مأموران سیا و شرکا در اوکراین وول می‌خورند
نویسنده: Caitlin Johnson *مترجم: م. نوری برگرفته از : وب سایت NachDenkSeiten ــ ۲ ژوئیۀ ۲۰۲۲ *
نیویورک تایمز گزارش می‌دهد که اوکراین پر از نیروهای ویژه و جاسوسان سازمان سیا و سایر متّحدان ایالات متّحده است. این گزارش در تضاد با گزارش‌های پیشین است که گفته می‌شد نهادهای امنیتی ایالات متّحده در کسب اطلاعاتی که منعکس‌کنندۀ وضعیّت واقعی در اوکراین باشد، با مشکل مواجه‌اند.
اگر این گزارش صحّت داشته باشد آخرین میخ بر تابوت ادعایی است که گویا جنگ اوکراین، جنگ نیایتی آمریکا نیست.
نیویورک تایمز در مقاله‌ای تحت عنوان «به گزارش دست‌اندرکاران، شبکه‌ای فرماندهی هماهنگ‌کنندۀ حمل تسلیحات در اوکراین است» به نقل از همین دست‌اندرکاران مجهول‌الهویه می‌نویسد:
«آن‌طور که مسئولین ایالات متّحده و مسئولین اروپا ادعا می‌کنند، در طول پیشروی فرسایشی نیروهای نظامی روسیه با هدف تصرف شرق اوکراین، توانایی اوکراین در مقابله با تهاجم روسیه بیش از پیش منوط به کمک ایالات متّحده و هم‌پیمانان آن و شبکه‌ای مخفی از فرماندهی و جاسوسانی است که بتوانند به‌سرعت سلاح، اطلاعات مخفی و آموزش نظامی را در اختیار نیروهای اوکراین قرار دهند.
«این کار بیشتر در خارج از اوکراین انجام می‌گیرد، به‌عنوان مثال در پایگاه‌هایی در آلمان، فرانسه و بریتانیا. بنابه گفتۀ مسئولین فعلی و سابق آمریکا، علی‌رغم این که دولت بایدن اعلام نموده که قصد اعزام نیروهای نظامی به اوکراین را ندارد، مأمورین سیا در آنجا مشغول عملیات‌اند، به‌خصوص در پایتخت اوکراین، کیف و حجم انبوهی از اطلاعات مخفی را در اختیار آمریگا می‌گذارند که آمریکا هم آن‌ها را در اختیار اوکراین قرار می‌دهد. همزمان واحدهای فرماندهی دیگری نیز از سایر کشورهای عضو ناتو، از‌جمله بریتانیا، فرانسه، کانادا و لیتوانی مستقلاً در اوکراین مشغول فعالیت‌اند».
افشاء این امر که سازمان سیا و واحدهای ویژۀ ایالات متّحده در عملیات نظامی در اوکراین مشارکت دارند، دروغ هیأت حاکمۀ تحت رهبری بایدن را برملا می‌کند که در ابتدای جنگ تأکید داشت که هیچ نیروی نظامی آمریکا پا بر خاک اوکراین نخواهد گذاشت. و این که اکنون گفته می‌شود که نیروهای نظامی ناتو در عملیات نظامی علیه قدرت بزرگ هسته‌ای (روسیه) مشارکت دارند، به این معناست که ما بیش از آنچه که فکر می‌کنیم به جنگ اتمی نزدیکیم.
این خبر نباید موجب تعجب کسی شود، کسانی که می‌دانند نهادهای امنیتی و اطلاعاتی ایالات متّحده چگونه عمل می‌کنند. ولی جالب توجه است که گزارش اخیر نیویورک تایمز در تضاد با گزارش سابق همین روزنامه است که آن را فقط سه هفتۀ پیش ارائه داد.
نهادهای امنیتی آمریکا اطلاعات اندکی در مورد عملیات نظامی اوکراین دارند، اطلاعاتی کم‌تر از آن چیزی که مایل به دانستن آن هستند و تصویر روشن‌تری از ارتش روسیه، عملیات طراحی‌شده و موفقیت‌ها و شکست‌های آن دارند. نکات مذکور را نیویورک تایمز در ابتدای ژوئن به اطلاع ما رساند و این که: «مسئولین آمریکا می‌گویند که دولت اوکراین گزارشات اطلاعاتیِ اندک یا جزئیات کمی دربارۀ طرح‌های نظامی خود در اختیار آمریکا قرار می‌دهد و مسئولین اوکراین هم گفتند که آن‌ها همۀ مسائل را به اطلاع آمریکا نمی‌رسانند».
به‌نظر غیرقابل تصور می‌آید که نهادهای امنیتی آمریکا به زحمت به اطلاعاتی در مورد کشوری دست یابند که خود در آن حضور فیزیکی دارند. وب سایت Moon of Alabama همان موقع بر این نظر بود که این گفتۀ خنده‌دار که: «ما هیچ خبری از جنگ نیابتی خود نداریم» فقط به این دلیل با جار و جنجال اعلام می‌شود که به آمریکا امکان دهد شکست‌های اوکراین در میدان‌های نبرد را که روز‌به‌روز هم بدتر می‌شوند، انکار کند.
چرا اکنون این اطلاعات را در اختیار ما قرار می‌دهند؟ شاید به این دلیل که ما به‌تدریج بدانیم و بپذیریم که ایالات متّحده و متّحدانش به‌طور روزافزونی در گیر جنگ در اوکراین هستند.
اخیراً دانیل لاریسون از وب‌سایت آنتی وار توئیت کرد: «تندروها در آوریل گفتند» جنگ اوکراین را جنگ نیابتی ننامید! تندروها در ماه مه گفتند «البته که این جنگ یک جنگ نیابتی است! و تندروها در ژوئن گفتند «این جنگ آن‌ها نیست، جنگ خود ماست!»
موضوع دقیقاً همین طور است. پرزیدنت بایدن در ماه آوریل به رسانه‌ها گفت که «این تصور غلط است» که این جنگ، جنگی نیابتی بین ایالات متّحده و روسیه است. و وزیر دفاع لوید آوستین گفت: «این جنگ جنگ نیابتی نیست بلکه به‌طور واضحی جنگ اوکراین است». رسانه‌های جریان اصلی هم این ادعا را «اتهام» دولت روسیه قلمداد کردند و آژانس‌های ارتباطی امپریالیسم هم مستمراً ادعای کسانی را که از این واژه استفاده می‌کردند، رد نمودند، زیرا این کار گویا موجب سلب قدرتِ عمل اوکراین می‌شد.
بعد ماه مه فرا رسید و به ناگهان نیویورک تایمز به‌صراحت اعلام کرد که ایالات متّحدۀ آمریکا «در یک جنگ نیابتی واقعی با روسیه» است و تندروهای عرصۀ سیاست خارجی مانند جمهوری‌خواه Seth Maulton جملاتی نظیر این را گفتند: «ما نه‌تنها در جنگی با هدف حمایت از اوکراین هستیم، بلکه ما اساساً به‌نوعی در جنگ نیابتی با روسیه هستیم و بسیار مهم است که ما در این جنگ پیروز شویم».
و حال در ماه ژوئن تندروهای جنگ‌طلب نظیر Max Boot در ملأ‌عام می‌گویند که این جنگ در اصل جنگ آمریکاست و به همین دلیل نیز مهم است که آمریکا آن را تشدید کند تا خسارت «نابود‌کننده‌ای به روسیه» وارد نماید.
آنچه که قبلاً غیرقابل تصور می‌نمود، یعنی این که ایالات متّحده در جنگ با روسیه است، به‌تدریج عادی شد. وقتی آدم آب را به‌تدریج گرم کند، قورباغه متوجه نخواهد شد که زنده‌زنده خواهد پخت. و وقتی آن تصور به اندازۀ کافی عادی شد، افکار عمومی نیز موافق آن و موافق تشدید آن خواهند شد حتی اگر این اقدام کاملاً بیمارگونه باشد.
وقتی در ماه مارس گفتم که یگانه قدرتِ عملیِ اوکراین در این درگیری سازمان سیا هست، وفاداران به امپریالیسم توی شکم من رفتند. برای آن‌ها غیرقابل تصور بود من چنین حرف زننده و غلطی بزنم. حال خبردار شده‌اند که سازمان سیا واقعاً عملیاتی در اوکراین انجام و اطلاعات امنیتی را راهبری می‌کند. ولی با این حال تردید دارم که این اطلاعات روندِ خویشتن‌اندیشی را در این‌گونه افراد به جریان اندازد.
(این مقاله به انگلیسی نوشته شده و توسط Susanne Hofmann به آلمانی برگردانده شده است.)
