زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

انگیزه های سفرملایعقوب به قطر 

                            نوشته ی : اسماعیل فروغی       اخیراً…

از واگرایی های سیاسی تا اشتباه ی راهبردی و تاریخی

نویسنده: مهرالدین مشید شعار های قومی دشمنی با وحدت ملی و…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

قمست سوم ایجاد اصلاحات و نخست وزیری شاه محمود: به نظر میرمحمد…

«
»

قوماندان اعلی و مشاورامنیت ملی باید پاسخگو باشند

نوشته ی : اسماعیل فروغی

   تکرارحوادث خونین مشابه مثل تکرارحمله برپاسگاه های سربازان ، تکرارانفجارات ماین های چسپکی ، تکرارحمله برفعالان مدنی وژورنالیستان وتکرارحملات گروهی بر برخی ولسوالی ها و شهرهای ما ونبود راهکارهای مقابله با این همه فجایع، بخوبی ثابت میسازد که ، نظام امنیتی افغانستان آگاهانه دستخوش فروپاشی شده است ـ فروپاشی که مسوولیت آن بیشتربه دوش سرقوماندان اعلای قوای مسلح ومشاورامنیت ملی افغانستان است. 

   این فروپاشی می تواند عوامل ودلایل زیادی داشته باشد که بررسی آن کار متخصصان امورنظامیست ؛ اما ازقرارمعلوم یکی ازعمده ترین عوامل آن انحصاروقبضه کردن تمام صلاحیت های امنیتی توسط رییس جمهورومشاورامنیت ملی افغانستان آقای حمدالله محب است که هیچکدام دانش وتجربه ی سازنده و به درد بخوردرامورنظامی ندارند. 

     آقای محب وهمسرامریکایی شان که دست شان به آسانی به دست رییس جمهورغنی وبانوی اول می رسد ، تخصص اش کمپیوتروتصاویرسه بعدی است نه امورامنیتی ـ نظامی . ایشان که بیشترین سالهای عمرشان درپاکستان ، انگلستان وامریکا سپری شده است ، با مسایل بغرنج نظامی ـ امنیتی ـ تاریخی افغانستان ومنطقه آشنایی لازم ندارند. آقای محب که پس ازختم تحصیلات عالی درامریکا ، برق آسا به کرسی سفارت افغانستان درامریکا تکیه زد ، با گذشتاندن دوسال ماموریت بعنوان سفیرکبیرافغانستان درامریکا ، کرسی بسیار حساس و مهمترشورای امنیت ملی را به عنوان دومین تحفه ی حامیان امریکایی اش ، به چنگ آورد . اوبا تکیه زدن به کرسی شورای امنیت ملی ، ازهمان آغاز، دراولین اقدامات ، سلسله مراتب نظام امنیتی افغانستان را بهم ریخت. اوبه اشاره ی داکترغنی ، صلاحیت های اصلی تمام وزارتهای امنیتی ـ بخصوص صلاحیت های عزل و نصب معاونان وزرا ، روسا ، ولسوال ها و فرماندهان ارشد پولیس ، امنیت ملی و وزارت دفاع را درحیطه ی صلاحیت های بی حد ومرزخودقرارداده است .

     او با تطبیق مقرری های سلیقوی ـ قومی و برنامه های مرموزی که بی تردید امریکاییان نیزازآن آگاهی کامل دارند ، نظام امنیتی کشوررا چنان آشفته ودرهم برهم کرده است که دشواراست ازوقوع حوادث خونین درپاسگاه های سربازان وحملات گروهی برشهرها جلوگیری بعمل آید.

     طی سه ماه اخیرکه اوضاع امنیتی کشور ـ بخصوص شهرکابل از برکت مدیریت آقای صالح ، بدترازهرزمان دیگر شده است ، نه وزیر داخله و رییس عمومی امنیت ملی  ناکاره گی های شان را به گردن گرفته ، پاسخ می دهند ، نه آقای صالح ونه وزیر دفاع کشور که در اوج خونریزی ها و نگرانی های مردم ، ازانظار ناپدید شده و تا هنوزدلیل غیابت اش را کسی توضیح نداده است .

      به باورمن تا زمانی که ما وزیر داخله و وزیردفاع پاسخگو نداشته باشیم و تا آنگاهی که به تک محوری ارگ وشورای امنیت ملی پایان داده نشده و رهبران و مسوولان امنیتی ازمیان افراد شایسته ووفاداربه افغانستان ( نه ازمیان قوماندانان و رهبران پول پرست جهادی یا دیسانتی های امریکا به سلیقه ی رییس جمهور و مشاورامنیت ملی ) ، انتخاب و برگزیده نشوند ، بازهم سربازان ما در پاسگاه های شان سلاخی خواهند شد و بازهم ولسوالی ها و شهرهای ما درمعرض سقوط قرارگرفته ، شاهد انفجارات خونین تردر کشورخواهیم بود . .