نشست اقلیمی گلاسکو چقدر به اهدافش رسید؟
اگرچه از نشست اقلیمی «گلاسکو» انتظار پایان دادن به همه بحران‌های آب و هوایی تنها با ۲ هفته مذاکرات فشرده نمی‌رفت، اما دستاورد ناامیدکننده حاصل نیز چندان قابل پیش بینی نبود. به گزارش «نیو استیتزمن و سیدنی مورنینگ هرالد»، اتحادیه اروپا و شماری از کشور‌های حاضر در کنفرانس Cop۲۶ در پایان این رویداد، ناامیدی عمیق خود را از تغییر و نحوه تصمیم گیری برای پیچیده‌ترین مشکل جهان یعنی تغییرات اقلیمی اعلام کردند. تعهدات نهایی کشور‌های شرکت کننده در Cop۲۶ با توافق اقلیمی «پاریس» مبنی بر نگه داشتن گرمایش زیر ۲ درجه سانتیگراد و پیگیری تلاش‌ها برای محدود کردن آن به ۱.۵ درجه سانتیگراد مطابقت ندارد؛ در واقع جهان تنها تعهدات خود را در قبال این اهداف و وعده‌هایی مبهم تکرار کرد. توافق همچنین برای تشویق کشور‌ها به تحقق وعده هایشان، از آن‌ها خواسته تا Cop۲۷ در مصر در سال آینده شرکت کنند.
از موضوع‌های مهم حل نشده در Cop۲۶ می‌توان به موارد زیر اشاره کرد: – عدم تامین مالی کمک ۱۰۰ میلیارد دلاری سالانه به کشور‌های در حال توسعه برای عدم استفاده از سوخت‌های فسیلی و سازگاری با تاثیرات شدید آب و هوایی
– پرداخت خسارت ویرانی‌های ناشی از تغییرات اقلیمی از سوی کشور‌های ثروتمند به کشور‌های فقیرتر
– عدم حل و فصل ماده جنجالی ۶ توافق «پاریس» مبنی بر کاشت درخت در کشور‌های فقیر توسط کشور‌های ثروتمند برای جبران تولید گاز‌های گلخانه‌ای
– مبهم ماندن تلاش‌های اقلیمی لازم در موضوع‌های طبیعت، زنان، عدالت اقلیمی، مردم بومی و … به نظر می‌رسد پیش بینی «بوریس جانسون»، نخست وزیر انگلیس در مورد ناکامی کنفرانس Cop۲۶ پس از نشست گروه ۲۰ در پایان اکتبر به واقعیت پیوسته است. در واقع آن چه که سبب بی حاصل ماندن رویداد مذکور شد جاه طلبی کشور‌های حاضر در خط مقدم تاثیرات اقلیمی مانند آمریکا و کشور‌های عضو اتحادیه اروپا بود.
Cop۲۶ را می‌توان تلاش انسانی ناقصی برای مقابله با مشکل ساخت بشر توصیف کرد. توافق نهایی همانطور که همیشه معمول بوده، یک مصالحه است؛ زیرا ایده موافقت تقریبا ۲۰۰ کشور با یک توافق تقریبا دست نیافتنی است و از این رو می‌توان گفت که قابل پیش بینی بود.
