توهم پولی، دستمزد، تورم ـــ برشی از کتاب: «درس‌گفتارهای کاپیتال»

دانش و امید، شمارهٔ ۲۹، اردیبهشت ۱۴۰۴ ــ  اوایل سال ۱۴۰۳،…

     انزوای نمایشی، همکاری پنهانی: از انکار علنی تا توافق پشت…

نویسنده: مهرالدین مشید انزوای دیپلوماتیک تا معامله در سایه: روایت دوگانه…

یوغلط خبر د جنجال منبع

نور محمد غفوری په دې ورځو کې د مغرضو او دروغجنو…

و.ای. لنین- وحدت فلسفه و سیاست

ترجمه. رحیم کاکایی اوگورودنیکوف ولادیمیر پتروویچ، دکتر علوم فلسفه، پروفسور، رئیس کرسی…

ناله یی میهن

رخت سفر ببستم و سوی وطن شدم در آرزوی دیدن مهد کهن…

از شمس النهار ، بنیاد گزاری مطبوعات مدرن

1میرعبدالواحد سادات ترقیات عالم روبه بالاست  ما از بالا به پایین می…

روز جهانی مطبوعات و روزگار آشفته و نابسامان روزنامه‌نگاری در…

نویسنده: مهرالدین مشید هرچند روز جهانی مطبوعات (۳ می) فرصتی است…

ریشه‌یابی پیدایش سادات، خواجه، آقا و بار بی‌معنای مذهبی دادن به…

محمدعثمان نجیب بخش نخست:  مراد من این‌ است تا بدانیم، چرا مردمان…

مارکوزه؛- فیلسوف التقاطی جنبش دانشجویی

Herbert Marcuse (1898-1879) آرام بختیاری نیاز  فیلسوف "چپ نو" به فرویدیسم. مارکوزه (1979-1898.م)،…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت دوم  ادامه قسمت اول   نباید یک اصل عمده…

مسئولیت اخلاقی رسانه ئی  در دفاع مشترک از روشنگری ،…

نوشته  از: بصیر دهزاد   قسمت اول   انگیزه این مقاله  تداوم بحث های…

وحدت ملی یگانه ضامن بقای کشور است

اگر از چهار راهی ها گذر کنی مزدور کار ،…

تقسیم جهان 

رسول پویان  زمیـن در بین غـولان جهـان تقسیم می گردد  تـوگـویـی از…

یووالی د بریا کيلي، د نن ورځې اړتیا

ليکنه: حميدالله بسيا په تاریخ کې ډېرې داسې شېبې شته چې ملتونه…

نقش و جایگاۀ اصلی دین در جهان معاصر

نویسنده: مهرالدین مشید فشرده عصر حاضر، که با بحران‌های هویتی، اخلاقی، زیست‌محیطی…

 ماکار گرو نیروی توانای جها نیم 

             به استقبال روز بین المللی کارگر  انسان بخاطر زنده ماندن خود…

پیام تبریک به مناسبت اول ماه مه، روز همبستگی کارگران…

درود بر تلاشگران خستگی ناپذیر زندگی،   اول ماه مه، روز گرامیداشت…

هار و فراق 

 نوشته نذير ظفر ساحل ورجنيا  28 اپريل 2025 امد  بهار و   سبز …

تراشه قلب فنآوری دیجیتال سده 21

بیژن باران قلب فنآوری دیجیتال تراشه در طراحی، تولید، کاربرد، ساختن…

افغانستان؛ طعمه قدرت‌های منطقه‌یی و قربانی جنگ‌های نیابتی

چکیده افغانستان طی دهه‌های اخیر همواره درگیر جنگ، بی‌ثباتی و بحران‌های…

«
»

ایالات متحدۀ آمریکا پایگاه نظامی ‌تازه‌ای در سوریه می‌سازد

نویسنده: جیسون دیتس، Jason Ditzمترجم: م. نوری برگرفته از : وب‌سایت آنتی کریگ ، هشتم نوامبر ۲۰۲۲ *

به دلیل فقدان دورنمای روشنی در خصوص پایان حضور آمریکا در سوریه و چندوچون آن، ظاهراً آمریکا در صدد است نیروها را تا وقتی که اراده کند در سوریه نگه دارد. حضور نیروهای آمریکا در سوریه سال‌هاست که شرایط مخاطره‌آمیزی در منطقه ایجاد کرده و حال با افزایش نیروهای نظامی ‌و تأسیس پایگاه نظامی ‌جدید این خطر افزایش خواهد یافت.
 

اخیراً تعداد زیادی از نظامیان آمریکا وارد شهر «رقه» در سوریه شده‌اند و در صدد‌اند پایگاه نظامی‌ جدیدی در استان «حسکه» در شمال غربی سوریه تأسیس کنند.

هرچند در رابطه با انتخاب این محل رسماً توضیحی داده نشده ولی انتخاب این محل برای ساخت پایگاه نظامی ‌کاملاً قابل فهم است. ایالات متحده تخمیناً هزار نیروی نظامی ‌و بیست و هشت محل استقرار نیروها در سوریه دارد. بنابراین قابل فهم است که پایگاه تازۀ نظامی‌ نیز در همان منطقه تأسیس شود.

ولی زمان تأسیس این پایگاه قابل توجه است. کمی‌ بیش از یک هفتۀ پیش ایالات متحده اعلام کرد که «هیچ برنامه‌ای» برای خروج از سوریه ندارد و «جان کربی» عضو شورای امنیت ملی هم گفت که حضور آمریکا در سوریه فقط برای مبارزه با دولت اسلامی، داعش است.

دولت اسلامی ‌در حوالی «رقه» حضور دارد که در اصل از تتمۀ نیروهای جهادی در این منطقۀ صحرایی تشکیل می‌شود. این نیروها غالباً علیه نیروهای نظامی ‌سوریه و روسیه می‌جنگند و گه‌گداری هم علیه حزب «یگان‌های مدافع خلق» ( معروف به ی. پ. گ). مداخلۀ نظامی ‌آمریکا در سوریه در سال ۲۰۱۱ و با حمایت از شورشیانی که علیه بشار اسد می‌جنگیدند آغاز شد، هر چند که آمریکا در اواخر ریاست جمهوری «جرج دبلیو بوش» هم حملاتی را علیه سوریه انجام داده بود. ولی این پرزیدنت اوباما بود که در سال ۲۰۱۵ با اعزام نیرو به سوریه وارد جنگ در این کشور شد، ظاهراً به هدف مبارزه با دولت اسلامی ‌ولی هدف جانبی تغییر رژیم در سوریه بود. ایالات متحده روز‌به‌روز نحریم‌های بیشتری علیه دولت سوریه اِعمال کرد تا توانایی این دولت در مقابله با شورشیان را مختل و طرح تغییر رژیم را عملی سازد. این سیاست تاکنون چندان اثربخش نبود ولی مقامات آمریکا می‌گویند که قصدی برای لغو تحریم‌ها ندارند. البته جای تعجبی نیست زیرا ایالات متحده گرایش به این سمت و سو دارد که اعمال تحریم‌ها را تبدیل به مؤلفه‌ای ثابت در سیاست بین‌المللی کند.

مداخلۀ نظامی ‌اوباما در سوریه منجر به این شد که ایالات متحده و «یگان‌های مدافع خلق» نیروهای دولت اسلامی‌ را از غالب شهرهای تحت تسلط آن‌ها بیرون برانند. پرزیدنت ترامپ در ابتدا آغاز به خارج نمودن نیروهای نظامی ‌از سوریه کرد ولی بعد سیاست خود را تغییر داد و اعلام کرد که نیروهای باقیمانده در سوریه خواهند ماند تا: «نفت برایمان بیاورند».

نیروهای نظامی ‌باقیمانده در سوریه در دو پایگاه نظامی‌ آمریکا متمرکز‌اند: در پایگاه نظامی‌ در مرز سوریه و اردن «ال تنف» و یک پایگاه نظامی‌ کوچک در میادین نفت سوریه در «حسکه». پایگاه اخیرالذکر به یک شرکت آمریکایی در استحصال نفت کمک می‌کند. بنابه گفتۀ مردم محل پایگاه نظامی ‌تازه در شهر «رقه» نیز مشابه پایگاه نظامی ‌کوچک در میادین نفت است.

به این ترتیب تکلیفِ خروج نیروهای نظامی ‌آمریکا از سوریه روشن است و به‌نظر می‌رسد که مناقشه‌ای جدید در دستور کار قرار دارد. فعلاً در این زمینه که چه تعداد نیروی نظامی ‌در پایگاه «رقه» مستقر خواهند شد نداریم ولی به‌نظر می‌رسد که تعداد آن‌ها کم خواهد بود. نیروهای نظامی ‌آمریکا به دعوت دولت سوریه به آنجا نرفته‌اند بنابراین وقوع برخوردی نظامی‌ بین آن‌ها محتمل است.

منطقۀ «حسکه» در قلمرو حاکمیت «یگان‌های مدافع خلق» قرار دارد که آن هم مشکلی نیست زیرا آمریکا روابط خوبی با کردها دارد. ترکیه علیه کرد‌ها می‌جنگد و برای انجام حملات بزرگ‌تری هم تهدید می‌کند و این امر می‌تواند آمریکا را وارد جنگ با یک عضو دیگر ناتو، یعنی ترکیه نماید.

به دلیل فقدان دورنمای روشنی در خصوص پایان حضور آمریکا در سوریه و چندوچون آن، ظاهراً آمریکا در صدد است نیروها را تا وقتی که اراده کند در سوریه نگه دارد. حضور نیروهای آمریکا در سوریه سال‌هاست که شرایط مخاطره‌آمیزی در منطقه ایجاد کرده و حال با افزایش نیروهای نظامی ‌و تأسیس پایگاه نظامی ‌جدید این خطر افزایش خواهد یافت.

http://antikrieg.com/aktuell/۲۰۲۲_۱۱_۰۸_usarichten.htm
(این مقاله ابتدا در تاریخ هفتم نوامبر ۲۰۳۳ در وب‌سایت Antiwar.com منتشر شده است.)