شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

انگیزه های سفرملایعقوب به قطر 

                            نوشته ی : اسماعیل فروغی       اخیراً…

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

نویسنده: مهرالدین مشید شعار های قومی دشمنی با وحدت ملی و…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست سوم ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود: به نظر میرمحمد…

کشوریکه تاریخ ندارد

حکام نظامی اش میگویند با افغانستان دشمنی تاریخی دارند ! هفتاد…

دنیای پرآشوب

رسول پویان در این دنیای پرآشوب و فقر و فتنه دلتنگم فـلـک…

گردهمایی اعتراضیه فعالین حقوق زن درکشورشاهی

تاریخ هشتم مارچ سالجاری گردهمایی به ابتکار چتراتحاد ملی زنان…

روز جهانى زن را گرامى ميداريم

هشتم مارچ روز جهانی زن است که همه ساله بخاطر…

مبنا و منبع قانون چیست؟

مبنا لاتغییر و ثابت می باشد و منبع تحول پذیر…

افغانستان تحت حاکمیت طالبان، لکه ی ننگی بردامان سیاستگران بدنام…

نویسنده: مهرالدین مشید حکومت طالبان ابتذالی برخاسته از عمق فاجعه ی…

ماهیت « حقوقی »قرارداد دوحه 

https://youtu.be/J4E-bizAX1I?si=p5LkiwAjRdExuv8-

به مناسبت روز همبستگی بین المللی زنان!

پیام اجماع بزرگ ملی افغانستان «اجماع بزرگ ملی افغانستان» که ائتلاف…

نظام حقوقی سیاسی برای کشور٬ در مثال درخت!

ریشه درخت: ریشه٬ مردم و نسل موجود می باشد. که ارده…

پیدایش جهان و جامعه

دکتر بیژن باران پیدایش اتفاقی کیهان، زمین، انسان مستقل از…

مقام زن

نام نیکویت بزرگ و قامتت بالا بلند هرچه گوید دشمنان در…

روز هشتم مارچ این روز اقدس زن باید ستود!

امین الله مفکر امینی       2024-08-03! اینـــروزاقــــــدسِ زن را باید ســــتود نه تنها…

اگر خواهیم زنده گی مثل انسان!

امین الله مفکر امینی  2024-29-03! مــــا نهراسیــدیم ونهراسیم زهیـــاهوی نبـــــــردِ دشمنـــــان  سربکف بوده…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست دوم سرزمینی که تاریخ آن با خون تبعیدیان نوشته شده…

     زبان مادری را پاس میداریم  

زبان مادری عالی ترین پیوند انسانهاست  نمیدانم چگونه مقصد این پاسدار…

«
»

ضرورت تاريخي بسيج ملي!

عبدالاحمد فیض

دربحبوحه موافقتنامه دروغين صلح ميان واشنگتن وطالبان وهمچنان آغاز مذاكرات ميان طرفين داخلي جنگ در دوحه، چنان پنداشته ميشد كه گويا منازعه خونين كنوني ديگر به بن بست رسيده وجناحهاي دخيل باقبول اين طرزتفكركه بحران كنوني راه حل نظامي ندارد، درجهت دستيابي بيك راه حل جامع وضروري اين مناقشه مرگبار تلاش خواهند نمود، لذا نوع باورهاي خوشبينانه نسبت به خاتمه جنگ وخونريزي درين كشور شكل گرفته وسناريوي صلح دروغين اميدهاي كاذبي را نسبت به فرداي عاري از جنگ دراذهان عامه پديدآورد، اما بعد از اين همه هياهيوي تبليغاتي، رفت وآمدها، تدوير نشتهاي سياسي وديپلوماتيك درمسكو، دوحه وغيره، بوضوح به اثبات رسيده است كه جمعيت مسلح طالب با درنظرداشت كركترتحميلي جنگ ومحصول استراتژي بيروني، درك كاملن متضاد ومتناقض نسبت به ايده خاتمه جنگ درين كشور داشته هرگونه مساعي صلحويانه داخلي وياهم خارجي را درچهارچوب تفكر تنگ ومحصورزورگويانه معني داده واز امكانات تسهيل كننده بخاطر صلح درراستاي تشديد جنگ سؤاستفاده نموده است.

توسل به رويكرد استفاده از زور توسط گروه طالبان كه درين اواخير به سقوط حاكميت دولتي درتعدادي از ولسوايها، كشتن واسارت نيروهاي دولتي انجاميده است، مبين اين حقيقت است كه طالبان صرفن به انتقال قدرت از راه نظامي انديشيده وحضور نمادين هيأت اين گروه در ميز مذاكره نه به هدف وصول بيك راه حل مسالمت آميز منازعه جاري است، بلكه اين گروه بي باك وبيرحم جزء منطق زور، باوري ديگري نداشته وازهيچ گزينه اي در جهت كسب اقتدار دريغ نخواهد كرد. 

همچنان عامل ديگري كه طالبان به شدت حملات فزوني بخشيده وبسترهاي جديدي از سفاكي وويراني را درگوشه-گوشه كشورايجاد  نموده است، اعلام خروج بدون قيد وشرط متحدين كابل است، زيرا بيرون رفتن مدعيان مبارزه ضد تروريستي باعث شده است كه مانند معاهده دوحه به اين گروه اعتماد به نفس بيشتربخشيده وبه سرنگوني كابل با استعمال زور وايجاد فضاي ارعاب ودهشت تمركز نمايد.

هكذا ناتوانيهاي ساختاري ومديريتي در نهادهاي امنيتي ودفاعي، نبود انسجام دردرون ساختارقدرت، تمركزگرائي مفرط، بي باوريها نسبت به آينده وفساد موجب شده است تا فداكاريهاي نيروهاي دفاعي درميادين جنگ تحت شعاع تصميم گيريهاي نامقتضي قرارگيرد   وبه وخامت بيش از پيش اوضاع منجرگردد.

اين يك واقعيت غير قابل انكاراست كه افغانستان دريكي از دشوارترين فصول تاريخي خويش قرارگرفته، چنان برهه دشواركه خطرخارج شدن كنترول اوضاع متصور است، زيرا دولت با گذشت هروز فرصتهاي لازم وضروري تأمين امنيت ومقابله با پلانهاي رزمي دشمن را از دست داده ، نه كدام طرح عاجل در راستاي بيرون رفت ازوضعيت كنوني در دست دارد ونه با مقاومت ها وقيام شجاعانه مردمي بدلايل قدرت ويكه تازي هاي فردي وگروهي كنار خواهد آمد، چنانچه در جوزجان، فارياب، بادغيس وغيره جنبش  هاي ايجاد شده مردمي كه حاضرند درين شرايط خطير از عزت، شرف ونواميس ملي در كنار رزمندمندگان قواي امنيتي دفاع نمايند، طوريكه توقع ميرود مورد توجه دولت قرار نگرفته است، اما اذعان بايد داشت كه مردمان پرغرور اين وطن بايد حساسيتها، خطرات وواقعيتهاي زمان كنوني را بخوبي درك وقبل ازينكه فرصت ها ضايع واوضاع از كنترول بيرون شود، مسووليت وطني وملي خويش را درك ودردفاع از وطن مشترك، عزت ونواميس ملي بسيج گردند ومعتقد هستم كه اين يگانه راه ومتضمن پيروزي خواهد بود.