادگی ملت؛ اراده مردم افغانستان…

پایداری

ثبا ت و پا یداری را نمانده  قدر و مقدارش چنان…

«
»

آیا دسترسی طالبان به پهباد مساوی به دسترسی مجاهدان به استنگراست ؟

                نوشته ی : اسماعیل فروغی

     حملات پیهم طالبان با پهباد های نظامی براهداف ملکی و نظامی دولت افغانستان طی روزهای اخیرکه بی تردید چرخش خون آلودتری درجنگ پدیدخواهد آورد، خاطرات هلاکتبارحملات راکتی گروههای مجاهدان درسالهای 90 خورشیدی را به یاد ما میآورد که با فیر راکتهای استنگرامریکایی ، طیارات ملکی را نیز سقوط می دادند تا دولت وقت را مجبوربه تمکین بیشتربه خواستهای شان نمایند .

      آن حملات مرگبار و دسترسی مجاهدان به راکتهای خطرناک وهوشمند استینگر امریکایی درآن سالهاهم درست زمانی برای مخالفان دولت داکترنجیب الله میسر ساخته شده بود که ، مذاکرات صلح ژنیو براه افتاده بود ـ مذاکرات نفسگیردولت با مجاهدان که آرام آرام به مایه ی امید مبدل شده بود .

      در آن دوران نیز، هم امریکاییان وهم پاکستانیان ، ازیکسو سرابِ صلح ژنیو را به نمایش گذاشته بودند وازجانب دیگر گروههای قدرت طلب جهادی را به ایجاد رعب و ترس و وحشت روزافزون تشویق و ترغیب نموده ، هرروز تعداد بیشتری از راکتهای استنگرو انواع مخرب راکتها را دراختیار مجاهدان می گذاشتند .

     طبعاً مجاهدان اسلامی نیز که حمایت بزرگترین قدرتهای جهانی را با خود داشتند ، با راکت پرانی های بی رویه و با براه انداختن کشتارهای هولناک ـ حتا تا زنده زنده پوست کندن دهها ملا و معلم و ماموردولت ، انبوهی از رعب و ترس خلق نموده ،  ناتوانی و ضعف حریف شان را بهتر و روشن تر بروی صحنه می کشیدند .

     حالا که سه دهه از آن سالها فاصله داریم و حالا که بازمذاکرات صلحی ( اینبار نه در ژنیو بلکه در دوحه )  براه افتاده است ، متاسفانه دستیابی طالبان بر پهباد های هوشمند و حملات پیهم آنان براهداف گونه گون ملکی و نظامی – ازجمله بر قول اردوی پامیردرکندز ، حمله بر مقام ولایت در کندز و حملات شبیه پهبادی در ولایات لوگر ، پکتیا و جاهای دیگر را نمیتوانیم به فال نیک بگیریم .

     این حملات پهبادی مرگبارکه میتواند گواه روشنی ازتغیردرتاکتیک های خرابکارانه ترطالبان درجنگ بوده وهرگزکم خطرترازحملات استینگری مجاهدان نیست ، باید تکانه ی جدی باشد برای رهبران دولت افغانستان که با وجود قرارگرفتن در لبه ی پرتگاه ، هنوزنتوانسته اند ازگروهبازی و سیاستهای تکروانه ، تبارگرایانه و خودخواهانه ی شان فاصله بگیرند . هنوز نتوانسته اند و یا نخواسته اند درک نمایند که افغانستان به پاسداری وحفاظت جمعی در برابرتروریزم و بنیادگرایی نیازمنداست .