به پیشواز اول می، روز جهانی همبسته‌گی کارگران

اعلامیه سازمان سوسیالیست‌های کارگری افغانستان اول ماه می، روز تجدید پیمان…

ناپاسخگویی به چالش های جهانی؛ نشانه های زوال تمدن غربی!؟

نویسنده: مهرالدین مشید بحران های جهانی پدیده ی تمدنی یانتیجه ی…

عشق و محبت

رسول پویان در دل اگـر عـشق و محبت باشد نجـوای دل آهـنـگ…

جهان در یک قدمی فاجعه و ناخویشتن داری رهبران سیاسی…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان در حاشیه ی حوادث؛ اما در اصل…

چند شعر از کریم دافعی (ک.د.آزاد) 

[برای پدر خوبم کە دیگر نیست]  ترک این مهلكه با خون…

مکر دشمن

  نوشته نذیر ظفر با مکـــــر خصم ، یار ز پیشم…

نویسنده ی متعهد نمادی از شهریاری و شکوهی از اقتدار…

نویسنده: مهرالدین مشید تعهد در قلمرو  ادبیات و رسالت ملی و…

اهداف حزب!

امین الله مفکر امینی      2024-12-04! اهـــــدافِ حــزبم بـــودست صلح وصفا ی مــردم…

پسا ۷ و ۸ ثور٬ در غایت عمل وحدت دارند!

در نخست٬ دین ماتریالیستی یا اسلام سیاسی را٬ بدانیم٬ که…

نگرانی ملاهبت الله از به صدا درآمدن آجیر فروریزی کاخ…

نویسنده: مهرالدین مشید پیام امیر الغایبین و فرار او از مرگ؛…

مدارای خرد

رسول پویان عصا برجان انسان مار زهرآگین شده امروز کهن افسانۀ کین،…

افراطیت و تروریسم زنجیره ای از توطیه های بی پایان

نویسنده: مهرالدین مشید تهاجم شوروی به افغانستان و به صدا درآمدن…

عید غریبان

عید است رسم غصه ز دلها نچکاندیم درد و غم و…

محبت، شماره یکم، سال ۲۷م

شماره جدید محبت نشر شد. پیشکش تان باد!

روشنفکر از نظر رفقا و تعریف ما زحمتکشان سابق

Intellektualismus. آرام بختیاری روشنفکر،- یک روشنگر منتقد و عدالتخواه دمکرات مردمی آرامانگرا -…

پیام تبریکی  

بسم‌الله الرحمن الرحیم اجماع بزرگ ملی افغانستان به مناسبت حلول عید سعید…

عید خونین

رسول پویان جهان با نـقـشۀ اهـریمنی گـردیـده پـر دعوا چه داد و…

بازی های ژیوپولیتیکی یا دشنه های آخته بر گلوی مردم…

نویسنده: مهرالدین مشید بازی های سیاسی در جغرافیای افتاده زیر پاشنه…

ادریس علی

آقای "ادریس علی"، (به کُردی: ئیدریس عەلی) شاعر و نویسنده‌ی…

گزیده‌ای از مقالهٔ «هدف دوگانهٔ اکوسوسیالیسم دموکراتیک»

نویسنده: جیسون هی‎کل ــ با گذشت بیش از دو دهه از…

«
»

مشورتي لویه جرګه، د غني نوې ډرامه

یو ځل بیا نوې ډرامه، نندارې ته وړاندې کېږي او دا ځل د پاتې ۴۰۰ طالب زندانیانو د خوشې کولو په نوم د عامه اذهانو د اغفال غولوونکی حرکت، چې د دې ترڅنګ بله موخه یې له بهره د څو راغلیو ټامیانو د جېبونو له ډکولو بل څه نشي کېدای.

ډېره عجیبه ده، چې د ۴۶۰۰ طالب زندانیانو د خوشې کېدو په پار، چې ځینې رپوټونه یې له ۴۰۰ مطلوبو بندیانو پرته، شمېر۵۱۰۰ تنه ښيي، ولې له خلکو سره سلا مشوره ونشوه؟

آیا هغوی هم ستاسو د سرې کرښې یوه برخه نه جوړوله؟

ټول پوهېږو، چې جرم، جرم دی زیات او کم یا ښه او بد نلري.

تاسې وایاست، چې د ۴۰۰ طالب بندیانو د خوشې کولو واک نلرئ او دا پرېکړه باید “مشورتي لویه جرګه” وکړي.

دا ډېره خندوونکي نده، چې مشورتي جرګه دې د پرېکړې صلاحیت ولري؟

ټول پوهېږو، چې په هېواد کې درې قوې لرو او یوه یې قضاییه قوه ده؛ آیا تاسو په خپل دې کار سره د خپلې وعدې خلاف، د عدلي او قضايي بنسټونو په کار کې لاسوهنه نه کوئ؟

که هره پرېکړه پر مشورتي لویې جرګې کوئ، نو بیا د “سترې محکمې” او “لویې څارنوالۍ” شتون ته څه اړتیا ده؟

 په دې کې هېڅ شک نشته، چې ولس په رښتیا هم سوله غواړي، خو د خلکو استازیتوب همداسې کېږي؟

آیا په پلمو، بې ځایه او تش په نوم لویو جرګو کولای شو د خلکو دې رښتینې هیلې ته مثبت ځواب ووایو او معقوله لاره ورته پیدا کړو؟

دا او دېته ورته نورې مهمې پوښتنې هم مطرح کېږي، چې:

تاسو ولې د ډېرو نورو مهمو مسئلو پر سر ولې لویه جرګه را و نه عوښته؟

 ټول شاهدان یو، چې د خلکو پر رایو معامله وشوه، واک مو یو ځل بیا وویشلو؛ ولې مو هفه وخت د خلکو نظر وا نه ورېد او لویه جرګه مو را و نه بلله؟

بل مهمه مسئله د “حق العبد” موضوع ده، آیا “مشورتي لویه جرګه” کولای شي د خلکو د حق استازیتوب وکړي او ویې بخښي؟

ولې باید هسې وخت تېر کړو او د ۴۰۰ پاتې بندیانو لپاره پلمې او لوې جرګې جوړې او لور په لوټه تېره کړو؟

 هېڅ د شک ځای نه پاتې کېږي، چې تاسې غواړئ په دا ډول غولوونکیو حرکتونو او د پیسو او یوې مړۍ غوړې ډوډۍ ورکولو پر مټ، د ټولو طالب بندیانو د خوشې کېدو مسوولیت د ولس تش په نامه استازو په غاړه واچوئ او بیا وروسته که د دوی خوشې کېدل د بلې جګړې لامل شي، پلمه مو جوړه وي او ووایئ، چې ما خو دا کار نه کاوه، خو لویې جرګې وکړ، په داسې حال کې، چې عام ولس اصلاً نپوهېږي، چې د دوی پر سر څه معاملې روانې دي؟

وروستۍ مسئله دا، چې:

په یاد ولرئ، که لویه جرګه دایره شي که نه، پاتې طالب بندیان به نن یا سبا خوشې کېږي او هېڅ سره کرښه به یې مخه و نه نیسي، ځکه دا مسئله د امریکا او طالبانو د هوکړې یوه برخه ده، چې باید بشپړه شي او همداسې به کېږي.پخوا هم تاسو ولیدل، چې څنګه سرې کرښې په نارنجي او نورو رنګونو واوښتې.

ټولو چلونو او غولوونکیو کړنو ته مو په کتو ویلای شم، چې په اوسنیو شرایطو کې هر ډول لویه جرګه، یوازې د پلمو لټولو او ستونزو جوړولو په مانا دي او بس.

درنښت 

خوشحال آصفي