توهم پولی، دستمزد، تورم ـــ برشی از کتاب: «درس‌گفتارهای کاپیتال»

دانش و امید، شمارهٔ ۲۹، اردیبهشت ۱۴۰۴ ــ  اوایل سال ۱۴۰۳،…

     انزوای نمایشی، همکاری پنهانی: از انکار علنی تا توافق پشت…

نویسنده: مهرالدین مشید انزوای دیپلوماتیک تا معامله در سایه: روایت دوگانه…

یوغلط خبر د جنجال منبع

نور محمد غفوری په دې ورځو کې د مغرضو او دروغجنو…

و.ای. لنین- وحدت فلسفه و سیاست

ترجمه. رحیم کاکایی اوگورودنیکوف ولادیمیر پتروویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور، رئیس کرسی…

ناله یی میهن

رخت سفر ببستم و سوی وطن شدم در آرزوی دیدن مهد کهن…

از شمس النهار ، بنیاد گزاری مطبوعات مدرن

1میرعبدالواحد سادات ترقیات عالم روبه بالاست  ما از بالا به پایین می…

روز جهانی مطبوعات و روزگار آشفته و نابسامان روزنامه‌نگاری در…

نویسنده: مهرالدین مشید هرچند روز جهانی مطبوعات (۳ می) فرصتی است…

ریشه‌یابی پیدایش سادات، خواجه، آقا و بار بی‌معنای مذهبی دادن به…

محمدعثمان نجیب بخش نخست:  مراد من این‌ است تا بدانیم، چرا مردمان…

مارکوزه؛- فیلسوف التقاطی جنبش دانشجویی

Herbert Marcuse (1898-1879) آرام بختیاری نیاز  فیلسوف "چپ نو" به فرویدیسم. مارکوزه (1979-1898.م)،…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت دوم  ادامه قسمت اول   نباید یک اصل عمده…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت اول   انگیزه این مقاله  تداوم بحث های…

وحدت ملی یگانه ضامن بقای کشور است

اگر از چهار راهی ها گذر کنی مزدور کار ،…

تقسیم جهان 

رسول پویان  زمیـن در بین غـولان جهـان تقسیم می گردد  تـوگـویـی از…

یووالی د بریا کيلي، د نن ورځې اړتیا

ليکنه: حميدالله بسيا په تاریخ کې ډېرې داسې شېبې شته چې ملتونه…

نقش و جایگاۀ اصلی دین در جهان معاصر

نویسنده: مهرالدین مشید فشرده عصر حاضر، که با بحران‌های هویتی، اخلاقی، زیست‌محیطی…

 ماکار گرو نیروی توانای جها نیم 

             به استقبال روز بین المللی کارگر  انسان بخاطر زنده ماندن خود…

پیام تبریک به مناسبت اول ماه مه، روز همبستگی کارگران…

درود بر تلاشگران خستگی ناپذیر زندگی،   اول ماه مه، روز گرامیداشت…

هار و فراق 

 نوشته نذير ظفر ساحل ورجنيا  28 اپريل 2025 امد  بهار و   سبز …

تراشه قلب فنآوری دیجیتال سده 21

بیژن باران قلب فنآوری دیجیتال تراشه در طراحی، تولید، کاربرد، ساختن…

افغانستان؛ طعمه قدرت‌های منطقه‌یی و قربانی جنگ‌های نیابتی

چکیده افغانستان طی دهه‌های اخیر همواره درگیر جنگ، بی‌ثباتی و بحران‌های…

«
»

سالروز حمله آمریکا به افغانستان؛ ۲۰ سال فریب و تخریب

سالروز حمله آمریکا به افغانستان؛ ۲۰ سال فریب و تخریب

به اعتقاد تحلیلگران سیاسی، حضور نظامی ۲۰ ساله آمریکا در افغانستان (۲۰۰۱-۲۰۲۱) دستاوردی به جز تخریب، ویرانی و تحمیل تلفات نظامی سنگین و بیکاری، دستاوردی برای این کشور در بر نداشته است.

 کانال تلگرامی بررسی تحولات افغانستان در این مورد می نویسد: آمریکا در هفتم اکتبر ۲۰۰۱ با شعار مبارزه با تروریسم، افغانستان را اشغال کرد و هدف از استقرار بلندمدت نظامی‌ خود را نابودی کامل القاعده، براندازی طالبان، تشکیل دولت دموکراتیک، حمایت از حقوق بشر، دفاع از حقوق زنان و بازسازی افغانستان اعلام کرد. در این میان، مبارزه با تروریسم، ایجاد دولت مدرن و حمایت از حقوق بشر به عنوان مهمترین اهداف حضور ناتو و آمریکا در افغانستان بودند.  

پس از ۲۰ سال، آمریکا در حالی افغانستان را ترک کرد که دولت دست ساخته آمریکا به طور کامل از هم فرو پاشید، یک شبکه گسترده از گروه‌های متعدد افراطی و تروریستی در افغانستان متمرکز شد، حقوق بشر به خصوص حقوق زنان در بدترین وضعیت‌ قرار گرفت و حکومت طالبان مجددا بر سر کار آمد.

واقعیت غیر قابل انکار این است که حضور نظامی بلندمدت آمریکا در افغانستان از لحاظ انسانی برای مردم افغانستان پیامد بسیار اسفباری برجای گذاشت. در ۲۰ سال حضور آمریکا در افغانستان، بیش از شصت هزار سرباز افغانستان جان خود را از دست دادند و هزاران غیر نظامی کشته و زخمی شدند. هم اکنون هزاران بیوه و یتیم در افغانستان، از پیامد جنگ آمریکا رنج می‌برند.

وضعیت فلاکت‌بار اقتصادی افغانستان، میراث بیست سال حضور ناتو و آمریکا در افغانستان است. میلیاردها دلار کمک‌های بازسازی افغانستان به دلیل فساد اداری از طریق سازمان‌های خارجی دوباره از افغانستان خارج شد و هیچ اقدام بنیادی برای رشد اقتصاد ورشکسته افغانستان صورت نگرفت.

سالروز حمله آمریکا به افغانستان؛ ۲۰ سال فریب و تخریب

طبق گزارش‌های رسمی، هم اکنون حدود ۲۴.۴ میلیون نفر از جمله ۱۳ میلیون کودک در افغانستان به کمک‌های بشر دوستانه نیاز دارند و بنا به گزارش دفتر توسعه سازمان ملل متحد، بیش از ۹۷ درصد شهروندان افغانستان در خطر سقوط به زیر خط فقر قرار دارند.  

برخورد دوگانه آمریکا با شعار حقوق بشر و سوء استفاده از شعار جنگ با تروریسم همزمان با ختم مأموریت نظامی ناتو و آمریکا در افغانستان پس از سال ۲۰۱۴ بیشتر برای مردم افغانستان نمایان شد. تا اینکه سرانجام با توافق سیاسی آمریکا با گروه طالبان، مقامات کاخ سفید از جمله جو بایدن رئیس جمهور آمریکا عملا تصریح کرد که آمریکا از افغانستان به عنوان میدان جنگ برای مبارزه با دشمنان آمریکا استفاده کرد “نه برای این که دختران افغانستان به مدرسه بروند. “

آمریکا در مدت بیست سال حضور نظامی خود در افغانستان، بالغ بر ۲۳۰۰ کشته و بیش از ۲۰ هزار نفر زخمی داد و هزینه اقتصادی حضور آمریکا نیز بیش از ۲ تریلیون دلار گزارش شده است.

برآیند هزینه سنگین انسانی و مالی بیست سال جنگ آمریکا در افغانستان نتیجه‌ای جز تباهی مردم افغانستان و سقوط اعتبار آمریکا در منطقه دیگر هیچ چیزی به همراه نداشته است. اکنون سؤال بزرگ برای مردم افغانستان و شهروندان آمریکا به عنوان مالیات‌دهندگان این جنگ این است که چرا سرانجام کار چنین شد؟

سالروز حمله آمریکا به افغانستان؛ ۲۰ سال فریب و تخریب

تحلیلگران مسائل افغانستان بر این باورند که آمریکا و ناتو پس از حضور نظامی در افغانستان به جای دولت‌سازی در افغانستان استراتژی استخباراتی و تخریب در قلمرو دولت‌های منطقه را در پیش گرفتند. چنانچه چندی قبل دونالد ترامپ رئیس جمهور پیشین آمریکا عملا تصریح کرد که هدف ما از حضور در پایگاه نظامی بگرام زیر نظر قراردادن فعالیت‌های دولت چین بود. با این وضعیت، شکست و خروج آمریکا را نمی‌توان تنها در افغانستان محدود کرد، بلکه شکست آمریکا در افغانستان به مثابه شکست آمریکا در کل منطقه نیز تلقی می‌شود.

به هر ترتیب، شواهد می‌رساند که آمریکا پس از پی‌بردن به شکست نظامی خود در افغانستان و منطقه، استراتژی خطرناک‌تری را در پیش گرفت. آمریکا به ارزش میلیاردها دلار تجهیزات نظامی زمینی و چریکی را همراه با یک شبکه گسترده از تمام گروه‌های تندرو منطقه از جمله داعش و جدایی طلبان منطقه را در افغانستان به‌جا گذاشت. با این رویکرد، دولت آمریکا با سقوط عامدانه دولت و ارتش افغانستان به احتمال زیاد بودجه مالی را که برای تدارکات نیروهای مسلح افغانستان می‌پرداخت اکنون صرف گروه‌های تروریستی مستقر در خاک افغانستان می‌کند تا به عنوان نیروهای نیابتی آمریکا در یک بازی بزرگ آماده خدمت باشند.

حمله ایالات متحده و متحدانش، پس از حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر، آغاز شد که حکومت طالبان را سرنگون کرد. طالبان ۱۹ سال و ۸ ماه بعد پس از شکست نیروهای مسلح افغانستان و عقب‌نشینی بیشتر نیروهای ناتو قدرت را به دست آوردند.