به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

آیا دسترسی طالبان به پهباد مساوی به دسترسی مجاهدان به استنگراست ؟

                نوشته ی : اسماعیل فروغی

     حملات پیهم طالبان با پهباد های نظامی براهداف ملکی و نظامی دولت افغانستان طی روزهای اخیرکه بی تردید چرخش خون آلودتری درجنگ پدیدخواهد آورد، خاطرات هلاکتبارحملات راکتی گروههای مجاهدان درسالهای 90 خورشیدی را به یاد ما میآورد که با فیر راکتهای استنگرامریکایی ، طیارات ملکی را نیز سقوط می دادند تا دولت وقت را مجبوربه تمکین بیشتربه خواستهای شان نمایند .

      آن حملات مرگبار و دسترسی مجاهدان به راکتهای خطرناک وهوشمند استینگر امریکایی درآن سالهاهم درست زمانی برای مخالفان دولت داکترنجیب الله میسر ساخته شده بود که ، مذاکرات صلح ژنیو براه افتاده بود ـ مذاکرات نفسگیردولت با مجاهدان که آرام آرام به مایه ی امید مبدل شده بود .

      در آن دوران نیز، هم امریکاییان وهم پاکستانیان ، ازیکسو سرابِ صلح ژنیو را به نمایش گذاشته بودند وازجانب دیگر گروههای قدرت طلب جهادی را به ایجاد رعب و ترس و وحشت روزافزون تشویق و ترغیب نموده ، هرروز تعداد بیشتری از راکتهای استنگرو انواع مخرب راکتها را دراختیار مجاهدان می گذاشتند .

     طبعاً مجاهدان اسلامی نیز که حمایت بزرگترین قدرتهای جهانی را با خود داشتند ، با راکت پرانی های بی رویه و با براه انداختن کشتارهای هولناک ـ حتا تا زنده زنده پوست کندن دهها ملا و معلم و ماموردولت ، انبوهی از رعب و ترس خلق نموده ،  ناتوانی و ضعف حریف شان را بهتر و روشن تر بروی صحنه می کشیدند .

     حالا که سه دهه از آن سالها فاصله داریم و حالا که بازمذاکرات صلحی ( اینبار نه در ژنیو بلکه در دوحه )  براه افتاده است ، متاسفانه دستیابی طالبان بر پهباد های هوشمند و حملات پیهم آنان براهداف گونه گون ملکی و نظامی – ازجمله بر قول اردوی پامیردرکندز ، حمله بر مقام ولایت در کندز و حملات شبیه پهبادی در ولایات لوگر ، پکتیا و جاهای دیگر را نمیتوانیم به فال نیک بگیریم .

     این حملات پهبادی مرگبارکه میتواند گواه روشنی ازتغیردرتاکتیک های خرابکارانه ترطالبان درجنگ بوده وهرگزکم خطرترازحملات استینگری مجاهدان نیست ، باید تکانه ی جدی باشد برای رهبران دولت افغانستان که با وجود قرارگرفتن در لبه ی پرتگاه ، هنوزنتوانسته اند ازگروهبازی و سیاستهای تکروانه ، تبارگرایانه و خودخواهانه ی شان فاصله بگیرند . هنوز نتوانسته اند و یا نخواسته اند درک نمایند که افغانستان به پاسداری وحفاظت جمعی در برابرتروریزم و بنیادگرایی نیازمنداست .