گنج شایگان 

رسول پویان  همیـشـه ثـروت و کاخ طلا نمی ماند  شــکـوه و دبـدبـه…

همخوابگی های سیاسی نافرجام طالبان افغانستان و آخوند های ایران

نویسنده: مهرالدین مشید افتضاح دیپلوماسی هوتل محور ایران در افغانستان عباس عراقچی، روز…

عالم دگر

نوشته نذیر ظفردیــــــده از امیــــــال دنیا بسته امدر دلـــــــم…

بشدار سامی

آقای "بشدار سامی" (به کُردی: بەشدار سامی)، شاعر و فتوگرافیست…

کابل آبستن یک تحول در موجی از اختلاف های درونی…

نویسنده: مهرالدین مشید سرنوشت ملاهبت الله در گرو عصیان همرزمان و…

هم پیوندی

جهان با حفظ،نا همگونی ها یک کل به هم پیوند…

آن لوله های آب پا های ما نه؛ بلکه آرزو…

نویسنده: مهرالدین مشید روایتی از به زنجیر کشاندن آفتابه ناوقت های شب…

هنر عشق ورزیدن....! (1)

" زیبایی عشق در این است که نه به چیزی…

آب در هاون کوبیدن یا سراغاز یک بازی جدید

نویسنده: مهرالدین مشید حکم بازداشت ملاهبت الله یک بازی استخباراتی و…

فتوای خرد 

رسول پویان  برون کردم به قتوای خرد تا حلقه از گوشم  بـرای…

خوشروی بؤلسه خاتینینگ

خوشروی بؤلسه خاتینینگ ، کیفیتینگ بوزیلمس چیور بؤلسه خاتینینگ، توگمنگ اصلا…

"سوسیالیسم سلطنتی"،- فیلسوف سرنوشت و زوال

Oswald Spengler(1880- 1936) آرام بختیاری اسوالد اسپنگلر،- فیلسوف راستگرا، نیهلیست فرهنگی. اسپنگلر(1936-1880م)، فیلسوف…

قلم "نی" ایکه "ناسر" ماند

نویسنده: مهرالدین مشید قلم "نی" و نشانه های بی نشانی آن آن…

در مورد ادب شفاهی  اوزبیکان افغانستان

برنامه  اوزبیکی رادیو تاشکند جمهوری اوزبیکستان در باره  کار کرد های…

پاینده باد افغانستان

میر عنایت الله سادات                                                   مدتی است که بعضی حلقات معين از…

هر وسیله‌ برای رسیدن به هدف مجاز نیست!

نور محمد غفوری در تویتر محترم امرالله صالح یک جمله را…

افغانستان و درهم تنیده گی و مد و جزر حوادث…

نویسنده: مهرالدین مشید افغانستان سرزمینی کوهستانی و محاط به خشکه است که…

فتنه خوابیده

 قدم هلال شد و مایلم به ابرویش  فتاده مرغ دل من…

شیفته ی ترانه های مردم

 برنامه ی رادیو تلویزیون شهر تاشکند جمهوری اوزبیکستان در مورد کار…

گزیده‌ای از «درسگفتارهای کاپیتال» رفیق فقید جوانشیر در زندان

از نظر مارکس دو نوع بخش خصوصی وجود دارد مارکس ……

«
»

موږ ته څه په کار دي

نور محمد غفوري

موږ له هيچا سره خصومت نه لرو او نه يې کوو. ټول افغانان زموږ خويندې او وروڼه دي. ددې ټولنې د هر غړي خوشبختي زموږ د زړونو آرمان دى. 

موږ دا طمعه نه لرو چې په طالبي افکارو او اعمالو به د اوږدې مودې له پاره وطن جوړ شي او يا د دا په حتمي زوال محکوم حکومت له جمهوري نظام او له ځانه دفاع وکړاى شي. نه دا شړيدلى حکومت دوام موندلى شي، نه طالبان حکومت کولاى شي او نه ورته پريښودل کيږي. د هر يوه په دفاع او صفت يې ځان ستړي کول د انرژۍ بيځايه ضياع ده. 

موږ له خپلو ملي او مترقي دموکراتو مبارزينو دا طمعه او هيله لرو چې د نورو د ايديولوژيکو، دروغجنو او عوامفريبه شعارونو په لکۍ پسې منډې ونه کړي، خپله روښانه اصولي موضع ونیسي، يوه چاته د ناحقه رهبر او بابا ويلو پر ځاى خپل ځان، خپل شعار او خپل مدني ارزښتونه مطرح کړي، د عمل د يووالي په لارو فکر وکړي او مستقل ميدان ته راووزي. 

دا ډيره مهمه نه ده چې څه موضع نيسو، له چا سره ملګرى کوو او له چا سره مخالفت؟ په دې بحث او مشترکه پريکړه کولاى شو. خو دا بايد د خپلو اوږدمهالو موخو او اصولو څخه تيريدنه نه وي، بلکې د هغو په رڼاکې او د هغو د ترلاسه کولو له پاره وي. موږ د خپل فعاليت اصول او د مبارزې ارزښتونه لرو او هغه بايد تل په پام کې وساتو. 

زموږ د سياسي طرحو او فعاليت بنسټ پر قومي، مذهبي، ژبنيو او محلي رقابتونو او تضادونو نه دى ولاړ. سوله، دموکراسي، آزادي، ورورولي، برابري، ټولنيز عدالت، د قانون حکومت، ټولنيز پيوستون او داسې نور مدني او بشري منل شوي ارزښتونه زموږ د سياسي طرحو او فعاليت اساسي ستنې جوړوي.

زموږ د ملګرتيا او يو له بله سره د همکارۍ اصول د وينې شراکت، راسيسم، قوم پالنه او د ژبې او مذهب شراکت او يا د شخصي او ګروپي امتياز ترلاسه کول نه دي. موږ د “يو د ټولو او ټول د يوه له پاره” د پرنسيپ پراساس د خپلې ټولنې د عامې سوکالۍ او خوشبختۍ له پاره کارکوو. 

که مترقي قوتونه د کرزي او غني او يا نورو مذهبي او قومي ډلو شعارونه تکرار کړي او د هغوى د طرحو په پسمانده شخوند ووهي، په ټولنه کې يې د تشکل او فعاليت اړتيا نشته. هر ګوند بايد د خپلو موخو او فعاليت معين پروفايل ولري او د ټولنې په عمومي سيستم کې يوه تشه ډکه کړي. که موږ دا کار ونکړو، د تشکل اړتيا مو نشته. 

د روشنفکرانو طرحه بايد له دولتي او د مذهبي ګوندونو له طرحو څخه فرق شي او دا تفاوت بايد خلک وويني او ټولنې ته څرګند وي. دا دوهمه درجه اهميت لري چې دا طرحه په ټولنه کې اکثريت ګټلى شي او که نه او څه وخت يې ګټلى شي؟ 

موږ د اقليت و، خو خپله مستقله او له نورو څخه متفاوته طرحه د ولرو!

موږ د اقليت و، خو مبتکر او خلاق اقليت، نه دنباله رو اکثريت!

هغه مبارزين چې له خپله ځانه اصول لري، نن د يوه او سبا د بل په غیږ کې ځان نه اچوي او پرون د یوه او نن د بل ځواک “بلې ګويان” نه شي کيداى. تل د خپلو اساسي ارزښتونو سور خط تعقیبوي او د مبارزې په اوږده لار کې مؤقتى ستونزې او ماتې يې نه شي منحرف کولاى.

موږ چې هره موضع نيسو، خپل اصول بايد تر پښو لاندې نه کړو!

موږ چې هر تحليل کوو، بايد د خپلو منل شوو ليدلورو له زاويو او د خپلو اصولو او اهدافو په چوکاټ کې يې وکړو! 

که غواړو چې په ټولنه کې رول ولرو او خلکو ته خدمت وکړو، د نورو د تقليد او پیروۍ پر ځاي بايد پخپله تخلیق او ابتکار وکړو، د حوادثو په لکۍ پسې لاس وانه چوو، مخکښ واوسو او خلاقانه طرحه وړاندې کړو! 

د ملي دموکراتو او پرمختګ غوښتونکو ځواکونو دنده له اوسني په حتمي زوال محکوم حکومت څخه ننګه او يا د قرون وسطايي طالباني افکارو حمايت نه دي، بلکې له وضعيت څخه په استفاده د خپلو ارزښتونو او اصولو تبليغ او د هغو د موفقيت له پاره عملي کار دي. 

ملي، دموکراتو، مترقي او د خلکو د خدمت تږيو روښانفکرانو ته لازمه ده چې خپل مشخص الترناتيف جوړ کړي تر څو د سولې په پروسه او په آينده کې د خلکو په خدمت کې مناسب او اړين رول ولوبولى شي!

05.08.2021