درد ملت با پلان های صد روزه دوا نمیشود
بیش از هشت ماه از آغاز فعالیت شرکت سهامی (وحدت ملی ) آقای غنی و عبدالله میگذرد ولی وضعیت از بد بدتر شد ، کار های روبنایی سیزده ساله گذشته هم با خطر از هم پاشی مواجه است ، امنیت نسبی هم از بین رفت ، فساد اداری و اخلاقی در کشور بیداد می کند، روزانه ده ها نفر از ادارات دولتی و خصوصی از کار برکنار میشوند، فرار مغزها از کشور به شدت ادامه دارد روزانه ده ها خانواده پاه به فرار میگذارند ، فیصدی تعدادی که به آینده کشورامیدوار بودند به صفر تقلیل یافته ، سرمایه گذاری خارجی و داخلی توقف کرد ، چرخش اقتصادی کشور کند شد ، پروژه های عمرانی و بازسازی توقف پیدا کرد ، په خپل سری و نقض قوانین جز فرهنک روز شد ، بیگانه پرستی و هویت ستیزی به اوج خود رسید ، شفافیت و بازدهی نسبی در کار از بین رفت ، تعداد متعادین کشور به شکل سرسام آور افزایش یافت ، اختطاف و ادم ربای به فرهنگ رایج روز تبدیل شد ، سکتور خصوصی از رقابت و پیشرفت باز ماند ، قانون اساسی بازیچه دست زورگویان و مافیا اقتصاد شد و ده ها ضربه اقتصادی، سیاسی ، فرهنگی و اجتماعی که در طول هشت ماه گذشته به افغانستان وارد شد قابل بحث است اما رهبران و سهم داران شرکت سهامی (وحدت ملی ) مصروف ساختن پلان و برگزاری جلسات هستند ، سیزده سال حکومت آقای کرزی به جلسه و جلسه بازی و نوشیدن آب مدنی و خوردن کیک و کلچه تیر شد بقیه پنج سال آینده هم با ساختن پلان های صد روزه ، دوصد روزه و چنده ماهه این شرکت سپری خواهد شد وبس جناب آقای غنی و آقای عبدالله هشت ماه تیر شد که شما و همکاران شما از پلان و برنامه حرف می زنید ، هر روز شما و همکاران شما غیر از جلسه و جلسه بازی ، پلان و پلان سازی دیگر چی کار کردید و می کنید، آیا میدانید در کشور چی میگذرد وقتی شما ها برای افغانستان پلان و برنامه نداشتید چرا خود را کاندیدا ریاست جمهوری کردید چی شد او وعده های چرب و نرم شما که نمی دانم در اقتصاد ما برنامه داریم ، برای حل معضل بیکاری ما برنامه داریم ، برای تامین امنیت ما برنامه داریم ، برای تقویت معارف و تحصیلات عالی برنامه داریم ، برای تامین عدالت ما برنامه داریم ، برای تقویت فرهنگ اصیل افغانی ما برنامه داریم ، برای بازسازی و آبادی کشور برنامه داریم چی شد آن همه برنامه های شما ، ایا خواستید ملت را فریب دهید و به چشمان مردمان این سرزمین خاک بریزید ، ایا شما تشنه قدرت سیاسی نبودید ؟ آیا شما تشنه رییس گفتن و جلالتماب گفتن نبودید. شما قطعآ هیچ برنامه مکتوب و مدون برای هیچ بخش در افغانستان نداشتید و ندارید واین را زمان ثابت ساخت صرف خواستید با شعار های میان خالی و احساساتی خود ملت را فریب دهید وبس . افغانستان به پلان ها و برنامه های دو روزه و سه روزه شما آباد نمیشود و نه تغییر میکند ، افغانستان به تغییر و تحول بنیادی نیاز دارد ، افغانستان به برنامه های کلان ملی و استراتیژی های دراز مدت و محاسبه شده ضرورت دارد ، افغانستان نیاز به سیستم کارا ، پاسخگو ، مدرن و فعال نیاز دارد ، افغانستان نیاز به افغان های دلسوز و متعهد دارد نه ماستران وداکتران ماشینی غرب وشرق زده که حتی با زبان های رسمی و غیر رسمی کشور آشنایی ندارند قانون ، اصول ، مقررات ، لوایح و ارزش های افغانی کشور خو گپ کلان است، بالای کشور و مردم خود رحم کنید وارد صحنه عمل شوید بگذارید این پلان و پلان سازی را، به مردم در عمل ثابت بسازید که شما اراده قوی سیاسی برای خدمت کردن را دارید ، به مردم افق های امید و آرزو به آینده کشور را در عمل نشان بدهید ، سیستم و ساختار را عملآ درست بسازید ، امنیت را تامین کنید ، بحران فعلی کشور را مدیریت کنید ، از فرار مردم به خارج از کشور جلوگیری کنید ، به مردم کاربدهید ، عدالت را تامین کنید و بالاخره بیاید به مردم سرزمین خود صادقانه بگوید و اعتراف کنید که علل نا امنی چیست ، پشت پرده چی میگذرد ، بازی چیست تا مردم هم با شما همکار شود یا شما را درک کند و اگر این کار ها صورت نگیرد فاصله بین مردم و شما زیاد خواهد شد و حتی نزدیکترین دوست های شخصی تان شما را رها خواهد کرد و شما برای ملت و تاریخ کشوری تان جوابگو و مسوول خواهید بود .
خوشحال آصفی