یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«اسپینوزا در ترازوی مکتب من بیش از این نه‌می‌دانم: فیلسوفی،…

تذکر ضروری و تازه و بکر!در پایان هر بخش لینک…

«
»

چين؛ د پاکستان دويمه څېره

پیکینګ هم د اسلام آباد په ملاتړ، له کابل سره دښمني اعلان کړه

وروسته له هغې چې د امریکا ولسمشر او نورو چارواکو ویلي چې نور د پاکستان په خاوره کې د تروریستانو خوندي پناهځایونه زغملی نه شي او پر ضد به يې اقدام وکړي؛ چین له امریکا غوښتي چې د پاکستان ملي حاکمیت او د دغه هیواد مشروع اندېښنو ته درناوی وکړي. تيره ورځ د چین د بهرنیو چارو وزارت ویندويې ويلي «پیکینګ د افغانستان په اړه له امریکا سره د همکارۍ غوښتونکی دی خو د افغانستان په موضوع کې د پاکستان د مهم رول باید یو وار بیا یادونه وکړي.» دغه چینايي چارواکي، د امریکا د بهرنیو چارو وزیر ټیلرسن سره په ټليفوني خبرو کې ويلي چې د پاکستان ځمکني حاکمیت او مشروع اندېښنو ته دې درناوی وشي.

څو ورځې وړاندې د امريکا متحده ايالاتو ولسمشر ټرمپ د افغانستان او پاکستان په اړه نوې ستراتيژي اعلان کړه چې په کې د افغان امنيتي ځواکونو پياوړي کول او پر پاکستان فشارونه شامل دي. د دغې ستراتيژي د اعلان سره سم ځينو هيوادونو په ځانګړې توګه چين او روسيې له اعلان شوې ستراتيژۍ سره خپل مخالفت اعلان کړ. دامریکا د نوې ستراتيژۍ پر وړاندې چین او روسیې دریځ بدلون موندلی او دوی فکر کوي چي ګواکي په سیمه کې دیوې نوې جګړې پیلامه اعلان شوې ده. چینایې چارواکو په نوې ستراتيژۍ باندې د پاکستان په ګټه نیوکې کړي او ویلي يې دي، چې پاکستان د ترهګرۍ ستر قربانی هېواد دی، خو امریکا يې یادونه نه ‌ده کړې.

دا لومړی ځل نه دی چې چين له پاکستان سره خواخوږي څرګندوي؛ بلکې له ودې وړاندې هم کله چې د کابل ـ اسلام آباد اړيکې په تاوتريخجن حالت کې وې؛ هم چين څو ځلي هڅه کړې وه چې کابل او اسلام آباد سره پخلا کړي او په يو نه يو ډول پاکستان ته برات ورکړي. خو اساسي پوښتنه اوس دا ده چې چين ولې د پاکستان ننګه کوي؟

لومړی: په افغانستان کې د چين او پاکستان سياسي رقيب يو دی. چين هم لکه د پاکستان په شان په افغانستان کې د هندوستان له نفوذه ډار لري. کله چې د پاکستان او افغانستان اړيکې بيخي ترينګلې شوې وې او افغانستان د پاکستان څو پلاوي نااوميده پاکستان ته رخصت کړل؛ چين فکر وکړ چې د افغانستان په سياست کې د پاکستان څنډې ته کېدل به په افغانستان کې لا نور د هندوستان نفوذ ته زمينه برابره کړي. هماغه و چې د کابل او اسلام اباد تر منځ د اړيکو رغولو د منځګړيتوب وړانديز يې وکړ. اوس هم چې چين همدا ويره لري چې که چيري په افغانستان کې د پاکستان لاسونه لنډيږي نو ځای به يې هندوستان نيسي؛ نو د همدې لپاره د پاکستان ننګه او د افغانستان په اړه د امریکا له ستراتيژۍ سره مخالفت کوي.

دويم: چين نه غواړي چې د سياست په نړيوال ډګر کې د پاکستان حيثيت ته صدمه ورسيږي. له کله نه چې د پاکستان اصلي ترهګره څېره نړيوالو ته معلومه شوې چې په نړۍ کې ترهګري خپروي؛ نو ورسره سم چين هڅه پيل کړې څو د پاکستان دغه تللی حيثيت بيرته ژوندی کړي. پاکستان د خپل ناوړه سياست له امله چې په خپل کور کې ترهګرو ته خوندي پناه ځايونه ورکوي؛ د غربي هيوادونو له بې اعتمادۍ سره مخ شوی دی. وروستۍ بېلګه يې د خپل کلک ملاتړي هيواد (امريکا) مخالفت او پر وړاندې يې تند دريځ دی. چين نه غواړي چې پاکستان دې په سيمه کې اوسنی اهميت چې د ترهګرو د روزلو له امله يې ترلاسه کړی؛ له لاسه ورکړي. همدا ده چې وخت ناوخت يې د ملاتړ او ننګې غږ اوچتوي.

تر اوسه افغانانو چين ته د يو منصف دريېمګړي په توګه کتل او داسې باور موجود و چې ګويا چین په افغانستان کې اقتصادي اوسیاسي ګټې لري، په تېره بیا د دې هېواد امنیتي وضعیت ته اندېښمن دی. همداراز افغانانو داسې انګېرل چې د افغانستان له ګاونډي هيواد پاکستان سره د چین نږدې اړیکو ته په پام سره چين کولای شي د سولې په خبرو کې مهم رول ولوبوي. خو کله چې د افغانستان د سولې څو پرله پسې څلور اړخيزې غونډې ترسره شوې او چين په کې د افغانستان په اړه کوم مثبت رول ونه درلود؛ نو په کرار کرار افغانان د چين په اصليت پوه شول. اوس په تازه کې د پاکستان په خلاف د امریکا له تندې ستراتيژۍ له اعلان وروسته چې کله چين د پاکستان په ملاتړ او ګټې غږ پورته کړ نو افغانان يې سم وپوهول چې چين هم د پاکسان دويم نوم دی. چين هم د پاکستان په پل پل ږدي او له افغانانو سره خپله دښمني پالي. له افغانانو سره ځکه دښمني پالي چې د افغانستان له دښمنه ملاتړ او ننګه يې کوي.

لیکنه : خوشحال آصفي