«معامله قرن» یا «جنایت قرن»
«سرگئی کوژمیاکین» کارشناس سیاسی روس در یادداشتی به بررسی اهداف طرح «معامله قرن» پرداخته است.
در این یادداشت آمده است: طرح به اصطلاح «معامله قرن» که در 28 ژانویه در «کاخ سفید» از سوی «دونالد ترامپ» و با حضور «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی معرفی شد، در اصل هیچ ارتباطی با حل و فصل مسالمت آمیز مناقشه فلسطین ندارد.
این یک نقشه کاملا مغرضانه بوده و ادعای «خیرخواهی» برای فلسطینی‌ها نمی‌تواند هدف واقعی آن را مستور کند.
البته از رئیس جمهور فعلی آمریکا انتظاری غیر این نیز نیست.
نه دونالد ترامپ و نه تیم حامی وی که «معامله قرن» را تهیه کردند، از همان ابتدا پنهان نمی‌کردند که هدف این طرح در حقیقت حمایت از «منافع ملی» رژیم صهیونیستی است.
علاوه بر این قبل از این نیز در اخبار و رسانه‌ها و همچنین سیاست خاورمیانه‌ای «کاخ سفید» هم ماهیت «معامله قرن» روشن شده بود.
این نکته کاملا واضح است که آمریکا نه به عنوان حافظ صلح و میانجی، بلکه به عنوان متحد شرورترین و ارتجاعی ترین حلقه رهبری رژیم صهیونیستی وارد اقدام شده است.
دولت ترامپ دقیقا در راستای منافع این حلقه از رهبری «تل آویو»، قدس را پایتخت «تقسیم ناپذیر» رژیم صهیونیستی اعلام و اقدام به انتقال سفارت خود به این شهر کرد و همچنین حاکمیت دولت یهود بر بلندی‌های جولان را که بخشی از خاک سوریه بوده و توسط رژیم صهیونیستی اشغال شده، به رسمیت شناخت.
سرانجام در پایان سال گذشته میلادی «مایک پومپئو» وزیر امور خارجه آمریکا «قانونی» بودن شهرک‌های یهودی در کرانه باختری را اعلام و در واقع از اشغال بخش قابل توجهی از قلمرو فلسطین توسط رژیم صهیونیستی حمایت کرد.
تمام اقدامات «واشنگتن» با قطعنامه‌های بی شمار مجمع عمومی و شورای امنیت سازمان ملل متحد که بر ایجاد کشور مستقل فلسطین به پایتختی قدس تاکید می‌کند، در تضاد آشکار قرار دارد.
به عبارت دیگر ترامپ به دنبال نتانیاهو در مسیر نادیده گرفتن هنجارها و تصمیمات بین المللی حرکت می‌کند.
نتیجه منطقی چنین انتخابی برگزاری نشست مطبوعاتی مشترک ترامپ و نتانیاهو در 28 ژانویه بود.
طرحی که در این نشست معرفی شد الحاق کامل تقریبا نیمی از قلمرو کرانه باختری به ده‌ها شهرک یهودی است.
بخشی که برای فلسطین باقی گذاشتند هیچ ارتباطی با حق حاکمیت و استقلال ملی ندارد.
فلسطین از حق داشتن نیروهای مسلح محروم بوده و فضا و مرزهای آن تحت کنترل کامل رژیم صهیونیستی خواهد بود.
اگر ما اتفاقات تاریخی را در نظر بگیریم پس طرح «معامله قرن» بیش از همه شبیه به «بانتوستان» آفریقای جنوبی است که به یکی از ویژگی‌های بارز رژیم «آپارتاید» یعنی تبعیض علیه اکثریت سیاه پوست، تبدیل شده بود.
با داشتن ظاهری حق حاکمیت ملی، این شبه دولت‌ها در حقیقت مناطق تحت محاصره بوده و بر ساکنان آنها کنترل شدید انجام می‌شود بنابراین «معامله قرن» را می‌توان جنایت قرن عنوان کرد.
البته زمان اعلام «معامله قرن» نیز اتفاقی نیست. این رویداد یک ماه قبل از انتخابات پارلمانی رژیم صهیونیستی به وقوع پیوست.
در 2 انتخاباتی که طی ماه‌های مارس و سپتامبر سال گذشته میلادی برگزار شد حزب «لیکود» به رهبری نتانیاهو موفق به تشکیل اکثریت پارلمانی نشد.
کاهش چشمگیر محبوبیت «لیکود» و سایر احزاب راست گرا نتانیاهو را با خطر از دست دادن کرسی نخست وزیری و حتی راهی شدن به زندان مواجه کرده و 3 پرونده قضایی به اصطلاح مانند «شمشیر داموکلس» بالای سر نتانیاهو آویزان شدند.
در چنین شرایطی وی به روش قدیمی تحریک احساسات ناسیونالیستی متوسل شد و خود را در نقش به اصطلاح «بازگرداننده سرزمین‌های یهودی» معرفی کرد تا بتواند رای دهندگان راست‌گرا را جلب کند.
حساب نتانیاهو روی پیروزی در انتخابات ماه مارس است تا بتواند دوباره از محاکمه نجات یابد.
ترامپ نیز به دنبال منافع خاص خود می‌گردد، وی بر لابی بانفوذ یهودی و همچنین آراء جامعه یهودتبار و پیروان «مسیحیت انجیلی» آمریکا که تا حد زیادی به رژیم صهیونیستی گرایش دارند، حساب باز کرده است.
بنابراین ارزیابی «ایمان ایدا» سیاستمدار عرب و رهبر گروه انتخاباتی «فهرست ترکیبی» کاملاً عادلانه است که گفته: معامله واقعی قرن تلاش نخست وزیری است که متهم به فساد بوده و رئیس جمهوری است که با استیضاح مواجه است و با توسل به ماجراهای عجیب دیپلماتیک می‌خواهند یکدیگر را نجات دهند.
بدون تردید نمی‌توان در خصوص مواضع برخی از کشورهای عربی صحبت نکرد.
برخلاف ادعای حمایت از مردم فلسطین، آنها به این سرزمین خیانت کرده و به طور فزاینده‌ای روابط خود با رژیم صهیونیستی را تقویت می‌کنند.
سفرای بحرین، امارات متحده عربی و عمان در مراسم معرفی «معامله قرن» شرکت کردند.
