مذاکره هیئت های افغانستان و پاکستان

در ترکیه از دید حقوق بین الملل عمومی این نشست‌ها برخاسته…

خُردشدن کرزی نزد پرویز مشرف و خُردساختن کشور، توسط کرزی…

بازخوانی تاریخی نه چندان دور محمدعثمان نجیب من در دوران نخست حکومت…

احمدشاه بابا

احمدشاه بابا نومیالی اتل، غښتلی، توریالی او پیاوړی ملي شخصیت:  احمدشاه…

«چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستان

نور محمد غفوری «چپ نو» و سوسیال‌دموکراسی در افغانستانبازاندیشی در ایدئولوژی…

تهدیدهای پاکستان برضد افغانستان؛ از سیاست بازدارندگی تا بازی ژئوپولیتیک

نویسنده:  مهرالدین مشید از سیاست بازدارنده گی تا تغییر در رهبری…

بحران مالی سازمان ملل و فاجعه انسانی در افغانستان

آزمونی برای تعهد جهانی به انسان‌دوستی و چندجانبه‌گرایی سازمان ملل متحد…

میراث سکاها در شاهنامه فردوسی: سیستان، سجستان و ایران

- دکتر بیژن باران مقدمه: شاهنامه و جغرافیای هویت ایرانی. شاهنامه…

تروتسکی در تاریخ اندیشه سیاسی چپ

leo Trotzki ( 1879- 1940 )  آرام بختیاری سنت ترور سیاسی با…

پاسخ  ما

میر عبدالواحد سادات پاسخ  ما  : بر مبنای وجدان ملی و ندای…

قهرمانی تیم فوتسال؛ نمادی از وحدت ملی و امیدی برای…

نویسنده: مهرالدین مشید شگفتن گل های لیخنند در سرزمین به تاراج…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش چهارم و آخری)  ۷. ویژگی‌های فرهنگ سیاسی مطلوب برای…

ارسطو

نوموړی د لرغوني یونان او لوېدیځې نړۍ یو له لویو…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش سوم) ۶. چالش‌ها و راهکارهای تحول فرهنگ سیاسی در…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش دوم)  ۴. وضعیت کنونی کلتور سیاسی در افغانستان در پرتو…

بیایید هموطن!

امین الله مفکر امینی       2025-12-10! بیــــا هموطن با هم یکی گردیم تا…

ما با پاکستان مشترکات نداریم !

مدتیست که عده ای نام از مشترکات میان افغانستان و…

تحول فرهنگ سیاسی؛ کلید طلایی وحدت و ثبات ملی در…

نور محمد غفوری (بخش اول) ۱.خلاصه  این مقالهٔ علمی ـ تحلیلی و رهنمودی…

ښاري ژوند، چاپېریال او ډیجیټل پرمختګ

حميدالله بسيا په اوسني عصر کې، ښارونه د بشري ژوند د…

مهندسی قومی یا طرح توازن قومی در ساختار قدرت طالبان

نویسنده: مهرالدین مشید مشروعیت‌ بخشی قومی؛ از توجیه انحصار تا مهندسی…

صرصر ظلم 

از فروغ حسن تو ماه فلک شرمنده شد  مهر لطفت هر…

«
»

این جنایت نباید بی پاسخ بماند! 

حمله خونین نیروهای مرزبانی جمهوری اسلامی  به آوارگان افغانستانی، جنایت دیگری علیه بشریت!        

  شب ۲۲ مهر ماه، ۱۴۰۳، در منطقه مرزی بین ایران و افغانستان،  نیروهای مسلح  جمهوری اسلامی یک گروه از آوارگان افغانستانی را که قصد ورود به خاک ایران داشتند به رگبار گلوله بستند. نیروهای هنگ مرزی کلگان سراوان که از پیش کمین کرده بودند با شلیک سنگین «آرپی‌جی» و گلوله باران ‌مستقیم به آوارگان غیر مسلح یورش بردند. طی این حمله وحشیانه تاکنون اجساد بیش از ۲۶۰ نفر از شهروندان افغانستانی که به خاک و خون  کشیده شده‌اند شمارش شده است. بیش از ۶۰ نفر مجروح هستند که حال برخی بشدت وخیم است. ده‌ها فیلم و کلیپ از جنایت هولناک به اشتراک گذاشته شده است. 

این فاجعه دردناک را به خانواده های جان‌باختگان و همه آسیب‌دیدگان صمیمانه تسلیت می‌گوییم. 

این جنایت  بروز دیگری از سیاست فاشیستی و اقدامات وحشیانه حکومت علیه آوارگان و کارگران مهاجر، نفرت پراکنی توسط ارتش سایبری و هشتگ سازی “اخراج مهاجرین افغان مطالبه ملی” و “مرگ بر افغانی، حملات سازمان یافته به خانه و کاشانه محقر کارگران مهاجر افغان، و افغانستانی ستیزی نژاد پرستانه‌ای است که مستقیما توسط سران حکومت اسلامی به پیش برده میشود.   

این کشتار جمعی مصداق بارز جنایت سیستماتیک علیه بشریت است. تلاش در مخفی کردن اخبار یک چنین جنایت تکان دهنده‌ای بخش دیگری از سناریوی خونینی است که توسط سران جمهوری اسلامی به اجرا گذاشته شده است. 

کمیساریای عالی پناهندگی سازمان ملل متحد «UNHCR» در این برهه حساس باید بدون درنگ با دخالت اضطراری در این موضوع، به این جنایت رسیدگی کند. و اجازه ندهد جمهوری اسلامی با مخفی کردن و مخدوش کردن حقایق  دستان خونین خود را پنهان کند. جان باختگان و مجروحین باید شناسایی شوند و بتوانند با شکایت از جمهوری اسلامی حق خواهی کنند. و آمران و عاملان این آتش‌باری نفرت‌انگیز باید در مجامع رسمی بین‌المللی به محاکمه کشیده شوند.   

مردم آزادیخواه و انساندوست ایران  

  برای دفاع بی‌قید و شرط از حرمت انسانی مهاجرین افغانستانی باید وسیعا به این جنایت در همه جا و در هر شکل ممکن اعتراض کنیم. پذیرفته شدن حق پناهندگی، امنیت جانی و حرمت انسانی آوارگان و مهاجرین افغانستانی و به رسمیت شناسی حق شهروندی، حق مسلم ‌آنان است. از همه تشکل‌های کارگری، تشکل‌های مردم نهاد، نویسندگان و هنرمندان و همه مردم انساندوست ایران می‌خواهیم که علیه این جنایت هولناک اعتراض کنند. این جنایت نباید بی پاسخ بماند! 

مرگ بر طالبان چه در کابل چه تهران  

حزب کمونیست کارگری ایران 

۲۵ مهر ۱۴۰۳ – ۱۶ اکتیر ۲۰۲۴