به بهانه ی آمستردام              

   نوشته ی : اسماعیل فروغی          من نمیخواهم درباره ی چند وچون…

فدرال خواهی و هویت خواهی

در کنار فدرال خواهی درین تازگی ها پسوند دیگری بنام…

 ضرورت و اهمیت ادغام سیاسی در افغانستان

رویکردی تحلیلی به مشارکت سیاسی و تعامل مدنی نور محمد غفوری عصاره دقیق…

افغانستان معاصر و بازتعریف هویت ملی پس از فروپاشی دولت

 نویسنده: مهرالدین مشید     افغانستان معاصر یگانه کشوری در جهان است که…

یار در پیری

نوشته نذیر ظفر12/30/25سفیدی  يى که  به زلفان  یار  میبینمشکوفه  هاى…

هستی، بود و است !

امین الله مفکر امینی                        1015-22-12! بهشتِ این دنیا را مفروش به نسیــــه…

از روایت سازی تا مهندسی نفوذ و تاثیر گذاری بر…

 نویسنده: مهرالدین مشید     سفید سازی، معامله و مهار؛ الگوهای نوین تعامل…

د ارواښاد سمیع الدین « افغاني » د پنځم تلین…

نن  د ارواښاد  سمیع الدین « افغاني »  چې  د…

از نیم قرن دست آلودگی بیگانگان

باید درس عبرت گرفت ! افغانستان در جغرافیای موجود جهان از…

به پیشواز شب یلدا

دوباره نوبت دیدار یلداست شب برف است و یخبندان و سرماست دگر…

فیثاغورث

نوموړی د نړۍ تر ټولو لوی فیلسوف او ریاضي پوه…

آنارشیسم؛ نوستالژی اتوپی است

Anarchism.  آرام بختیاری ناکجاآباد مدینه فاضله، شوق دیدار بهشت زمینی بود.   واژه یونانی…

ایستاده گی طالبان در برابر جریان شکست ناپذیری تاریخ

نویسنده: مهرالدین مشید فرهنگ تسامح گرای خراسان تاریخی و ستیزه جویی…

علم او ټکنالوژي؛ د رښتینې خپلواکۍ محور

په اوسني عصر کې د نړۍ بڼه په بشپړه توګه…

تله‌ی «شرِ کوچک‌تر»؛ چرا نباید بد را در برابر بدتر…

هانا آرنت، فیلسوفی که عمر خود را صرف مطالعه ریشه‌های…

هستی، انسان و عدم 

رسول پویان  عمری گذشت در خم و پیچ مدام هیچ  بـودن نـدیده مانـدن کس در دوام هیچ  جاه و جلال و قـدرت آدم فـسـانه بود  ابحـاری در سـراب تخیّـل تمــام هیچ  زور…

            ائتلاف های شکننده و شجره نامۀ سیاه سیاستگران افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید تغییر ناپذیری طالبان و ناتاثیر گذاری مخالفان اعتماد…

             خواب ظلمانی

خفتگا ن رویا ی  یک  آرا مش ا ند  همچوکشتی بسته…

      نسبت ونسبیت 

نسبت بیان منسوب ومربوط ،ربط وتعلق وبا مفاهیم تناسب ،متناسب…

این هم بیاد تاریخ بماند

قومگرایی و ائتلاف ها بر بنیاد قومیت حلال مشکل افغانستان نیست! گرایش…

«
»

کرملین چیزی از تاریخ نیاموخته است!


نوشته پل کریگ رابرتز 

گزینش و تهیه از: حسین تلاش

10.03.2022


روسیه با این باور که گویا اوکراین موافقت خود را با بی طرفی اعلام کرده یا در شرف گرفتن این تصمیم بعنی گزینش بی طرفی قرار دارد، نیروهای خود را، (به دستور شخص پوتین و به نشانه حسن نیت) از منطقه کیف خارج کرد. تا قبل از خروج نیروهای روسی این نیروها کیف را محاصره کرده و حومه آن را اشغال در اشغال خود داشتند. وقتی روس ها از اطراف کیف خارج شدند، در رسانه های فاحشه غربی و شوراهای دولتی غرب، طوفانی از پروپاگاندا به راه افتاد که چه نشسته اید روس ها شکست خورده اند و به خاطر خشم از شکستی که از اوکراینی ها خورده اند، غیرنظامیان را سلاخی می کنند و دست به جنایات جنگی میزنند البته جنایات جنگی مشابه آنچه آمریکا در یوگسلاوی، افغانستان، عراق، لیبی، سومالی، سوریه، ویتنام و غیره مرتکب شده است.
تفاوت در این است که واشنگتن البته مجاز به ارتکاب جنایات جنگی است زیرا این جنایات در واقع از دید غرب جنایات جنگی نیستند، فقط اقداماتی برای ترویج «دموکراسی» هستند.
اما حقیقت این است که یک تفاوت دیگر هم بین آنها وجود دارد، جنایات جنگی واشنگتن واقعی است، در حالی که جنایات روسیه ساختگی و تبلیغاتی است.
با این حال، روس ‌ها، در عین بی ‌گناهی، واقعا حقشان است کتک مفصلی نوش جان کنند زیرا به اندازه لازم احمق هستند که دائماً در دام حماقتشان بی افتد و خود را به جهانیان شیطانی جلوه می‌دهند. 
پس از همه این اتفاقات که ما شاهدش هستیم، چگونه ممکن است کرملین نفهمیده باشد که خروج روسیه از مناطقی که در اشغالش بود به این دلیل که مذاکره و گفتگو را تشویق کند بلافاصله به عکس اش تبدیل شده و به عنوان شکست روسیه و جنایت جنگی ارتش این کشور محسوب می شود؟ آیا کرملین هیچ مشاور شایسته ای ندارد؟ علیرغم تمام ادعا های مخالف، ظاهرا کرملین همچنان معتقد است که غرب صادق است و واقعیت ها را به درستی و همانگونه که هست گزارش می دهد و به تلاش های روسیه برای یافتن راه حل مسالمت آمیز احترام می گذارد. شگفت انگیز است که هیچ کس در کرملین متوجه نشد که پس از بیرون کشیدن روس ها، اجساد، چه مرده و چه جعلی، در رسانه های غربی به عنوان مدرکی از جنایات جنگی پوتین نشان داده می شود.
من نمی دانم چرا اخبار بلومبرگ اینقدر روی هراسانه است، اما در اینجا گزارش کاملا جعلی بلومبرگ در مورد خروج روسیه از بوچا میخوانیم. بقیه رسانه های غربی هم همینطور یا حتی بدتر هم هستند:
«رئیس جمهور جو بایدن گفت: ولادیمیر پوتین باید به دلیل جنایات جنگی محاکمه شود در حالی که ایالات متحده و اتحادیه اروپا تحریم های بیشتری را برای مجازات بیشتر روسیه در نظر میگیرند – این بار به دلیل ادعای کشتار دسته جمعی غیر نظامیان که خشم در سراسر جهان را برانگیخته است. اتحادیه اروپا جنایات، از جمله شکنجه و اعدام، علیه غیرنظامیان اوکراینی را که در جریان عقب نشینی روسیه از منطقه کیف کشف شد، محکوم کرد. به گفته اوکراین، بیش از ،۴۰ غیرنظامی کشته شده در شهرهای اطراف کیف پیدا شده اند. 

جوزپ بورل، مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا در بیانیه‌ای به نمایندگی از ۲۷ کشور عضو، نیروهای اشغالگر روسیه را مسئول کشتن اجسادی که در خیابان‌های بوچا پراکنده شده دانست. بورل گفت: مقامات روسیه مسئول این جنایات هستند آنها زمانی مرتکب شدند که کنترل مؤثری بر منطقه داشتند. قتل عام در شهر بوچا و دیگر شهرهای اوکراین به فهرست جنایات انجام شده در خاک اروپا اضافه خواهد شد.»
اوکراین که گفته می شود در حال مذاکره در مورد شرایط تسلیم خود بوده است، خروج روسیه را یک پیروزی نظامی برای خود اعلام کرد و اینگونه تبلیغ کرد که نیروهای روسی توسط مبارزان آزادی خواه و پیروز اوکراینی از این مناطق رانده شدند. این تصمیم روسیه روایتی نیست که اوکراین را برای موافقت با خواسته های روسیه تحت فشار قرار دهد.
دولت روسیه از شورای امنیت سازمان ملل خواسته است تا وضعیت واقعی بوچا را بررسی کند و به این ترتیب ضربه تبلیغاتی دیگری را به دست سازمان ملل تحت سلطه آمریکا به روسیه وارد آورد.
حتی یک بیانیه از سوی دست نشانده واشنگتن، یعنی زلنسکی، رئیس جمهور اوکراین که در آن از مذاکرات با رهبری کرملین حمایت کند، وجود ندارد. کرملین ترجیح می دهد جنگ های خود را از طریق مذاکرات بیهوده ببازد. چرا کرملین کوتاه نمی ‌آید و تسلیم نمی شود؟
مداخله روسیه در اوکراین، اگر به درستی انجام می شد، می توانست به تحریکات علیه روسیه پایان دهد، تحریکاتی که در نهایت می توانستند به جنگ هسته ای ختم شوند. اما کرملین که مصمم به نشان دادن خوش قلبی خود است، نتوانست تشخیص دهد که غرب شیطان صفت به حقایق و نیت خوب اهمیتی نمی دهد.
مداخله با نیت خوب و محدود پوتین در اوکراین با این تصمیمات اخیر، منجر به شیطان سازی کامل پوتین و روسیه شد، کار به آنجا کشید که رئیس جمهور ایالات متحده خواستار محاکمه پوتین به عنوان جنایتکار جنگی شد؛ همانکاری که با افسران و کارمندان آلمانی پس از جهانی دوم در دادگاه نورنبرگ انجام شد. اگرچه هیچ مدرکی برای این ادعا و مقایسه وجود ندارد. درست مانند محاکمات نورنبرگ، شواهد واقعی مورد نیاز نیست. در رسانه های فاحشه غربی، ادعا و اتهام حکومت میکند.
جنگ فعلی یک جنگ تبلیغاتی است و کرملین پر آن شکست خورده است. ناتوانی کرملین در جنگ روانی برتری های نظامی روسیه را بی معنی می کند.
جنگ های واشنگتن بی رحمانه انجام می شود. همه چیز بمباران و منفجر می شود، از جمله عروسی، مراسم خاکسپاری، بازی های فوتبال کودکان. وقتی در جنگی همه چیز منفجر نمی شود، غرب نمی فهمد این چه جنگی است. آنچه روسیه می توانست در ۳ روز به دست آورد اکنون٬ ۴۱ روز از عمرش می گذرد. روایت تجاوز روسیه٬ در لوحه سنگی حک شده و ارتش روسیه ناکارآمد به تصویر کشیده شده است. فرصت پایان دادن به تحریکات با اقدام سریع و قاطع از دست رفت.
آیا تحریک بعدی ورود فنلاند به ناتو خواهد بود، آیا این تلاش دیگری برای انقلاب رنگی در آسیای مرکزی خواهد بود یا دادگاه جنایات جنگی خواهد بود که پوتین، لاوروف و شویگو غیابی محاکمه و محکوم خواهند شد؟
در میان همه اینها، کرملین با صادرات گاز، اقتصاد دشمنان ناتوی خود را زنده نگه می دارد.

http://www.paulcraigroberts.org
مترجم زاکانی