نصایح نامچه

موسی فرکیش «نصایح‌نامچه»، در حقیقت متن گفتار و پیشنهادهای عبدالرحمان خان…

یازدهم سپتامبر؛ مبارزه با تروریسم یا چرخه معکوس تحول در…

نویسننده: مهرالدین مشید حملات یازدهم سپتامبر ۲۰۰۱ نه تنها سیاست خارجی…

 آیا راه رشد غیر سرمایداری پاسخگوی  اهداف استراتیژیک خلقهای جهان…

مقدمه این را همه میدانند که در ایجاد جنبشها وحریانات تند…

استاد ګل پاچا الفت 

خدای بخښلی  استاد گل پاجا الفت  هغه  لوی  او وتلی…

د سیاسي ګوندونو په جوړولو او فعالیت کې د مرام…

 انسان له اوله په ټولنیز ژوند کې د ګډو موخو…

خاطر شاد 

رسول پویان  تـو گـویی خامـۀ پاییز کلک استاد است  به هر طرف…

برجحان تعلقات!

امین الله مفکر امینی                     2025-07-09 برجحان ز تـــــــــعلقات وافکاری واهی خدا جوییــــــــم با…

اگر سقراط ‌پدر فلسفه است، کنفوسیوس یا ملاصدرا چرا چنین…

بخش دوم از مقاله‌ی سقراط، تیشه‌زنی، به ریشه‌ی دانایی. بحثی از…

پاسخی به پرسشی

محمدعثمان نجیب  آغا صاحب گرامی، نه دانستم دلیل شتابان شما برای…

استاد قیام الدین خادم 

استاد خادم د پښتو ادبیاتو په اسمان کې له هغو…

روشنگری روس، ملی گرا، رفرمیستی، علم گرا

Lomonossow, Michail(1765-1711 آرام بختیاری لومونسف؛- شاعر، دانشمند، روشنگر. میشائیل لومونسف(1765-1711.م)، شاعر، محقق، فیلسوف،…

د سیاسي ګوند او سازمان اساسي او تشریفاتي سندونه

د یوه سیاسي ګوند او د هر سیاسي او ټولنیز…

اعتراف به خطا؛ اخلاق و پل عبور از تاریکی به…

نوسنده: مهرالدین مشید  تاریخ، دادگاه اشتباهات مشترک ما تاریخ معاصر افغانستان و…

وقتی اژدها می‌غرّد، خرس می‌خروشد و فیل می‌خرامد؛ بشکه زرد…

نوسنده: مهرالدین مشید  پیام نشست شانگهای برای طالبان؛ نشانه‌ای از افول…

در سوگ کنر

بمناسبت زلزله ي مهلک ولایت کنر از زمین لرزه کنر هر…

درمراثی قربانییان زمین لرزه ی مشرق زمیـــن !

امین الله مفکرامینی                   2025-02-09! بدیــــــــده اشکِ ماتم و بدل خونم ز لغزشِ…

اشک قلم 

رسول پویان  اشک قلم به صفحـۀ دل ها چکیده است  صد لاله…

استاد عبدالروف بینوا

استاد بینوا د هېواد، سیمې او نړۍ په کچه ستر…

کودکانی که کودکی نمی‌ کنند

خیابان، خانه بی‌در و پیکر کودکان فراموش‌ شده! فرشید یاسائی *  ما…

بحران هویت ملی؛ ناکامی ملت سازی و به زنجیرکشیده شدن…

نویسنده: مهرالدین مشید نیم قرن مبارزۀ سیاسی و فرهنگی و تبدیل…

«
»

تلاش اوباما برای به حاشیه راندن ضد سوری های خدشه ناپذیر

 

تی یری میسان

 

Obama tente de marginaliser les irréductibles anti-Syriens

par Thierry Meyssan

پس از تردیدهای طولانی، دولت اوباما دکترین دفاعی جدید خود را به تصویب رساند. برای شامات، از این پس موضوع « ترسیم مجدد خاورمیانۀ بزرگ » و سرنگونی بشار اسد دیگر مطرح نیست، بلکه تنها به محدود کردن امارات اسلامی خلاصه می شود. کاخ سفید امیدوار است که این ماشین نظامی اش را با نظم تازه ای به کار اندازد. برای انجام چنین امری اوباما در پی جلب موافقت کنگره است.

شبکۀ بین المللی ولتر | دمشق ( سوریه) | 16 فوریه 2015

با درخواست رأی از کنگره برای « استفاده از نیروی نظامی »، رئیس جمهور اوباما سرانجام تصمیم گرفت سیاست ایالات متحده در شامات را روشن سازد.

بر اساس لایحۀ پیشنهاد شده که 3 سال اعتبار خواهد داشت و قابل تمدید خواهد بود، پنتاگون مجاز خواهد بود داعش را بی هیچ محدودیت مرزی تحت تعقیب قرار دهد (یعنی هم زمان در عراق و سوریه و سپس در هر کجای دیگر). پی گرد داعش با استفاده از یگان های شناسائی زمینی برای پشتیبانی از حملات هوائی صورت خواهد گرفت، ولی نه برای جنگ زمینی (1). چگونگی و تعریف این مأموریت در تمام موارد با خواست های فرماندۀ نیروهای نظامی ژنرال دامپسی مطابقت دارد (2).

در این سال های اخیر، تنها دوبار به « استفاده از نیروی نظامی » رأی داده شده است. نخستین بار در 14 سپتامبر 2001 بود که استفاده از نیروی نظامی برای حمله به ملت ها، سازمان ها یا اشخاصی که به نحوی با 11 سپتامبر مرتبط بودند را مجاز دانست، و به همین گونه هر گروه تروریستی دیگر بی آن که محدودیت زمانی برای آن تعیین کرده باشند (3).

دومین رأی مساعد در 2 اکتبر 2002 برای تسخیر عراق صادر شد (4). البته چنین موردی بی هوده بود، زیرا واشنگتن طی سال های مدید دائماً صدام حسین را به پشتیبانی از القاعده و به همین گونه به پشتیبانی از عملیات تروریستی علیه فرانسه، انگلستان، اسپانیا، ایتالیا، آلمان و روسیه متهم کرده بود (5). ولی ضرورت آن زمانی آشکار شد که این اتهام زنی های مضحک متوقف گردید و ژنرال کولین پاول به شکل تحقیر آمیزی شخصاً بخاطر اتهامات بی اساسی که به صدام حسین وارد کرده بود معذرت خواهی کرد (6).

سیزده سال بعد، پیشنهاد اوباما برای قانونیت بخشیدن به عملیات اتحادیۀ بین المللی ضد داعش نیست که مطرح می گردد، زیرا متن 2001 به اندازۀ کافی به چنین موردی پاسخ می گوید، ولی این اینبار می خواهد هر گونه عملیات علیه جمهوری عرب سوریه را غیر قانونی اعلام کند. چنین تامری دقیقاً همانی است که وزیر دفاع چاک هاگل در پایان ماه اکتبر در متن بیانیه اش اعلام کرده بود (7)، که زیر فشار لیکود اسرائیلی و نئو محافظه کاران ایالات متحده به بهای برکنار شدنش تمام شد (8).

سیر تحولی توازن نیروها به نفع کاخ سفید انجامیده است. نخست وزیر اسرائیل طی اردوی انتخاباتی اش دچار مشکل می باشد. با وجود این که رئیس مجلس نمایندگان برایش دعوت نامه فرستاده بود آمدنش به کنگره به آینده موکول شد. به همین گونه نئو محافظه کاران ایالات متحده تمام تلاش خودشان را به کار خواهند بست تا رأی گیری برای لایحۀ پیشنهادی را به امید تجدید انتخاب قهرمانشان در تل آویو، به تأخیر خواهند انداخت.

از این پس، سناتور جان مک کین رئیس هیئت نیروهای نظامی در واشنگتن بر طبل می کوبد و در شیپور می دهد تا لایحۀ پیشنهادی اوباما را با شکست روبرو سازد. با وجود این که می گوید خواهان تخریب داعش است، مک کین که ملاقاتش را در ما همه 2013 (9) باخ لیفه ابراهیم البغدادی انکار می کرد، سرانجام در 16 سپتامبر 2014 در فوکس نیوز Fox News اعلامکرد که با مرکز فرماندهی « امارات اسلامی » (10) در تماس دائمی بوده است.

با اتکاء به تجربیاتش در ویتنام، مک کین می گفت که ایالات متحده برای سرنگون سازی جمهوری عرب سوریه حتی باید با ابلیس متحد شود. یعنی هدفی که از این پس برای واشنگتن بیهوده وخطرناک است، ولی از سوی دیگر همواره برای طرح لیکود در چشم انداز دولت صهیونیستی ضروری خواهد بود که باید از نیل تا فرات گسترش یابد.

رأی به لایحۀ پیشنهادی اوباما باید چند هفته و حتی چند ماه بطول بیانجامد. اگر به تصویب برسد، این طرح قاطعانه به حملات ایالات متحده علیه مردم سوریه و طرح « بازترسیم خاورمیانۀ بزرگ » و در نتیجه ایجاد « کردستان » طرفدار اسرائیل و طرح ایجاد یک استاد سنی تروریست بین سوریه و عراق خاتمه خواهد داد (11).

این گونه به نظر می رسد که بان کی مون منطق اوباما را دریافته و پذیرفته است. فرستادۀ ویژۀ او به سوریه، استفان دو میستورا Staffan de Mistura می بایستی گزارشی تهیه کرده و تأیید کند که نمی توانیم به شکل مؤثر علیه داعش مبارزه کنیم  بی آن که از کمک های رئیس جمهور بشار اسد برخوردار باشیم.

 

 

[1] “Joint resolution to authorize the limited use of the United States Armed Forces against the Islamic State of Iraq and the Levant (Proposal)”, by Barack Obama, Voltaire Network, 11 February 2015.

[2] “Martin Dempsey’s big win”, Philip Ewing & Jeremy Herb, Politico, Februray 12, 2015.

[3] “Joint Resolution to authorize the use of United States Armed Forces against those responsible for the recent attacks launched against the United States”, Voltaire Network, 14 September 2001.

[4] “Joint Resolution to authorize the use of United States Armed Forces against Iraq”, Voltaire Network, 16 October 2002.

[5] « Discours de M. Powell au Conseil de sécurité de l’ONU – Partie 6/7 », par Colin L. Powell,Réseau Voltaire, 11 février 2003.

[6] « Colin Powell regrette ses accusations contre l’Irak », par Ossama Lotfy, Réseau Voltaire, 12 septembre 2005.

نوشتۀ اوساما لطفی. 12 سپتامبر 2005  کولین پاول از اتهاماتی که به عراق وارد دانسته بود اظهار تأسف کرد

 

[7] « Contre qui le Pentagone se bat-il en Syrie ? », Réseau Voltaire, 1er novembre 2014.

[8] « Obama a-t-il encore une politique militaire ? », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 1er décembre 2014.

آیا اوباما هنوز سیاست نظامی دیگری را در سر می پروراند ؟ نوشـتۀ تی یری میسان. 1 دسامبر 2014

http://www.voltairenet.org/article186114.html