کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

عید خجسته

 

عیدت خجسته باد که روز خجسته ییست

روز عجب  مبارک و امر ی مقدسیست

اما   درین فضا

عیدي برای چی ؟

عید ی  برای    آنکه  نداریم   سرنوشت

نی  اختیا ر  بودن    دوزخ  و  یا بهشت

نی  اختیار را بطه  با مرگ  و زنده گی

پامال دد  منا نیم  چون  عصر  برده گی

عید ی  برای  چی

اند ر کجاست  عید

آنجا که جوی خون

جاریست هرطرف

آنجا که  اشک  شیون  فریاد وماتم است

کشتار بی  گنا  هان   اولاد   آدم   است

آنجا   کنار  تخته  تا بو ت  خو نچکان

در  ا نفجا ر  پشت در  و جا ده  ودکان

یا  در صف نماز در  آن  خانه ی  خدا

یا   در  مزار  گور شهیدان   داد خواه

اندر کجاست عید ؟

در آنزمان  که  آتش خمپاره وبم است

درآنزمانکه تیره ترازروز محرم است

در آنزمان که  میهنم آماج دشمن است

ملت بخون نشسته ودرماتم و غم است

عیدی   برای چی ،  عیدی برای کی

اصلاً کجاست عید

یا  در کدام زمان   ؟  

جزغم کجا خوشیست که تبریک گویمش

بر کشته گان ، عید چه باشد میان مرگ  

عیدی زآنسریست که شد مست جام ارگ

عید ی عموم   مردم  ما عید د یگریست

پیروزیی  و نجات وطن چیز دیگریست

روزی رسد که عید چو خورشید روشنم

تا  بد  همیشه   روی   در  و بام   میهنم

آ نگاه   بگویم  اینهمه   تبریک  بر شما

تبریک برشما

تبریک برشما

عبدالو کیل کوچی