مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

مثلث خبیثه ی استخباراتی ایکه افغانستان را به کام آتش…

نویسنده: مهرالدین مشید اقنوم سه گانه ی شرارت در نمادی از…

اعلام دشمنی با زنان؛ زیر پرسش بردن اسلام و یا…

نویسنده: مهرالدین مشید رهبر طالبان از غیبت تا حضور و اعلان…

ګوند، ائتلاف او خوځښت

نور محمد غفوری  په ټولنیزو فعالیتونو کې د ګډون وسیلې   د سیاسي…

از روزی می‌ترسم 

از روزی می‌ترسم  که سرم را بر روی سینه‌ات بگذارم و تپش…

چرا نجیب بارور را شماتت و تقبیح نماییم ؟

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی           به…

«
»

مصالحه ی آغشته به خون 

                                نوشته ی : فروغی

      اخیراً دونالد ترامپ رییس جمهور امریکا در حالیکه از مذاکرات بسیار جدی و قدرتمند امریکا با طالبان خبر میدهد ، شک و تردیدهایش را در مورد امکان عدم موفقیت مذاکرات هم پنهان نمی نماید .

      او میگوید : « ما در حال مذاکرات بسیار جدی درافغانستان استیم که خیلی از مردم درباره ی آن نمی دانند … اما ما نمی دانیم که این روند موفق خواهد شد یا نه ، شاید نشود ، کسی نمی داند . »

     اینگونه اظهارات شک برانگیز و همزمان با آن تشدید کشتارهای وحشیانه در کابل و برخی ولایات ، بخوبی ثابت میسازد که  تلاشهای امریکا و نماینده ی خاص آنکشور برای مصالحه در افغانستان ، بی اثر ، اغواگرانه و فریبکارانه است .

      این کوشش ها نه برای صلح بلکه برای ادامه ی بی ثباتی ، برهم زدن روند انتخابات و تشدید قومگرایی صورت میگیرد .

       به باور آگاهان ، امریکا نه در سرکوب طالبان صادق است و نه درصلح با آنان .

     اساساً امریکا از بی معنایی صلح با گروهی که دیگران را نمی پذیرد بخوبی آگاه است . زلمی خلیلزاد نماینده ی خاص آنکشوربخوبی میداند که کم ترین خواست طالبان ، امارت اسلامی است که در آن ذره ای از احترام به سایر اقوام ، مذاهب و ایدیالوژی ها ، تساوی جنسیتی و حقوق اولیه ی انسانی گنجایش ندارد .

     اگر خلیل زاد و دولت مقتدر امریکا آرزوی پیروزی در جنگ با طالبان و  تروریزم اسلامی را می داشتند ، از مثال برجسته ی نابودی داعش در سوریه و عراق می آموختند .

    این که چرا امریکاییان تا هنوز نخواسته اند و نمیخواهند لانه های تروریستان را در افغانستان و پاکستان نابود نمایند ، برای همه پرسش برانگیز است .

    و این که  چرا آنان به جای تضعیف و نابودی بنیادگرایان اسلامی ، شایق شرکت آنان در قدرت دولتی استند هم خیلی پرسش برانگیزاست .

   همه میدانند که خلیل زاد و دولت مطبوعش ، ملت مظلوم ما را بازیچه پنداشته ، در همدستی با  نوکران دیسانتی شان وبرخی رهبران فاسد و شکم پرست جهادی ،  با آوردن طالبان در قدرت ، میخواهند باردیگر ملت عذاب کشیده ی ما را در زیر چتر سیاه ترین و افراطی ترین نیرو های اسلامی قرار داده ، کمترین دستآورد های مدنی را نیز از ما بگیرند .

    ناظران اوضاع افغانستان به این باوراند که امریکا به دلایل مختلف ، نه نیت پایان بخشیدن به بی ثباتی درافغانستان را دارد و نه توان آن را .

    مردم افغانستان برای نجات ازاین آشفته حالی ، فقط یک راه دارند  و آن بیداری واتحاد محکمتر است و بس . مردم باید به تلاشهای اغواگرانه و عوام فریبانه ی امریکا و نماینده ی خاص آن زلمی خلیل زاد باور ننموده ، یک مشت شوند و سرنوشت جنگ و صلح را خود رقم بزنند .

             تنها در پرتوبیداری واتحاد و با داشتن رهبران صادق ، خردمند و شجاع میتوان سرنوشت جنگ و صلح را معین نمود .