به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

پیشنهاد به ریس جمهور و ریس اجرایه افغانستان

نویسنده : دکتور طاوس وردک لندن ۳۱ کم اکتبر ۲۰۱۴

اقایون محترم و عالی قدر انچې شما همه روزه درکشور می بینید ویا اګر وقت
نه دارید که خبر ها را بشنوید اقلا یک تلویزیون را که خبر ها را مکمل نشر
می نمایند روزانه بشنوید و بسیار زیاد به حرف های روسای دفاتر تان و یا
سخن ګویان تان ګوش نه کنید ، زیرا انها نیز نمی توانند ویا شاید نه
توانند همه چیز به یاد شان باشد و جریانات هر روز را به سمع شما برسانند
، ازین خاطر به نظر من یک کمیټه از دختران ژورنالست ووطن پرست ، ( نه سمت
پرست ، نه قوم پرست ، نه زبان پرست ونه مذهب پرست ) را که تعداد شان اقلا
به ۷ نفر برسد در یک اطاق در پیشروی تلویزیون های مهم کشور مانند (
تلویزیون ملی – تلویزیون طلوع – تلویزیون اریانا – تلویزیون پیام افغان ،
تلویزیون اینه ) ، وغیره موظف بسازید که خبرهای مهم این تلویزیون ها را و
رادیو ها را در اوقات معین بشوند وبعدا همه موضوعات را برای تان جمع بندی
ومثل (( خاصه خپرونه )) به شکل بروشور برای تان از طرف ریس این کمیټه تر
تیب وبه شما دو نفر تقدیم نمایند ، چرا من به این چیز ها ومخصوصا درین
مورد مضمون هذا را به شما شریک می سازم :::

۱ – تمام وزرای زمان حامد کرزۍ – معین های زمان حامد کرزۍ – روسای
ادارات زمان حامد کرزۍ – والی های زمان حامد کرزۍ – ولسوال های زمان حامد
کرزۍ – قوماندان های امنیه وامنیت ملی ووزارت دفاع در ولایات – سفرا و
شارزدافیرها که نه تحصیلات دارند و نه اهلیت دارند و همه به رویت فرمایش
های رهبران تنظیم های جهادی – سفرای کشورهای خارجی و امر ( حکومت های
پاکستان – ایران و عربها ) مقرر شدند همه شان از یک سر ( ډبل بازی کردن )
یعنی هم طاب بودند وهم مجاهد و با همه روابط داشتند زیرا موضوع شراکت همه
شان مسله (( رشوت – قاچاق – دزدی- کډنپ کاری- دست داشتن در بم ګذاری و
انتحاری و عدم توجه به مشکلات مردم در همه عرصه های مختلف بود که من صرف
چند نمونه ان را به شما به حیث دلیل ثابت و ثبوت موضوع به عرض می رسانم :

اول – تمام شفاخانه های کشور از صحت طفل اندرا ګاندی شروع تا ابن سینا –
وزیر اکبر خان – ملالۍ زیژنتون و غیره دولتی و شخصی ، مریض داران که از
یکطرف پول تکسی نه دارند – پول دوا نه دارند – پول فیس دکتور نه دارند –
پول مهمان خانه ویا هوټل که برای مریض خود رسیدګی نمایند نه دارند ـ نان
خوردن نه دارند – روش وبرخورد دکتوران – نرسها با ایشان مثل ګرګ وبره است
، تمام شفاخانه ها حیثیت زندان وحشت وبربریت و خیانت را به خود اختیار
نموده است ، جای برای پایواز ها نیست ، اجازه به پایواز ها در بدل رشوت
۱۰۰ – ۲۰۰ افغانی است ، نسخه هر کدام شان اضافه از ۵۰۰۰ است و شفاخان دوا
نمی دهد و همه دوا های بی کیفیت و قاچاقي است، نرس ها حتی پیچاری کردن
یاد نه دارند و حتی برای عملیات های دست وپای مریضان ( انستیزي ) نمی دهد
وبسیار چیز های دیګر یک زره دروغ نیست ، من اګر صلاحیت می داشتم وزیر صحت
عامه را به محاکم عدلی معرفی می کردم .

دوم : – وزیر زراعت ، این اقا اصلا هیچ کاری نه کرده و انقدر دزدیده که
شما تصور ان را کرده نمی توانید ، ببینید انار قندهار – انار تګاب – انار
فراه وانار هرات – انګور هرات – انګور شمالی – انګور چرخ لوګر – انګور
مزارو میمنه – سیب های وردک – سیبهای لوګر – سیبهای دیګر نقاط کشور –
زردالو – الو بخارا – چهار مغز – جلغوزه – کچالو – پیاز – خربوزه – تربوز
– بادرنګ وغیره میوه ها وترکاری در کشور ګنده می شود و این وزیر نه
توانست که در هر ولایت سرد خانه ها بسازد – این وزیر نه توانست مردم را
به ګوشت ماهی – ګوشت مرغ – شیر مرغ – تخم مرغ – مسکه – شیر- ماست – وغیره
مردم کشور را سیرمی ساخت و یک دانه تخم از خارج باید وارد نمی شد ، کندز
– بغلان – لغمان – هرات ودیګر نقاط کشور را به ګدام برنج تبدیل نه کرد
وبه ملیون ها دالر را در بادام باغ به نحو از انها به مصرف می رساند .

سوم : – وزرای معارف و تحصیلات عالی : کتاب های درسی در مکاتب بالای
شاګردان به فروش می رسد – هیچ توجه به تعلیم وتربیه نه شده –حتی در
ولسوالی های ولایت کابل مکاتب تعمیر نه دارد ، در هرات که ۷۵ ٪ نفوس ان
پشتون ها است یک لیسه ومتوسطه یا یک فاکولته به زبان پشتو نیست مثلا در
شندیند فقط یک قریه تاجک ها است که اسماعیل خان از همان قریه است متباقی
همه نورزۍ وبارکزی ودیګر اقوام پشتون است که در طول حاکمیت ظاهر شاه وباز
تا امروز زیر ستم طبقاتی ایران رفتند وامروز زبان مادری خویش را فراموش
کرده است ، وضع لیلیه ها بسیار خراب است واکثرا هیچ نیست ، نان محصلین
بسیار خراب است – محلات برای مطالعه شاګردان مجهز به کمپیوتر موجود نیست
– معلمین به اساس فرمایشان مقررمی شوند ، حتی معلمین موجود است که از
زبان پشتو و نام افغانستان منکر اند ومطلق ایرانی است مثل مجیب الرحمان
سخن ګوی اقای عبدالله عبدالله در تلویزیون ها به مصاحبه های وی خوب ګوش
کنید – در کانکور ها واسطه و رشوت مود است – به وضعیت معلمین اصلا توجه
نه شده و هزار ویک انتقاد دیګر .

چهارم :: – در مورد والی ها به مجرد که به حیث سرپرست اعلان شدند در هر
ولایت خود شان فرمایش دادند و به وخامت اوضاع پرداختند و همان قسم که عرض
نمودم این ها هم کوزه ګر هستند – هم ګل کوزه – و هم کوزه فروش ، یعنی با
دشمن ۱۰۰٪ دست دارند و به اندازه ثروت اندوختند که شما یک مستوفیت را
وظیفه بدهید در دو سال اندازه سرمایه های شان را محاسبه کرده نمی توانند
ازین خاطر اخطار می دهند که غنی چی باشد و فرمان وی ومرا کسی ازین مقام
دور کرده نمی تواند و هزار ویک قواله و بلند منزل شان را محاسبه کنید که
این ۷۰ قواله از کجا شد وروز که والی شدی چقدر داشتی ؟؟

اقایون ریس صاحب جمهور وریس صاحب اجرایه لطفا و به خاطر نظم نوین سیاسی
وامنیتی در کشور ( روی خدا را دارین که ) به نام وزیر ویا معین ویا ریس
ویا والی و سفیر وشارزدافر را که تا امروز سر قدرت بودند ولو که بچه های
کاکای تان بود – قوم تان بود – حزبی تان بود – جهادی تان بود – رفیق تان
بود – قلدور وزور اور است ، دو باره به این پوست ها تعین نه نمایید واګر
باز هم این کار را کردین شما باز از شایسته سالاری – تحصیل وتخصص حرف نه
زنید واز صداقت هم ګپ نه زنید ، مردم همه اعمال شما را وزن می کند ومنتظر
فیصله های شما در مورد تقرر وزرا ودیګر پوست های که عرض کردم می باشند .