نان آوران کوچک

   ساجده میلاد در ازدحام جاده در شب ها  کودکی پرسه می‌زند هر…

یادهانی ضروری

خطاب به کسانی که به خطا، ببرک کارمل و محمود…

روناک آلتون

خانم "روناک آلتون" (به کُردی: ڕوناک ئاڵتوون)، شاعر و نویسنده‌ی…

جګړې او ورک شوي سرتېري

حميدالله بسيا په انساني تاریخ کې جګړې تل له وینو، وېر،…

تجربه های تاریخی که به سرمایه های ملی بدل نشد

نویسنده: مهرالدین مشید شکست هایی که هر روز ما را وحشتناک…

لنینگراد دیمیتری شوستاکوویچ سمفونــیِ پیروزی ارتش سرخ بر فاشیسم 

ترجمه و تنظیم: آناهیتا اردوان این ترجمه را  به مهندس ارشد…

ارزش نقد و کم‌رنگی نقدهای ادبی

یکی از بدی‌های تاریخی در جهان و کشور ما، رنگ‌باختنِ…

                یک گرفتاری با مافیا

        و یک دنیا آموزش شرعی، حقوقی، سیاسی و مدنی                               (قسمت سوم…

چند شعر کوتاه از زانا کوردستانی

گاهی اتفاقی ستاره‌ای  در دفترم چشم باز می‌کند ولی، من هنوز به آفتاب نقش…

ترور عروس خدا، توسط پدران مقدس!

Hypatia(355-415م ). ترور دختر خدا، توسط پدران مقدس! آرام بختیاری نبرد مکتب و…

مخالفان پراکنده، بازیگران متحد؛ مدیریت خلای سیاست در افغانستان

نویسنده: مهرالدین مشید اردوگاۀ از هم گسخته؛ فرصتی برای مانورهای منطقه…

گام بزرگ به سوی مبارزهٔ مشترک

برگزاری نشست مشترک دفتر سیاسی – اجرایی و بیروی اجرائیه…

پدر سالار

ما زنان سر زمین های جنگ  زنان جهان سوم  جهان پدر سالار وقتی…

اسدالله بلهار جلالزي

له ښاغلي (اسدالله بلهار جلالزي) سره، چې د علم او…

افغانستان، سوار بر شانه های ژیوپولیتیک پرتنش و پیچیده منطقه…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از زنده گی در سایه امید یا…

میراث سکاها، هویت ایرانی و مسئله تورانیان در شاهنامه 

- دکتر بیژن باران شاهنامه، خاطره حماسی سکاهای ایران، جغرافیای اسطوره‌ای…

افغانستان نقطه مرکزی جیو پولیتیک

در سیاست قدرت های مخرب نظم و ثبات ! در بردن…

شور و حال عشق 

رسول پویان  عشق دردام سیاست مرغ بسمل می شود  پـرپـر احسـاس دل بندِ سـلاسـل می شود  تا ز چنگِ بازی ی صیاد مـرغ دل پـرید  عشوه از بهر فریب دل، مشکل…

«سازش» و «سازشکاری» یعنی چه؟

‫ رفیق نورالدین کیانوری ــ پرسش و پاسخ، شمارهٔ ۲۰، دی‌ماه ۱۳۵۹ــ…

دو کلمه؛ همچون دو پرخاش

Eklektism, Dogmatism. آرام بختیاری التقاطی و دگماتیسم؛ دو واژه یا دو سیستم…

«
»

با راک اوباما بخاطر اکرائین، انتخابات در سوریه را به رسمیت میشناسد و دست بشار الاسد را میفشرد.

ا.دهقان

ایزویستیا

مورخ 2014-06-07

رئیس جمهور ایالات متحده امریکا باراک اوباما اعلام داشت که باید انتخاباتی که در سوریه برگزار شده آنرا قانونی دانسته و وظیفه خود میدانم تا با رئیس دولت سوریه یعنی بشار الاسد ملاقاتی داشته باشم. تنها در آنصورت روسیه، چین، اروپا و کشور های دیگر طراز اول و ائتلاف دولت ها به امریکا مانند شریک شایسته برخورد خواهند داشت.

رئیس دولت ایالات متحده آمریکا باراک اوباما از رئیس جمهور روسیه فدراتیف ولادیمیر پوتین دعوت به عمل آورد تا با رئیس جدید الانتخاب اکراین آقای پیترو پروشینکو ملاقات داشته باشد و اضافه کرد که پوتین رهبر روسیه باید قبول کند که انتخابات در اکرائین مشروعیت داشته این کار حل مشکل وضع را دراکرائین سهولت میبخشد. درغیر از آن، طوری که اوباما اعلام داشت، روسیه انتظار تحریمات دیگری را از امریکا داشته و اوباما از اتحادیه اروپا عمل بالمثل رانیزانتظار دارد.

در رابطه به تحریمات امریکا بیهوده، سیاستمداران طراز اول، دیپلوماتها، ژورنالیست ها حال دیگر اقتصاد دانان هم رسماً به این اصل معتقد شده اند که تحریمات امریکا نه آنقدر بر روسیه صدمه وارد کرده است بلکه بالای خود آمریکا تاثیرات منفی بیشتری داشته است.

بلی، تلاش امریکا که توسط دستان اروپا عملی میشود و در عقب خود این مطلب  را داردکه اروپا را نیز ضعیف بسازد البته که دور از نگاه ها نیست. بیجا نیست که متخصصین این را پذیرفته اند که اروپا بدون روسیه پوسیده و ورشکست میشود.

حال چطور میتوان وضع را طور دیگر تعریف کرد درصورتیکه کنسرسیوم های فراملیتی و حتی شرکت های بزرگ نفتی از امریکا، بریتانیا و اتحادیه اروپا اعلام میدارند، ما در برابر طرف معامله سابقه دار و پر منفعت خویش تحریمات را نمیخواهیم عملی کرد. اما موضوع پیترپروشینکو و انتخابات در اکرائین جالب است!

ایالات متحده امریکا از روسیه تقاضا دارد که انتخابات در اکرائین را به رسمیت بشناسد، بدون در نظر داشت جنگ داخلی که در بخش های از آنکشور جریان دارد و هم عدم موافق بودن سه بر چهارم قسمت جمعیت کشور با انتخابات؟ پس چرا آنوقت آنان پیش از پیش اعلام نموده بودند که انتخابات در سوریه را به رسمیت نمیشناسند و اضافه کردند که ما نمیتوانیم انتخابات در کشوری را قانونی بدانیم، که در آنجا جنگ جریان دارد و بخشی از نفوس آنکشور به رای پرسی یا ریفراندوم موافق نیستند و اشتراک نمیورزند پس چطور میتوان آنرا مشروعیت داد؟ لازم است اینجا از انتخابات کریمیه یادی به عمل آورد که مشابه به انتخاباتی در فولک لینداخ و تاریخ کوسووا بوده پس تکرار برای چه؟

راجع به ملاقات با پیتروپروشینکو رئیس جمهورجدیدی که از قسمت های کشور اوکرائین انتخاب شده و نه از همه مناطق کشور وهم  مردم بی دفاع خود را توسط طیارات جنگی بمبارد میکند و عملیات سرکوب گرانه را که مورد تائید قانونی آمریکاست به راه انداخته است. پس چرا باراک اوباما با اسد که متهم به عملیات مشابه است ملاقات نمیکند؟

چیز دیگری که بسیار جالب است و آن عبارت از واژه ( باید) است که اوباما به آدرس پوتین رهبر روسیه خطاب نموده است. پوتین به کی بدهکار است؟ به اوباما؟

اوباما که جایزه صلح را بعد از مصاحبه در عراق، افغانستان و قتل بیشمار انسانهای بی دفاع از اثر حملات امریکا در جهان صورت میگیرد بدست آورده است و شخصی که شخصاً امریکایی ها در پیوند با درجه پائین اعتماد به او حرفهایی دارند و میزنند؟ باز هم باید رئیس دولت روسیه که گراف جاه و مقام باورمندی اش بالاتر از هشتاد درصد حتی در مراکز اجتماعی مخالف، عزیز دانسته میشود؟

در فرجام راجع به گفته  ای اوباما که مطلبی دارد و آنرا در ملاقات با ولادیمیر پوتین در مراسم یاد بود هفتادومین سالگرد پیاده شدن قوت های متفقین ضد ائتلاف هیتلر که میان رهبران جهان در نورماندی برگزار میشود به شخص پوتین خواهند گفت.

جان مطلب درینجا نیست که اوباما تصمیم دارد تا روسیه کشوری را که فاتح بلااستحقاق جنگ دوم جهانی است سرزنش کند، طور عادی تا وقتی که رهبر ایالات متحده آمریکا به نورماندی پرواز میکند و خطابه خود را آماده میسازد ضرورت است تا به سوال های مهمی جواب بدهد.

چرا زون منع پرواز در فضای لیبیا را بعد از آنکه بمباردمان های هوایی علیه مردم لیبیا از طرف قذافی جریان داشت وضع کردند؟ و چرا اعلام بمبارد روسیه نوین را که از طرف حکومت کیف فرمان داده شده است در نظر نمیگیرد؟

در حالی که ماموران اتحادیه اروپا، انداخت های موشکی قوت های حکومت کیف را بالای مرکز لوگانسک و از هم پاشیدن مردم بی دفاع لوگانسک را مهر تائید گذاشته اند. ویا باراک اوباما مخفیانه به اردوی امریکا اجازه داده که توسط توپ، تانک و طیاره آشوبگران را در امریکا که ارگانهای محلی توانایی اداره آنرا نداشته باشند و یا نمیخواهند هموطنان خود را به قتل برسانند برخورد سرکوبگرانه کنند.

این چنین سوال ها کاملاً رهبر امریکا را ناراحت نمیسازد؟ بیهوده نخواهد بود که باراک اوباما به جامعه شناسان امریکا مراجعه نموده، سقوط اعتبار خویش را و هم اینکه دو بر سه حصه جمعیت امریکا به این باور اند که امریکا با آن سویی در حال حرکت است که نباید حرکت کند وهم اضافه از شصت درصد مردم امریکا اعلام میدارند که پایان کار به آشوب مسلحانه در امریکا منتهی خواهد شد.