تاملی بر  دیدگاه های «خدا مرده و یا اینکه سکوت…

نویسننده: مهرالدین مشید درامدی بر دو تجربه‌ی متفاوت از غیبت الهی اندیشه‌ی…

نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

«
»

چين؛ د پاکستان دويمه څېره

پیکینګ هم د اسلام آباد په ملاتړ، له کابل سره دښمني اعلان کړه

وروسته له هغې چې د امریکا ولسمشر او نورو چارواکو ویلي چې نور د پاکستان په خاوره کې د تروریستانو خوندي پناهځایونه زغملی نه شي او پر ضد به يې اقدام وکړي؛ چین له امریکا غوښتي چې د پاکستان ملي حاکمیت او د دغه هیواد مشروع اندېښنو ته درناوی وکړي. تيره ورځ د چین د بهرنیو چارو وزارت ویندويې ويلي «پیکینګ د افغانستان په اړه له امریکا سره د همکارۍ غوښتونکی دی خو د افغانستان په موضوع کې د پاکستان د مهم رول باید یو وار بیا یادونه وکړي.» دغه چینايي چارواکي، د امریکا د بهرنیو چارو وزیر ټیلرسن سره په ټليفوني خبرو کې ويلي چې د پاکستان ځمکني حاکمیت او مشروع اندېښنو ته دې درناوی وشي.

څو ورځې وړاندې د امريکا متحده ايالاتو ولسمشر ټرمپ د افغانستان او پاکستان په اړه نوې ستراتيژي اعلان کړه چې په کې د افغان امنيتي ځواکونو پياوړي کول او پر پاکستان فشارونه شامل دي. د دغې ستراتيژي د اعلان سره سم ځينو هيوادونو په ځانګړې توګه چين او روسيې له اعلان شوې ستراتيژۍ سره خپل مخالفت اعلان کړ. دامریکا د نوې ستراتيژۍ پر وړاندې چین او روسیې دریځ بدلون موندلی او دوی فکر کوي چي ګواکي په سیمه کې دیوې نوې جګړې پیلامه اعلان شوې ده. چینایې چارواکو په نوې ستراتيژۍ باندې د پاکستان په ګټه نیوکې کړي او ویلي يې دي، چې پاکستان د ترهګرۍ ستر قربانی هېواد دی، خو امریکا يې یادونه نه ‌ده کړې.

دا لومړی ځل نه دی چې چين له پاکستان سره خواخوږي څرګندوي؛ بلکې له ودې وړاندې هم کله چې د کابل ـ اسلام آباد اړيکې په تاوتريخجن حالت کې وې؛ هم چين څو ځلي هڅه کړې وه چې کابل او اسلام آباد سره پخلا کړي او په يو نه يو ډول پاکستان ته برات ورکړي. خو اساسي پوښتنه اوس دا ده چې چين ولې د پاکستان ننګه کوي؟

لومړی: په افغانستان کې د چين او پاکستان سياسي رقيب يو دی. چين هم لکه د پاکستان په شان په افغانستان کې د هندوستان له نفوذه ډار لري. کله چې د پاکستان او افغانستان اړيکې بيخي ترينګلې شوې وې او افغانستان د پاکستان څو پلاوي نااوميده پاکستان ته رخصت کړل؛ چين فکر وکړ چې د افغانستان په سياست کې د پاکستان څنډې ته کېدل به په افغانستان کې لا نور د هندوستان نفوذ ته زمينه برابره کړي. هماغه و چې د کابل او اسلام اباد تر منځ د اړيکو رغولو د منځګړيتوب وړانديز يې وکړ. اوس هم چې چين همدا ويره لري چې که چيري په افغانستان کې د پاکستان لاسونه لنډيږي نو ځای به يې هندوستان نيسي؛ نو د همدې لپاره د پاکستان ننګه او د افغانستان په اړه د امریکا له ستراتيژۍ سره مخالفت کوي.

دويم: چين نه غواړي چې د سياست په نړيوال ډګر کې د پاکستان حيثيت ته صدمه ورسيږي. له کله نه چې د پاکستان اصلي ترهګره څېره نړيوالو ته معلومه شوې چې په نړۍ کې ترهګري خپروي؛ نو ورسره سم چين هڅه پيل کړې څو د پاکستان دغه تللی حيثيت بيرته ژوندی کړي. پاکستان د خپل ناوړه سياست له امله چې په خپل کور کې ترهګرو ته خوندي پناه ځايونه ورکوي؛ د غربي هيوادونو له بې اعتمادۍ سره مخ شوی دی. وروستۍ بېلګه يې د خپل کلک ملاتړي هيواد (امريکا) مخالفت او پر وړاندې يې تند دريځ دی. چين نه غواړي چې پاکستان دې په سيمه کې اوسنی اهميت چې د ترهګرو د روزلو له امله يې ترلاسه کړی؛ له لاسه ورکړي. همدا ده چې وخت ناوخت يې د ملاتړ او ننګې غږ اوچتوي.

تر اوسه افغانانو چين ته د يو منصف دريېمګړي په توګه کتل او داسې باور موجود و چې ګويا چین په افغانستان کې اقتصادي اوسیاسي ګټې لري، په تېره بیا د دې هېواد امنیتي وضعیت ته اندېښمن دی. همداراز افغانانو داسې انګېرل چې د افغانستان له ګاونډي هيواد پاکستان سره د چین نږدې اړیکو ته په پام سره چين کولای شي د سولې په خبرو کې مهم رول ولوبوي. خو کله چې د افغانستان د سولې څو پرله پسې څلور اړخيزې غونډې ترسره شوې او چين په کې د افغانستان په اړه کوم مثبت رول ونه درلود؛ نو په کرار کرار افغانان د چين په اصليت پوه شول. اوس په تازه کې د پاکستان په خلاف د امریکا له تندې ستراتيژۍ له اعلان وروسته چې کله چين د پاکستان په ملاتړ او ګټې غږ پورته کړ نو افغانان يې سم وپوهول چې چين هم د پاکسان دويم نوم دی. چين هم د پاکستان په پل پل ږدي او له افغانانو سره خپله دښمني پالي. له افغانانو سره ځکه دښمني پالي چې د افغانستان له دښمنه ملاتړ او ننګه يې کوي.

لیکنه : خوشحال آصفي