مرغ رویا  

رسول پویان  مسوزان بال پـرواز پرستـوهـای زیبا را   میفگـن در قفسهای طلایی…

تعامل که انزوا؟

نور محمد غفوري په نړیوالو اړیکو کې د هېوادونو برخلیک د…

از کابل تا دیاسپورا؛ روایتی از هفت خوان رنج های…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان؛ در گره گاۀ تروریسم و مردم این…

هویت و عوامل تعیین‌کننده آن: بررسی علمی و تحقیقاتی

نور محمد غفوری خلاصه هویت یکی از مفاهیم بنیادین علوم اجتماعی و…

نقد متافیزیک؛ شرط انقلابی بودن،شد

Metaphisik. آرام بختیاری متافیزیک؛ میان الاهیات، و هستی شناسی توهمی.   آغاز بحث متافیزیک…

جهان در آستانهٔ زوال دموکراسی

نویسنده: مهرالدین مشید فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ نقطهٔ…

اتحاد 

تابکی در رنج  و دوری ها ستیم موج  نا  پید ا…

نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

«
»

پانزده سال دخالت  ، نتیجه صفر !

                              نوشته ی : فروغی

    حالا که درست پانزده سال ازتلاش مالی ــ  نظامیِ امریکا وغرب درافغانستان میگذرد ، تحلیلگران و مفسران نامدار جهان ، سازمانها و رسانه های معتبرامریکایی و بین المللی ، پس از تحلیلها و بررسی های مفصل ، بیشترینه به این نکته ی مشترک دست یافته اند که ، پانزده سال دخالت امریکا وغرب درافغانستان، نتیجه ای جز رسوایی و شکست در پی نداشته است .

    امریکا پس از پانزده سال حضورگسترده ی نظامی ، سیاسی و مالی درافغانستان و با مصرف 115 میلیارد دالر از کیسه ی مردم آنکشور و حدود 783 میلیارد دالرازکیسه ی مالیات دهنده گانِ هم پیمانانش ، یک افغانستان ناامن تر و یک رژیم کاملاٌ فاسد مافیایی ، ناکارا و یک اقتصاد متکی به بیگانه و ورشکسته را به ما به ارمغان گذاشته است .

     رژیم فاسدِ مافیایی ارمغانِ غرب ، رژیمیست فاقد دیدگاه و استراتژیِ ملی ، از بنیاد دست نشانده  و تابع سیاستهایِ کلان مافیایی و توسعه طلبانه ی حامیان خارجی اش  .

     این رژیم بدلیل نفوذ بی حد و حصرِ زورمندان ، رهبران و قواندانانِ قدرتمند جهاد و فاسدان مافیاییِ دیسانت شده از امریکا  و نبود نقش مردم درآن ، قادربه تطبیق حاکمیت قانون نبوده ،  بجای مبارزه دربرابر فساد و بیعدالتی ، اشرافیت مافیایی را روز تاروز رواج وگسترش بیشتر میبخشد .

     فقط همین چند روز پیش بود که سازمان شفافیت بین المللی اعلام داشت که : « باوجود بیش از یک دهه تلاشِ جامعه ی جهانی درافغانستان ، این کشورهمچنان در رده ی دوم فاسد ترین کشورجهان قرار داشته ، بیشترازهفتاد درصد مردم آن نسبت به آینده ی شان نا امید ونگران هستند . »

    مسوولان دیده بانِ شفافیتِ افغانستان بوضاحت اعلام نمودند که : تنها در یکسال گذشته پنجاه درصد فساد مالی و اداری در ادارات دولتی افغانستان افزایش داشته و بطوراخص ، نهادهای عدلی وقضایی، گمرکات ، شهرداری ، کمسیون مستقل انتخابات ، مجلس نماینده گان ، ریاست اجرایی و ریاست جمهوری بیشترازهر اداره ی دیگر مراکز بزرگ فساد گسترده بوده است  .

   همچنان متکی به گزارشهای سازمانهای معتبربیطرف بین المللی ، همزمان با گسترش و ترویج بیشتر فساد در دوسال اخیر ،  کشت وتولید موادمخدر نیزتنها درسال 2016 درافغانستان 43 در صد افزایش یافته و سالهای 2015 و 2016  ناامن ترین سالها طی پانزده سال اخیردر افغانستان بوده است.                                                                                                       

    همانگونه که بانک جهانی طی گزارش سالانه اش فساد مالی گسترده و ناامنی روزافزون را ، دو خطربزرگ برای سقوط دولت افغانستان خوانده است ؛ روزنامه های معتبربین المللی از جمله     ” استار تریبیون ” هم اخیراً طی تحلیل مفصلی ،  شکست و ناکامیهای امریکا دردولت سازی برای افغانستان را به بررسی گرفته  ؛ ناامنی ، فساد و طالبان را بلاهای خانمان برانداز برای افغانستان میداند و  بصراحت اعلام مینماید که : «  فساد اداری ، طالبان و افزایش روز افزون خشونت ها میتوانند دستآوردهای اندک بدست آمده طی پانزده سال را درمعرض خطر قرار داده ، باعث فروپاشی دولت آسیب پذیر افغانستان گردد . »  

      براساس همین حقایق است که بارک اوباما رییس جمهور امریکا اخیراٌ بصراحت اعتراف نمود که : « امریکا نمیتواند طالبان را درافغانستان نابود کرده ، خشونتها را درآنکشوربه پایان برساند . »

     هرچند دوهفته پیش، اشتون کارتر وزیردفاع دولت اوباما ، از ادامه ی کمکهای نظامی امریکا   ( که خود پیغام استمرار و ادامه ی جنگ د رافغانستان را نوید میداد )  ،  به رییس جمهور اشرف غنی اطمینان داد ؛ اما آنگونه که گزارشهای رسانه های معتبرامریکایی و جهانی و جریان انتخابات اخیر ریاست جمهوری امریکا نشان داد ، اکثریت قریب به اتفاق مردم امریکا ، حتا آرزو ندارند دیگرنام افغانستان را از رسانه هایشان بشنوند .  آنان از حضورفرزندان شان در جنگ افغانستان برای برپایی دولت فاسد و ناکاره درآنکشور خسته و بیزار شده اند .

    کمپاین های انتخاباتی امریکا نشان داد که دولت آینده ی امریکا برهبری دونالد ترامپ ، مجدانه علاقه دارد تا برمصارف گزافِ صدها میلیارد دالری برای دولت سازی ناکام و بدون دستآورد درافغانستان بازبینی نموده ، رهبران افغانستان را زیر کنترول و بازپرس دایمی خویش قرار بدهند .

   از قراین برمیآید که دولت آینده ی امریکا دراولین هفته ها وماههای کاری شان ، رهبرانِ حکومتِ وحدت ملی را وادار خواهند کرد تا هرطوری میشود به گونه ی واقعی باهم کنارآمده ، از فساد ، قوم پرستی و تنظیم پرستی دوری گزینند وسعی نمایند تا هرچه زودتر بروی پای خود بایستند . دولت امریکا برهبری دونالد ترامپ همچنان بشدت علاقمند است تا بخاطر کسب رضایت رأی دهنده گان و مالیه دهنده گان امریکایی ، برهزینه های گزاف مالی و جانی مردم امریکا کاهش جدی بیاورد .

   در چنین وضعیت ، برحکومتداران کابل است تا از سیاستهای نفاق افگنانه ی قومی و تنظیمی دست کشیده بخود آیند و بالاخره بدانند که ایالات متحده ی امریکا و جامعه ی جهانی تا ابد مکلف به پرداخت بودجه سالانه و معاش ماهوارِ رییس جمهور تا مأمور و سرباز افغانستان نمیباشند .