چرا صدای گاندی ها در کوهستان‌های افغانستان پژواک نیافت ؟

نویسنده: مهرالدین مشید جغرافیای خشونت، سیاست قبیله‌ای و غیبت ماندلاها در…

جمعبندی غیر تحلیلی از جریانات اخیر نظامی و دپلماتیک افغانستان…

آنچه سیاسیون و نظامی های پاکستان پس از حملات هوایی…

                     یک گرفتاری با مافیا

محمد عالم افتخار         و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و…

فلسفه سیاسی فردوسی و روانشناسی ترس در شاهنامه

دکتر بیژن باران نتیجه‌گیری. شاهنامه فردوسی چیزی بیش از یک…

سناریوی براندازی طالبان؛ از سوی پاکستان و ایران!؟

نویسنده: مهرالدین مشید براندازی طالبان واقعیت ژیوپولیتیک یا توهم تحلیل گران دراین…

دو کنیز در سحرگاه فلسفه یونان

Greece Philosophie.2800j. آرام بختیاری فلسفه یونان؛ افسانه و عرفان، منطق و برهان. در…

جنگی حاجی

آقای "جنگی حاجی" (به کُردی: جەنگی حاجی) با نام کامل…

 شانسی برای نجات افغانستان باقی مانده یا فرصت‌ها از دست…

نویسنده: مهرالدین مشید بیداری وجدان جمعی مردم؛ بازسازی مشروعیت سیاسی این پرسشی…

مارکسیسم قلب جوانان را تسخیر می‌کند

ا. م. شیری «چگونه یک ایدئولوژی غربی مانند مارکسیسم می‌تواند در…

عالم تنهایی 

رسول پویان  آزاد و ســرافـــرازم در عـالـم تـنهـایی  عشق و دل بیدار است تا…

هرمشکل حل گردد

امین الله مفکرامینی           2025-10-11! نازم آن قامت رسـا که نگردد خـــــــم زاِدبــــار همــتـــــــی…

جګړه او ورور وژنه د هېواد ستونزې نه شي حل…

 نور محمد غفوری سریزه نیمه پېړۍ کېږي چې په افغانستان کې جګړه…

پاکستان؛ درگیر جنگ نیابتی هند یا اسیر میراث تروریست‌پروری های…

نویسنده: مهرالدین مشید پیاله کافی؛ دیروز زهری به کام مردم افغانستان…

مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

«
»

په کوم مخ به راته ګورئ؟

عبدالصمد ازهر                                                                         ۲۵ / ۰۳ / ۲۰۲۲

طالبانو، تاسې چې د خپلو ژمنوو په خلاف د نجونو په مخ د ښونځيو وَرونه وتړل، افغان ولس ته او ګردې نړۍ ته اوس په کومو سترګو ګورئ.

ستاسو اوه کسيز کميسيون چې له وطنه وتليو علمي، ټولنيزو او سياسي موثرو کسانو د بيا راستنولو له پاره جوړ شوی، په کوم جرأت او لاسته راوړنې به له هغو سره مخامخ کېږي او کومه ژمنه به ورسره کوي؟! 

تاسې اوس په کومو سترګو له وطنوالو نه د مشروعیت اخيستو لار څارئ او په کومو سترګو له نړۍ نه دا تمه لرئ؟

دا خو ستاسو لومړنۍ هوډ ماتونه نه وه. تاسو ژمنه کړ‎ې وه چې تر جوړجاړي دمخه به کابل ته نه ننوخئ، تاسې ننوتئ او د ارګ تر دروازو رسېدلي وئ چې اشرف غني وتښتېد.

 تاسو عمومي بخښنه اعلان کړه، خو کسات اخيستو ته مو ادامه ورکړه. 

تاسو د انتقاد منلو ژمنه وکړه، خو خولې مو پر ټولو وګنډلې او مظاهرې مو وټکولې.

 تاسو پوهانو او استادانو ته د درناوۍ ادعا وکړه خو په عمل کې مو تحقير کړل او ډېر مو تېښتې ته اړ باسل. 

تاسې بيا بيا ويلي دي چې دا حکومت لنډ مهالی دی او ژر به ټول شمول حکومت جوړ شي، خو بې له ملا او چړي، نور په کې څوک نشته.

 تاسو هوډ ښوولی و چې اشغال به ختموئ او پر اسلامي اصولو برابر نظام به رغوئ، خو اوس د  دنيايي ګټو او مقامونو ترلاسه کولو په سر په خپلو کې سره په ټوکلو اخته ياست. داسې ډېرې بېلګې شته چې ستاسو هوډ او ستاسو ژمنې ماتوي او ستاسو پر خبرو او وعدو باور له منځه وړي. وروستۍ يې دغه د نجونو په مخ د ښوونځيو د وَرونو تړل دي.

مونږ خو تصور کوو چې يا په رښتيا سره مشر نه لرئ او ملا هيبت الله به یا له سره نه و او يا به دی هم ستاسو د پخواني مشر ملا محمد عمرپه سرنوشت اخته شوی وي او اوس به يې د ده په نامه، لکه ويل کېږي چې، مولوي عبدالبصير کېنولی وي چې هغه هم چا ته مخ نه ښکاروي. او يا که مشر شته او دا ژمنې هم د ده له خوا يا د ده په اجازې شوي دي، نو ولې بيا ترې سر غړونه کېږي؟! تاسو خو د يو لاس توب،  دسپلين او له مشرتابه نه د اطاعت غورې وهلې. نو دا ټوله ګډوډي، بې دسپليني او درواغ له کومه راځي؟ له پاسه، که له کابينې او د جګړې له قوماندانانو؟

خلک روڼ ځواب غواړي. نجوني او هلکان ښونځي او پوهنتونونه غواړي. وطنوال کار او خواړه غواړي. ملت رڼه او کارپوهه حکومتولي او وُرته ځواب ورکوونکی پورته تلونکی، نه شا ته غورځېدونکی، نظام غواړي. د واکمنۍ پر ګدۍ ناسته ځان ته وجایب لري. که واکمن وايي له خدايه يې وغواړه دا زما دنده نه ده، نو آيا د ده دنده همدا ده چې ښځې له ستوني راونيسي، ايسارې يې کړي، بنديزونه پرې ولګوي، ځان ته حرمونه جوړ کړي او د خلکو د تعليم، ګېډې او هوساينې مسووليت ونه مني؟ آيا اسلام او اسلامي نظام په همدې، او په لاس او غاړې پرېکولوپه درو وهلو او سنګسار کې خلاصه کېږي؟

ستغې او ترخې خو ځکه درته وايم چې له بده مرغه نرمې او رغونې خبرې ستاسو پام نه راګرځوي. کنه ما خو په ډېر دوستانه انداز ډېرې ضروري په اسلام برابرې سپارښتنې درته وليکلې.  که مو لوستي نه وي نو لاندې لينک خلاص کړئ.

http://howd.org/likene/2851-talebano-ta-cu-khbere.html

۲۵ / ۰۳ / ۲۰۲۲

۰۵ / ۰۱ / ۱۴۰۱