به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

بمناسبت پنجاه ویکمین سالگرد حماسه سیاهکل

اعلامیه سازمان اتحاد فدائیان کمونیست

چهل وسومین سالگرد قیام بهمن ماه

درآستانه پنجاه و یکمین سالگرد حماسه سیاهکل و چهل وسومین سالگرد قیام  توده های زحمتکش مردم درسال 57 هستیم . دو واقعه مهم تاریخی که درس های آموزنده ای برای مبارزین راه آزادی وسوسیالیسم دربر دارد. در دهه سیاه 1340 که استبداد و خفقان آریامهری برگستره ایران سایه افکنده بود وصدای هرآزادیخواهی  درگلو خفه می شد وهرگونه تشکل و تحزب وتجمع اعتراضی را با سرکوب بی رحمانه جواب میدادند و زندان و شنکنجه واعدام به رویه معمول دستگاه ستم گر واستثمارگر حاکم بدل شده بود، عده ای از جوانان کمونیست با جمعبندی از وضعیت اقتصادی و سیاسی جامعه  و تدوین تئوری مبارزه مسلحانه ، سرانجام در 19 بهمن 1349 با حمله به پاسگاه ژاندارمری سیاهکل، آغاز مبارزه مسلحانه  علیه رژیم شاه و کل نظام ارتجاعی حاکم بر ایران را اعلام نمودند. 

هدف ازدست زدن به مبارزه مسلحانه  نه فقط درهم شکستن توهم قدرقدرتی طبقه حاکم و شکستن جو ترس و سکوت حاکم برجامعه بود، بلکه ارتقاء سطح آگاهی، تشکل وتوانائی کارگران و زحمتکشان درمبارزه با رژیم ستم شاهی بمنظور پایان دادن به ستم استثمار نیز بود . 

اقدام انقلابی چریکهای فدائی خلق، بسیار سریع ترازآن که پیشبینی می شد، جامعه را دگرگون کرد و جو سکوت و ناامیدی را به جوی پرشور، انقلابی و امیدوار به پیروزی تبدیل کرد.  چند سالی از حماسه سیاهکل و آغاز مبارزه مسلحانه نگذشته بود که  به رغم شهادت بسیاری از رفقا در زیر شکنجه و میدان های نبرد و تیرباران ، آموزه های اقدام انقلابی آنان  درخیزش توده ای وقیام قهرآمیز بهمن 56 تبریز به شعله ای تبدیل شد که به فاصله کمتر از یکسال سراسر ایران را فراگرفت ودر 22 بهمن 57  با قیام مسلحانه رژیم ستم شاهی را به گور سپرد.

اکنون درشرایطی به استقبال پنجاه و یکمین  سالگرد حماسه سیاهکل و آغازمبارزه مسلحانه و پایه گذاری جنبش نوین کمونیستی ایران می رویم که جنبش های اعتراضی درسراسر کشور درحال گسترش است. سطح آگاهی وبیداری زحمتشکشان ونیروهای پیشروجامعه نسبت به عوامل اصلی ستم واستثمار و زور و  سرکوب ، درشعارها و مطالبات انقلابی و مبارزه و مقابله دلیرانه درکارخانه ها وخیابان ها تبلور می یابد. فشاراقتصادی، اجتماعی، سیاسی وفرهنگی ، تشدید استثمار و بیکاری ونداری توده های زحمتکش ازیکسو و دزدی و فساد، رانت خواری وثروت اندوزی مافیای قدرت وثروت ازسوی دیگر، خشم وانزجارتوده های مردم را آنچنان افزایش داده است که  هرجرقه ای به اتشی فروزان تبدیل می شود. با این حال بیش ازچهل وسه سال است که رژیم حاکم همچون دهه چهل از تشکل و تحزب کارگران و زحمتکشان وعناصر پیشرو مترقی جامعه باتوسل به سرکوب و زندان واعدام  ممانعت بعمل می اورد وتوده های بپا خواسته در فقدان یک سازمان انقلابی پرولتری  سراسری ، رزمنده و توانا، مشکلات وموانع زیادی را تجربه میکنند.

اما  نباید فراموش کرد که خیزش توده های زحمتکش مردم ، به تنهائی و بدون تشکل و آگاهی  طبقه کارگر و به میدان آمدن این  طبقه قدرتمند برای سرنگونی نظام سرمایه داری حاکم برایران ، رسیدن به ازادی وحق تعیین سرنوشت امکانپذیر نمی باشد. همانطور که درگذشته نیز تجربه کردیم ، هرچند درنتیجه رزم دلاورانه چریکهای فدائی خلق و قیام شکوهمند بهمن ماه  رژیم شاه سرنگون شد ، اما باز هم برای چندمین بار بورژوازی ایران درسازش با امپریالیسم و ارتجاع داخلی قدرت سیاسی را درچنگ خود حفظ کرد وبا تلفیق دین ودولت یکی از ارتجاعی ترین روبنای سیاسی را برجامعه ما حاکم نمود.

اینک که 51سال از حماسه سیاهکل و43سال از قیام خونین توده های مردم سپری می شود، توده های زحمتکش مردم خواهان دگرگونی بنیادی درساختاراقتصادی واجتماعی ایران هستند . اعتصابات کارگری و تجمعات وتظاهرات زحمتکشان ازجمله معلمان ، بازنشتگان، بیکاران، زنان وجوانان و زحمتکشان روستاها برعلیه نظام حاکم به اشکال مختلف ادامه دارد رژیم مشروعیت خود را نه تنها درمیان توده های متوهم از دست داده است، بلکه با تشدید تضادهای درونی و ریزش نیروهای خودی نیز مواجه است. 

رژیم جمهوری اسلامی درکشمکش با امپریالیسم آمریکا که خود در پی تسلط برمنطقه ودرضدیت با منافع توده های زحمتکش مردم است، تلاش میکند لاینحل ماندن بحران های داخلی و فشار اقتصادی و سیاسی برتوده های زحمتکش مردم را با عوامل خارجی مرتبط کرده و سرکوبگری درداخل را توجیه کند .اما کیست که نداند هردوی این رژیم های جهنمی درسرکوب وکشتار جنبش های انقلابی و ساکت کردن توده های مردم زینفع اند. برای همین بنیانگذاران سیاهکل نیز بدرستی اعلام کردند که مبارزه علیه امپریالیسم ازمبارزه علیه سرمایه داری جدا نیست و همانطوری که مبارزه علیه سرمایه داخلی جدا ازمبارزه علیه امپریالیسم نمی باشد.

 درپنجاه ویکمین  سالگرد حماسه سیاهکل وچهل وسومین سالگرد قیام بهمن ماه  توده های زحمتکش مردم بکوشیم  ازدرس ها وتجارب گذشته  و ازنقاط قوت وضعف  خویش بیاموزیم  تا از تکراراشتباهات وانحرافات گذشته  پرهیز نموده وبرای تحقق آرمان های سوسیالیستی وانسانی که  از حماسه سیاهکل تاکنون هزاران انسان برای تحقق آن  جان فداکرده اند، متحد ومتشکل شویم.

   سازمان اتحاد فدائیان کمونیست  برآن است که بدون تجهیز توده های کارگر و زحمتکش به سلاح آگاهی و تشکل ، جنبش های اجتماعی ایران با خطرات زیادی مواجه بوده وخواهند بود. ما درپی گیری مشی انقلابی  بنیانگذاران سازمان مبنی بر تلاش جهت رفع پراکندگی وایجاد زمینه های نظری وعملی اتحاد نیروهای پیشرو جامعه از هیچ کوششی فرو گذارنکرده و نخواهیم کرد . بویژه درشرایط کنونی اتحاد صفوف فدائیان کمونیست می تواند گام مهمی در راه وحدت و همکاری نیروهای انقلابی درون جامعه و نیز گامی درجهت اتحاد تمام نیروهای انقلابی و پیشرو جامعه دریک جبهه انقلابی باشد.

به یاد داشته باشیم که سالگرد حماسه  سیاهکل وقیام تاریخی 22 بهمن انجام وظایف و پیگیری اهدافی را به ما گوشزد می کنند که هزاران رفیق ما وده ها  هزار انسان آزادیخواه وسوسیالیست برای تحقق شان جان باخته اند . اهدافی که ازآسمان نازل نشده اند بلکه انسانی ترین  ومبرمترین خواست ها  و آمال و آرزوهای  کارگران، زنان، جوانان، دانشجویان، روشنفکران  و بطور کلی نیروی کار و زحمت جامعه ما هستند که بوسیله مافیای قدرت و ثروت  انکار و سرکوب میشوند.  
بیائید به مناسبت این دو روزتاریخی  19 و 22 بهمن، یاد و خاطره همه جانباختگان راه آزادی و سوسیالیسم را گرامی داریم و از تجربیات نسل های گذشته درجهت تحکیم صفوف خود و گسترش مبارزه  برای سرنگونی رژیم ارتجاعی حاکم  و رسیدن به جامعه ای عاری از ستم استثمار و زور وسرکوب  استفاده کنیم.


گرامی باد یادجان باختگان حماسه سیاهکل  و قیام خونین بهمن ماه
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی  ایران    برقرارباد جمهوری فدراتیو شورائی ایران
زنده باد سوسیالیسم

-سازمان اتحاد فدائیان کمونیست 17 بهمن1400