بزرگداشت یکصدمین سال تاسیس اتحاد شوروی و پوتین؟
28.12.22
حزب کمونیست فدراسیون روسیه به مناسبت صدمین سالگرد اتحاد جماهیر شوروی در سراسر کشور اعلام گردهم‌آیی کرده و دست به اعتراض میزند. صدای اعتراضات رساتر می شود.
نوشته آرنولد شولزتسل
یونگه ولت
ترجمه سیما صابری
در ۸ دسامبر، حزب کمونیست فدراسیون روسیه دعوت به “تالار کلونن” کلاسیک در “خانه اتحادیه های کارگری” در مسکو کرد.
این برجسته ترین رویداد تا به امروز به مناسبت صدمین سالگرد اتحاد جماهیر شوروی در ۳۰ دسامبر بود. در سراسر کشور، از خاباروفسک در شرق دور تا کالینینگراد، ده هزار کیلومتر دورتر در غرب، سازمان های منطقه ای و محلی حزب کمونیست فدراسیون روسیه موارد مشابهی را سازماندهی کردند:
در سالن فیلارمونیک دولتی جمهوری تووا در کیزیل، جنوب سیبری، با حضور مقامات منطقه ای و شهری، مانند ریازان در مرکز روسیه جشن بزرگداشت برگزار شد.
ولگوگراد مجسمه بازسازی شده “داس و چکش” را از حومه به مرکز شهر آورد، نمایشگاه هایی با همین عنوان به تازگی با جشنی در موزه منطقه ای شهر کوچک کوتلاس در شمال روسیه و در جنوب تولیاتی در کارخانه های لادا افتتاح شده است.
کنفرانس های علمی و سیاسی با محققان مشهور برگزار شد، به عنوان مثال. در سن پترزبورگ و در نیژنی نووگورود.
دولت مرکزی فدراسیون روسیه هیچ مانعی بر سر راه فعالیت های مرتبط با اعتراض به شرایط اقتصادی و اجتماعی قرار نمی دهد. صندوق فرهنگی رئیس جمهور حتی از نمایشگاه اتحادیه هنرمندان روسیه حمایت کرد که در ۱۷ نوامبر در موزه تاریخ معاصر مسکو افتتاح شد.
عنوان آن: “اتحادیه فنا ناپذیر. در صدمین سالگرد تأسیس اتحاد جماهیر شوروی: ۱۹۲۲–۲۰۲۲”.
نمایشگاه بر اساس یک مرور کلی، به موضوع زندگی عمومی در سراسر کشور می پردازد.
با این حال، کرملین مودبانه پیشنهاد حزب کمونیست فدراسیون روسیه مبنی بر تبدیل ۳۰ دسامبر را به عنوان یک روز برای تعطیلات ملی را رد کرد، به خصوص که حزب کمونیست فدراسیون روسیه اعلام کرده بود:
“شرایط تاریخی ضروری است که ما از اتحاد جماهیر شوروی درس بگیریم.”
دیگر تا این حد ولادیمیر پوتین و آدم‌هایش و همچنین حزب حاکم “روسیه متحد” حاضر به همکاری نیستند.
هرچه باشد آنها با بی اعتبار کردن انقلاب اکتبر و اتحاد جماهیر شوروی به قدرت رسیده‌اند و تنها به حماسه پیروزی بر فاشیسم آسیبی وارد نکردند .
با این وجود شعار “انقلاب چیز بدی است، اما یک دولت قوی و نظامی خوب است.” چندان چاره ساز نیست، زیرا که هر روز بیشتر و بیشتر شهروندان روسیه وضعیت اسفبار خود را پس از حدود ۳۹ سال سلطه سرمایه داری با دوران اتحاد جماهیر شوروی مقایسه می کنند.
وقتی صحبت از مقایسه بین دو سیستم در زمینه های کار، آموزش، مراقبت های بهداشتی و همچنین پیشرفت های بین المللی در علم و فناوری می شود، قضاوت کار دشواری برای مردم روسیه نیست.
علاوه بر این، کاستی های جدی که در اقدام نظامی علیه کیف آشکار شده است اکنون خود پوتین را مجبور کرده تا وارد این عرصه شود.
صدای اعتراض رساتر می شود. نمونه هایی از این دست انتقادات، سخنان گنادی زیوگانف، رئیس حزب کمونیست فدراسیون روسیه در ۲۲ دسامبر در دوما و متنی که در ۲۳ دسامبر در وب سایت حزب کمونیست فدراسیون روسیه توسط سرگئی اوبوخوف، عضو هیئت رئیسه و دبیر کمیته مرکزی حزب کمونیست فدراسیون روسیه منتشر شد است.
در آنجا او وضعیت نیروهای مسلح را در “سردیوکوفشچینا” زیر ذره بین میبرد. در سال ۲۰۰۷، پوتین، کارشناس مالی و مالیاتی، آناتولی سردیوکوف را به عنوان وزیر دفاع منصوب کرد.
چه کسی سعی کرد ارتش را بر اساس تمام قوانین احمقانه نئولیبرالیسم زیر و رو و اصلاح کند: نتیجه اینکه خدمات را برون سپاری کردند، دست به انحلال واحدهای مربوطه زدند و قراردادهای کلان را به شرکت های مشاور و آشنایان خود سپردند.
او در خارج از کشور به قیمت میلیاردها یورو سلاح سفارش داد زیرا ادعا می شد ارزان تر از تولید خودمان در‌می‌آید – به عنوان مثال. ناو هلیکوپتر بر میسترال در فرانسه.
دو عدد از چهار سفارش ارتش روسیه اصلا استرداد نشدند زیرا کریمه در سال ۲۰۱۴ به روسیه پیوست و غرب تحریم هایی را علیه روسیه اعمال کرد. در سال ۲۰۱۰، ژنرال های روسی حتی به طور علنی علیه وزیر دست به اعتراض زدند.
مارشال اتحاد جماهیر شوروی دیمیتری یازوف (۱۹۲۴-۲۰۲۰) در آگوست ۲۰۱۴ به تمسخر گفت: “آناتولی سردیوکوف، وزیر دفاع ممتاز ما، حرم سرایش را با خودش به وزارت دفاع آورده و تقریباً ارتش را نابود کرد”.
این “وزیر ممتاز” از طرف دیمیتری مدودف، رئیس جمهور از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ و در حال حاضر هم همچنان معاون رئیس شورای امنیت ملی انتخاب شده بود.
سردیوکوف در پایان سال ۲۰۱۳ برکنار شد. اوبوخوف خسارتی را که او در دوران وزارتش به روسیه وارد کرده بود حدود ۴۰ میلیون یورو تخمین زده است.
در کنار این افتضاحات سردیوکوف ده ها میلیون دیگر را نیز برای معشوقه خود و دیگر وابستگانش اختلاس کرده است. اما در ازای این “خدمات” سردیوکوف “به پستی راحت در مجتمع نظامی-صنعتی منتقل شده بود” و جانشین او، سرگئی شویگو، در عرض این ده سال “بیشتر یک تغییر ظاهری است تا یک تعمیر اساسی”.
هرگونه تلاش حزب کمونیست فدراسیون روسیه برای آغاز تحقیقات در این زمینه در دوما توسط حزب حاکم یعنی روسیه متحد مسدود شده است.
اکنون هزینه این افتضاحات را باید مردم فقیر روسیه با پرداخت کوپک های خود به عنوان کمک های داوطلبانه برای تامین لاستیک و تانک بپردازند.
نه حال و هوای جشن گرفتن جور دیگر است.
