شماره ۳/۴ محبت 

شماره ۳/۴ م سال ۲۸م محبت از چاپ برآمدږ پیشکش…

مارکس و اتحادیه‌های کارگری(۸)

نوشته: ا. لازوفسکی برگردان: آمادور نویدی مارکس و جنبش اعتصاب مارکس و انگلس حداکثر توجه خود…

مائوئیسم در افغانستان: از نظریه‌پردازی تا عمل‌گرایی بدون استراتژی

این مقاله به بررسی تاریخی و تحلیلی جنبش مائوئیستی در…

                        به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

«
»

بیانیه علیه تهاجم نظامی به ایران

حزب کمونیست آلمان

یونگه ولت- ترجمه رضا نافعی

 

 

حزب کمونیست آلمان در ارتباط با خط رویاروئی نظامی با ایران بیانیه ای منتشر کرد. در این بیانیه آمده است:

مهاجم ترین قدرت هایی که در راس امپریالیسم امریکا قرار دارند  در صدد هستند  ایران را با بکار بردن هر وسیله – حتی جنگ بزانو درآورند.

از  ماه مه 2018 که دولت امریکا قرار داد موسوم به JCPOA (برجام) را که میان ایران با پنج کشور دارای حق وتو( ایالات متحده امریکا، روسیه، چین، انگلستان، فرانسه) و آلمان منعقد شده است ترک کرد، تحریم های فلج کننده اقتصادی خود را علیه ایران  به اجرا درآورد و با گامهای پیوسته شتابان تر بسوی نمایش قدرت خود پیش رفته که در نهایت می تواند به یک جنگ تجاوزکارانه با ایران بیانجامد.

پیوسته مانند گذشته تلاش می شود تا با توسل به جنگ اقتصادی مرگبار چنان ضربه ای به اقتصاد ایران وارد آید  که » تغییر رژیم» ممکن گرددد. این هدف، با پایان رژیم شاه، از سال 1979به بعد هیچگاه تغییر نکرده است.

امریکا و همپیمانهایش در سراسر جهان با نقض حقوق بین المللی  به خود اجازه می دهند در امور داخلی دیگرکشورها دخالت کنند و حکومت هائی را که برای خود نامطلوب میدانند برکنار سازند و  بجای آنها دولت هائی دست نشانده به خدمت بگمارند.

هر حمله ای به ایران ضربه ای متقابل را در پی خواهد داشت و کل منطقه به دامان جنگی با عواقب نامعلوم سقوط خواهد کرد.

دولت آلمان بدون توجه به این واقعیات اتحاد با امریکا را ترک نمیکند. وزیر خارجه آلمان بجای محکوم کردن این مشی جنگ طلبانه فقط به ایران هشدار می دهد که کماکان تعهدات خود در قرارداد برجام را دنبال کند.

اینستکس Instex، طرحی که دول آلمان- فرانسه – انگلستان برای به کنار نهادن بخشی از تحریم های امریکا در برابر ایران درنظر گرفته اند از ترس اقدامات احتمالی تلافی جویانه دولت امریکا به اجرا گذاشته نمی شود. در حالی که لاوروف وزیرخارجه روسیه رفتار امریکا را «رفتاری عاری از مسئولیت» میخواند و شی جین پینگ، رئیس جمهور چین، به ایرانی که در معرض تهدید قرار دارد «تضمین توسعه پایدار مناسبات » را عرضه می دارد، سیاست خارجی آلمان دست روی دست گذاشته و حسابگرانه به نظاره توسعه خطرناک مشغول است، زیرا آلمان علیرغم کاهش سهم خود در بازرگانی جهانی راه نجات را همچنان همراهی با امریکا میداند و امید به شیوه تهاجم روزافزون سیاسی و نظامی علیه کشورهای چین، روسیه و ونزوئلا دارد . کشورهائی که حاضر به پذیرفتن هژمونی غرب نیستند . در حالی که ضرورت حکم می کند که:

– آلمان فورا پایگاهای نظامی و فرماندهی امریکا سلاحهای اتمی امریکا را از » بوشل» و «راینلاند فالس» خارج سازد.

– حق استفاده  امریکا از آسمان آلمان و هرنوع  استفاده نظامی از خاک آلمان را که مغایر با قوانین آلمان باشد سلب کند.

– ممنوع ساختن صدور هر نوع سلاح  بویژه به عربستان سعودی و اسرائیل .

– در پیش گرفتن سیاست تنش زدائی در برابر روسیه،  برخلاف سیاستی که «مرکل» (صدراعظم آلمان) و  «کرامپ کارن باوئر» (رهبر جدید حزب دمکرات مسیحی آلمان که احتمال جانشینی او بجای مرکل وجود دارد) خواستار ادامه آن هستند.

درحال حاضر هیچیک از این اصول بکار گرفته نمی شود. دولت آلمان گامی برای برطرف ساختن خطر بر نمی دارد، برغم آن که دولت امریکا نقشه جنگ دارد، نقشه ای که با وضوح تمام صلح جهانی و علائق امنیتی خلق ها و اکثریت عظیم مردم آلمان  را  به خطر می اندازد .

 

Kommunistischen Partei (DKP)

 

Gegründet 1947 Mittwoch, 19. Juni 2019, Nr. 139

 Die junge Welt wird von 2198 GenossInnen herausgegeben

 

 

 

Aus: Ausgabe vom 18.06.2019, Seite 8 / Abgeschrieben

 

Zuschauen als Kalkül

 

In einer Erklärung des Parteivorstands der Deutschen Kommunistischen Partei (DKP) zum Iran-Konflikt vom Sonntag heißt es:

Die aggressivsten Kräfte an der Spitze des US-Imperialismus drängen auf die Unterwerfung des Iran mit allen Mitteln – bis hin zum Krieg. Seitdem die US-Regierung das sogenannte Atomabkommen JCPOA zwischen Iran und den fünf UN-Vetomächten (USA, Russland, China, Großbritannien, Frankreich) sowie Deutschland im Mai 2018 aufkündigte, wurden die mörderischen Wirtschaftssanktionen wieder aktiviert. Mit immer schnelleren Schritten wird nun eine militärische Drohkulisse aufgebaut, die nach dem Willen der US-Kriegstreiber in letzter Konsequenz in einen Angriffskrieg münden kann. (…)

Wie schon in der Vergangenheit wird wieder versucht, mit einem mörderischen Wirtschaftskrieg das iranische Volk so schwer zu treffen, dass ein »Regime-Change« möglich wird. Dieses Ziel wurde seit dem Ende des Schah-Regimes 1979 nie aufgegeben. Völkerrechtswidrig mischen sich die USA und ihre Verbündeten rund um den Globus in die inneren Angelegenheiten anderer Staaten ein und maßen sich an, missliebige Regierungen zu beseitigen und Marionettenregierungen zu installieren. (…)

Jeder Angriff auf den Iran würde mit Gegenschlägen beantwortet und so die ganze Region in einen Krieg mit unabsehbaren Folgen stürzen. Dessenungeachtet verlässt die deutsche Bundesregierung nicht das enge Bündnis mit den USA. Anstatt deren Kriegskurs zu verurteilen, ermahnt Außenminister Maas ausschließlich den Iran, seinen Teil des Atomabkommens weiterhin einzuhalten. Aus Angst vor möglichen Maßnahmen der US-Regierung wird die deutsch-französisch-britische Tauschbörse Instex, die die Sanktionen mit dem Iran teilweise umgehen sollte, nicht in Betrieb genommen. Während Russlands Außenminister Lawrow den USA »unverantwortliches Verhalten« vorwirft, der chinesische Präsident Xi Jinping dem bedrohten Iran eine »stetige Entwicklung der Beziehungen« zusichert, sieht die deutsche Außenpolitik der gefährlichen Entwicklung tatenlos zu – aus Kalkül. Denn angesichts schwindender Anteile an der Weltwirtschaft sucht die BRD gemeinsam mit den USA den Ausweg in zunehmender politischer und militärischer Aggressivität gegenüber Staaten wie China, Russland und Venezuela, die sich der westlichen Vorherrschaft nicht mehr unterordnen. (…) Notwendig wäre:

– sofort die US-Basen und -Kommandos auf deutschem Boden wie in Ramstein, Spangdahlehm, Stuttgart zu schließen;

– die US-Atombomben aus Büchel, Rheinland-Pfalz, abzuziehen;

– der US-Armee die Überflugrechte und jede Nutzung deutschen Territoriums zu verweigern, wie es die Rechtsprechung des Bundesverwaltungsgerichts vorgibt (…);

– jegliche Rüstungsexporte, insbesondere nach Saudi-Arabien, USA und Israel zu verbieten;

– eine längst überfällige Entspannungspolitik mit Russland einzuleiten, anstatt wie Merkel und Kramp-Karrenbauer stur weiter am Konfrontationskurs festzuhalten.

All dies passiert nicht. Die Bundesregierung tut nichts, um die drohende Gefahr abzuwenden. Trotz der Planung eines Angriffskrieges durch die US-Regierung, der sich eindeutig gegen den Weltfrieden und die Sicherheitsinteressen der Völker, auch der übergroßen Mehrheit der Bevölkerung Deutschlands, richtet. US Army go home!