گفت و شنیدی با سلیمان راوش
به مناسبت بیست ومین سالگرد نشراتی تارنمای آوای زنان افغانستان،
محترم سليمان راوش در بهمن ماه 1330،در محله خوابگاه شهر كابل ديده بدنيا گشوده است. دوره تعليمات ابتدايي را درشهرآرامگاه زرتشت درمكتب نوبهار بلخ و تعليمات بعدي را در ليسه حبيبيه كابل به پايان رسانيده و پس از فراغت ازمكتب بلافاصله به حيث خبرنگار درخبرگزاري باختر افغانستان مصروف کارگرديد.
محترم راوش درسن پانزده سالگي به گفتن شعر ونامه هاي ادبي پرداخته كه اين سروده ها در روزنامه (بيدار) بلخ به چاپ رسيده است. موصوف در سال 1980،براي ادامه تحصيلات عالي عازم كشور ازبكستان گرديد و ازدانشگاه عالي دولتي شهرتاشكند ديپلوم ماستري دررشته ژورناليزم را درسال 1986 بدست آورد. پس ازپایان این دوره دربخش هاي مختلف كارهاي نشراتي و روزنامه نگاري وظيفه انجام داده است , جنگ ها و وضعیت ناهنجارکشورش راوش را مجبورمي كند كه به اروپا پناه بياورد و اكنون درحوالي شهر مونيخ آلمان زنده گي مي كند.
كار هاي ديواني :
خبر نگار آژانس باختر
مفسر بين المللي روزنامه هيواد
مفسر سياسي آژانس باختر
رييس دفتر مطبوعاتي صدر اعظم
رييس نشرات و تبليغات وزارت كار و امور اجتماعي
مفسر سياسي روزنامه جمهوريت در تاجكستان
كار شناس امور افغانستان در سفارت امريكا در تاجكستان.
پرسش؛ آیا صیغه یا ازدواج موقت؛ که درکشورهای اسلامی “شیعه مذهب” رایج است. یک نوع فحشاء نیست. اگراست اسلام چگونه این فحشا را اجازه داده است؟
پاسخ: اجازه می خواهم که بیست ومین سالروز تارنمای آوای زنان افغانستان را به شما و از طریق شما به همه اعضای عضو این رسانه وزین تبریک و تهنیت بگویم. واقعاً در شرایط که در کشور سایه استبداد علیه بانوان حاکم است ، رسانه های مدافع حقوق زنان رسالت تاریخی در رهایی زنان دارد که امیدوارم تلاش های شما بانوی فرهیخته نظیری به نتایج مطلوبی برسد.
اما در مورد پرسش شما باید بگویم در کل در کشور های اسلامی نه تنها که صیغه بلکه نکاح اسلامی خود نوع از فحشاء به شمار می رود. ببینید کلمه نکاح در عربی به معنی جماع کردن است. من نمی خواهم خطبه نکاح را اینجا ترجمه کنم واقعن انسان خجالت می کشد. امیدوارم بانوان خود بروند ترجمه آن را پیدا نموده بخوانند .
دیگر این که در نکاح اسلامی حق مهر واجب است که این خود نوع دختر فروشی یا به عبارت دیگر انسان فروشی است و گرفتن شیربها و مصارف عروسی و خرید زیورات، در واقعیت از زن یک کنیز می سازد. بهر حال باید بانوان عزیز خود روی این مسایل بی اندیشند . اما گفتنی است که به صورت صیغه بهتر است از روسپیگری .
ببیند فرض می کنم یک زن زیر هر عنوانی که است به مقدار پول ضرورت دارد . این زن باید و باید این پول را پیدانماید اما در جامعه زندگی می کند که امکان کار هم نیست. حال این زن میرود با یک مرد به مدت معین صیغه می کند و پول یا هر ضرورت دیگری که دارد شرط این صیغه خود
می سازد . در غیراین صورت این زن از آنجای که مجبوراست این مبلغ را تهیه بدارد ناگزیر با ده مرد همخوابه شود تا این مبلغ را بدست آورد. حالا از دو بد کدام بدترین است؟ در واقعیت وقتی به نکاح هم دقیق شوید عین چیز است منتها تنها زمان مطرح است یکی موقت و دیگری دایمی که این دایمی ظالمانه تر است در کشور های اسلامی.
پرسش؛جدایی دولت از دین چه تاثری روی برابری حقوق زنان ومردان درمقابل قانون و درهمه حوزه‌های اجتماعی دارد؟
پاسخ: وقتی دین از دولت جدا شود، جامعه مجبور به پذیرش قانون می شود و قانون حاکم بر سر نوشت زن و مرد و کودکان می گردد. اما در کشور های اسلامی که دین حاکم است قانون نمی تواند دست باز عمل نماید. یک مثل ساده ، دین می گوید حتا دختری که در گهواره باشد می تواند به نکاح پسری در آورده شود. یا مثلا هر مرد می تواند چهار زن بگیرد. خوب اگر دین از دولت جدا باشد این ناهنجاری ها را دولت و قانون اجازه نمی دهد. به همین گونه هزار ها مساله دیگر نیز وجود داردکه قانون مخالف است اما دین موافق.
پرسش؛آیا زن خوب برای شوهربودن درجوامع اسلامی؛ تهدید و تشویق برای به اطاعت کشیدن زنان نیست؟
پاسخ: زن در جوامع اسلامی از بدو پیدایش اسلام حیثیت کنیز و جنس را داشته و یک گام فراتر ماشین چوچه کشی . ناگفته نباید گذاشت که در کل در تمام آدیان که معتقد به پیدایش انسان از آدم و حوا استند زن برای شهوت رانی ،چوچه کشی و آرامش مرد خلق شده و از مرد باید اطاعت کند.
پرسش؛چرا در سرزمین ما که زنان به صفت آفریدگار انسان در زمین ستایش می گردیدند و ایزدبانوان مانند اناهیتا ،میترا و … مورد نیایش قرار می گرفتند یکی و یک باربه جنس دوم تنزیل کردند؟
پاسخ: در پاسخ قبلی تذکر داده شد که وقتی جوامع تابع دستور هایی ادیان آسمانی قرار گرفت و باور های آنها به زور شمشیر نابود شده / همه چیز فراموش شد. من این موضوع را مفصل در جلد دوم کتاب ( سیطرۀ 1400 ساله اعراب بر افغانستان) نوشته ام
پرسش؛روز پنجم اسفندارمذ یا روز مرد گیران چه عیدی بوده است؟
پاسخ: در باره این جشن من در جلد دوم کتاب [ نام و ننگ) که بحث روی دوره میترایی در سرزمین ما می باشد همه جانبه نگاشته ام. اما اینجا برای خوانندگان ارجمند شما نوشته یک بانو ( خانم محبوبه پوریوسفی) را نقل می کنم ایشان می نویسند:
«در ایران باستان از بیست قرن پیش از میلاد، یعنی حدودا دوهزار سال پیش از تولد ولنتاین، میان آریائیان روزی موسوم به روز عشق (سپندارمذگان یا اسفندارمذگان) بوده است.
جشن «اسفندگان»، جشنی در ستایش و گرامی‌داشت «اسفند/ سپـندارمذ» به معنای فروتنی پاک و مقدس و بعدها یکی از اَمشاسپندان. نگهبان و ایزدبانوی زمین سرسبز. جشن «سپندارمذگان/ اسفندگان»، روز گرامی‌داشت زنان در ایران باستان بوده و این روز به نام «مردگیران» به معنای «هدیه گرفتن از مردان» در ادبیات پارسی به کار رفته است. به غیر از این به نام روز جشن «برزگران/ برزیگران» (به مناسبت سبزکنندگان زمین و سبز شدن زمین) نیز خوانده شده است.
امشاسپند سپندارمذ، نگهبان و ایزدبانوی زمین سرسبز و نشانی از باروری و زایش است. سپندارمذ در جهان معنوی نمودار محبت و بردباری و تواضع اهورامزدا است و در جهان مادی فرشته‌ای است که موکّل زمین است. اَرمیتی همواره زمین را خرّم و آباد و بارور می‌سازد و هر کسی که در زمین به کشت و زرع بپردازد و مزرعه‌ای را آباد کند، خشنودی او را فراهم ساخته است.
ابوریحان بیرونی در آثارالباقیه آورده است که ایرانیان باستان، روز پنجم اسفند را روز بزرگداشت زن و زمین می‌دانستند.»
پرسش؛در زمان اشغال عرب ها؛زنان و دختران سرزمین ما در تحت چه نوع خشونت ها قرارداشتند؟
پاسخ: پاسخ سوال شما ساده است اگر دوران بردگی را در تاریخ جوامع بخوانید . اسلام که شما عرب های می گوید زن را انسان نمی شمرد این موضوع را در بالا متذکر شدم و زن برای کنیزی مرد آفریده شده در تاریخ آفرینش از دید اسلامی می نویسند که خدا زن را برای آرامش مرد آفریده است حالا خود قضاوت کنید همه ظلم و ستم را زن باید متحمل شود تا مرد آرام باشد.
پرسش؛در پیش از اسلام در سرزمین ما،زنان حق انتخاب شوهر,حق اشتراک در بزم و رزم را داشتند.آیا این اعراب اشغالگربود که زن را جز دسته های حیوا نات که فقط برای سواری و بچه آوردن باید خلق شده باشند -می دیدند؟
پاسخ: بلی در دین و فرهنگ اعراب زن به گفته شما فقط برای سواری دادن و بچه آوردن و آشپزی و در یک کلمه کنیزی مرد تعریف شده و بس.
بانوی گرامی شیرین نظیری !
من عمداً پاسخ های شما را کوتاه وفشرده دادم، هدف من از این کار اینست که خوانندگان شما چه زن و مرد به خود زحمت بدهند و خود به تحقیق در این موضوعات بپردازند زیرا گفته اند شنیدن کی بود مانند دیدن، هرگاه خود به تحقیق و پژوهش اقدام نمایند اسناد بسیاری را در برگ های کتب تاریخی درمی یابند و این یگانه شیوه درست برای دریافت حقیقت است.
با دورد به شما
.
