کور و نابینایان خرد

تقدیم به زن ستیز های بدوی و ملا های اجیر، آن…

فضیلت سیاسی و افغانستان

در نخست بدانیم٬ ماکیاولی در شهریار و گفتارها٬ در واقع…

بهای سنگین این خاموشی پیش از توفان را طالبان خواهند…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان بیش از این صبر مردم افغانستان را…

گلایه و سخن چندی با خالق یکتا

خداوندا ببخشایم که از دل با تومیخواهم سخن رانم هراسانم که…

(ملات گاندی در مورد امام حسین

باسم تعالى در نخست ورود ماه محرم و عاشوراء حسينى را…

جهان بی روح پدیداری دولت مستبد

دولت محصولی از روابط مشترك المنافع اعضاء جامعه می باشد٬ که…

ضانوردان ناسا یک سال شبیه‌سازی زندگی در مریخ را به…

چهار فضانورد داوطلب ناسا پس از یک سال تحقیق برای…

پاسخی به نیاز های جدید یا پاسخی به مخالفان

نویسنده: مهرالدین مشید آغاز بحث بر سر اینکه قرآن حادث است و…

طالبان، پناهگاه امن تروریسم اسلامی

سیامک بهاری شورای امنیت سازمان ملل: ”افغانستان به پناهگاه امن القاعده و…

  نور خرد

 ازآن آقای دنیا بر سر ما سنگ باریده عدوی جان ما…

عرفان با 3 حوزه شناخت/ ذهن، منطق، غیب

دکتر بیژن باران با سلطه علم در سده 21،…

شکست مارکسیسم و ناپاسخگویی لیبرالیسم و آینده ی ناپیدای بشر

نویسنده: مهرالدین مشید حرکت جهان به سوی ناکجا آباد فروپاشی اتحاد جماهیر…

سوفیسم،- از روشنگری باستان، تا سفسطه گری در ایران.

sophism. آرام بختیاری دو معنی و دو مرحله متضاد سوفیسم یونانی در…

آموزگار خود در عصر دیجیتال و هوش مصنوعی را دریابید!

محمد عالم افتخار اگر عزیزانی از این عنوان و پیام گرفتار…

مردم ما در دو راهۀ  استبداد طالبانی و بی اعتمادی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان سرزمینی در پرتگاۀ ناکجاآباد تاریخ مردم افغانستان مخالف…

ترجمه‌ی شعرهابی از دریا هورامی

بانو "دریا هورامی" (به کُردی: دەریا هەورامی) شاعر، دوبلور و…

تلویزیون حقوق ناشر یک اندیشه ملی و روشنگری 

نوشته از بصیر دهزاد  تلویزیون حقوق در پنجشنبه آینده،  ۱۱ جولای، …

افراطیت دینی و دین ستیزی دو روی یک سکه ی…

نویسنده: مهرالدین مشید در حاشیه ی بحث های دگر اندیشان افراط گرایی…

د مدني ټولنې په اړه په ساده ژبه څو خبرې

 زموږ په ګران هېواد افغانستان کې دا ډیر کلونه او…

از پا افتادگان دور جمهوریت

در خارج چه میگویند ؟ انهاا طوری سخن میرانند که افغانستان…

«
»

پاکستان د سرخوږي بل نوم

پاکستان هغه هېواد دی، چې افغانستان یې له ولس سره کلتوري، مذهبي، اقتصادي او نورې ګډې اړيکې لري. دغه هېواد له جوړېدو بيا تر اوسه د افغانستان په جګړه کې ستره ونډه درلودلې ده. د پاکستان جوړېدو بیا تر دې دمه یې له هر لوري هڅه کړې، چې په يو نه يو ډول افغانستان ته سرخوږی جوړ کړي.
کله يې په کورنيو چارو کې ښکاره لاسوهنه کړې، کله يې د مذهبي ايډيالوژۍ له لارې د جګړې ډګر ګرم ساتلی، کله يې له سرحدي سرو کرښو تجاوز کړی او کله يې بیا له افغان دولت سره پټه دوه مخې ډيپلوماسي پر مخ وړې ده.
له کلونو راهيسې د پاکستان د شف شف موخه د ډيورنډ کرښې ته رسميت ورکول دي، چې په يو نه يو ډول دغې کرښې ته رسميت ورکړي او افغان دولت ته په نړيواله کچه د دغې کرښې د رسميت اسناد پيدا کړي.
په ډيورنډ کرښه د اغزن سيم له غزولو نيولې بيا په سرحدي سيمو (د ننګرهار په ګوشته کې دروازه، د پکتيکا په انګور اډه کې دروازه، د کندهار په سپن بولدک کې د افغانستان خاورې ته راننوتل) په دغو سيمو کې د افغانستان په خاوره تأسيسات جوړول، پر ډيورنډ کرښه خندق کيندل ټولو ته یاد دي او د پاکستان دغه ټولې هڅې يوازې  او يوازې د ډيورنډ کرغيړنې کرښې ته د رسميت ورکولو په خاطر دي. 

د پاکستاني پوځ مشرانو په وار وار د ډېورنډ پر کرښه د امنیتي پوستو پر ډېرولو ټینګار کړی او دلیل یې هم د ترهګرو د تګ راتګ مخنیوی دی.
پاکستان وروسته له هغه دا اقدام وکړ،چې ولسمشر محمد اشرف غني اسلام اباد ته د یو خپل لومړني سفر په ترڅ کې ومنله، چې د پاکستاني طالبانو په خلاف به په افغانستان کې عمليات کوي، خو پاکستان هېڅکله هم رښتینی ګام پورته نکړ.

دا دی اوس،چې عمران خان امریکا ته روان دی؛ د خپلو ګټو لپاره یې ځیني اقدامات وکړل او وروستی ګام یې دا و،چې حافظ سعید یې ونیوو؛ څو امریکا ته وښيي،چې موږ سرخوږی نه،بلکې د ترهګرۍ پر وړاندې مبارزه کې همکار یو او مرسته کوو.

پاکستان په وروستيو کې په پرله پسې توګه هڅه کړې له اوسني حکومت او امریکا ته د ښه نیت ښودلو له لارې د ډيورنډ د رسميت اړوند اسناد ترلاسه کړي، خو په مقابل کې يې افغان حکومت تل ګونګه روژه نيولې او چوپتيا یې خپله کړې ده. که څه هم افغان حکومت  تر ډېره کوښښ کړی،چې پاکستان په خپل رنګ کې کوټ کړي،خو که رښتیا ووایو افغان حکومت د پاکستان پر وړاندې هېڅ ډول اغېزناکه ،پر ملي ګټو ولاړه او دایمي پالیسي نده خپله کړې.
د افغانستان حکومت په پکار ده، چې خپله پالیسي د پاکستان اړوند داسې عیار کړي،چې که د سولې مذاکرات کېږي،که د امتیازاتو بحث رامنځته کېږي او د معاملو خبره کېږي، نو افغان ولس او افغانستان باید قرباني نه،بلکه لاسته راوړنه ولري. د دې ترڅنګ د عامه خلکو په کچه،چې په هغې کې رسنۍ ، محصلین ، د مدني ټولنې غړي او….هم د اعتماد جوړولو په بهیر کې شامل او د باور رښتینې فضا رامنځته شي. که افغان دولت دغه دریځ خپل کړي، نو د آرامۍ،بریا او د افغانانو د ګټو د تأمینېدو یو څه تمه شته؛ که نه نو همدا اوسنى حال به دوام ولري او هره ورځ به نوې اندېښنې ور زیاتېږي.

لیکنه: خوشحال آصفي