کهن افسانه ها

رسول پویان برآمد آفـتاب از مشـرق دل در سحـرگاهان شب یلـدای تار…

مهدی صالح

آقای "مهدی صالح" با نام کامل "مهدی صالح مجید" (به…

جنگ های جدید و متغیر های تازه و استفادۀ ی…

نویسنده: مهرالدین مشید تعامل سیاسی با طالبان یا بازی با دم…

                    زبان دری یا فارسی ؟

میرعنایت الله سادات              …

همه چیز است خوانصاف نیست !!!

حقایق وواقعیت های مکتوم لب می کشاید  نصیراحمد«مومند» ۵/۴/۲۰۲۳م افغانها و افغانستان بازهم…

مبانی استقلال از حاکمیت ملی در جغرافیای تعیین شده حقوق…

سیر حاکمیت فردی یا منوکراسی تا به حاکمیت مردمی و…

نوروز ناشاد زنان و دختران افغانستان و آرزو های برباد…

نویسنده: مهرالدین مشید طالبان در جاده های کابل پرسه می زنند؛…

زما  یو سم تحلیل چې غلط؛ بل غلط تحلیل چې…

نظرمحمد مطمئن لومړی: سم تحلیل چې غلط ثابت شو: جمهوریت لا سقوط…

کابل، بی یار و بی بهار!

دکتر عارف پژمان دگر به دامنِ دارالامان، بهار نشد درین ستمکده،یک سبزه،…

ارمغان بهار

 نوشته نذیر ظفر. 1403 دوم حمل   هر بهار با خود…

چگونه جهت" تعریف خشونت" به تقسیم قوای منتسکیو هدایت شدم!

Gewaltenteilung: آرام بختیاری نیاز دمکراسی به: شوراهای لنینیستی یا تقسیم قوای منتسکیو؟ دلیل…

تنش نظامی میان طالبان و پاکستان؛ ادامۀ یک سناریوی استخباراتی

عبدالناصر نورزاد تصور نگارنده بر این است که آنچه که میان…

بهارِ امید وآرزوها!

مین الله مفکر امینی        2024-19-03! بهار آمــــد به جسم وتن مرده گـان…

از کوچه های پرپیچ و خم  تبعید تا روزنه های…

نویسنده: مهرالدین مشید قسمت چهارم و پایانی شاعری برخاسته از دل تبعید" اما…

سال نو و نو روز عالم افروز

 دکتور فیض الله ایماق نو روز  و  نو  بهار  و  خزانت …

میله‌ی نوروز

یاران خجسته باد رسیده‌ است نوبهار از سبزه کوه سبز شد…

تحریم نوروز ، روسیاهی تاریخی طالبان

                 نوشته ی : اسماعیل فروغی        در لیست کارنامه های…

طالب چارواکو ته دريم وړانديز

عبدالصمد  ازهر                                                                       د تروو ليموګانو په لړۍ کې:           دا ځلي د اقتصاد…

    شعر عصر و زمان

شعریکه درد مردم و کشور در آن نبوُدحرف از یتیم…

مبارک سال نو

رسول پویان بهـار آمد ولی بـاغ وطـن رنگ خـزان دارد دم افـراطیت…

«
»

د طالبانو پر صفوفو او سوچه افغان قوماندانانو غږ

ص. ازهر

ستاسو مشران خرڅ شوي او تاسې يې د پردې تر شا له ډېرو معاملو نه بې خبره ساتلي یاست. تاسې که ځانونه اصیل افغانان او د هیواد د خپلواکۍ غازيان بولۍ، نو پام وساتئ چې په پټه کې د امریکا او پاکستان تر منځ جوړ جاړی او د افغانستان د ملي ګټو په خلاف ستره معامله شوې ده چې تاسې ترې خبر نه یاست. هغه په راتلونکي کې هم د امریکا د سیمه ییزو او نړیوالو موخو د پاره په افغانستان کې د جګړې اور تازه ساتل او له طالبانو نه د امریکې او پاکستان په خدمت کې د سون موادو په څېر په دې جګرو کې کار اخیستل دي. 

ستاسې سیمه ییز قوماندانان باید د اوسنۍ مشرتابه د پرېکړو، په پټو سترګو منلو نه ځان وژغوري او په خپلواکه توګه له افغان حکومت سره د جګرې د لمن د ټولولو د پاره خبرو ته کښېني.

پردیو – امریکا ده که پاکستان دی یا ایران – په خپلو مکرونو سره، په خپلو کې ډېر سره ووژلو. زمونږ سرونه باید اوس د پردې تر شا پر پټو معاملو، خلاص شي. خپلو ګرېوانونو ته سر ټيټ او خپلې ناپوهۍ نه د پردیو په غولونکو لومو کې ښکار کېدو نه باید شرم وکړو.

ستاسې مشران له  امریکې سره خبرې کوي او اوربند ورسره کوي، معنا یې دا ده چې غیر قانوني کاپر يرغلګر او اشغالګر په رسمیت پېژني. هم جوړ جاړی ورسره امضا کوي او هم یې وژل حراموي. مګر له د افغانستان اسلامي جمهوریت سره چې د خپل وطن خلک او مسلمانان دي، په دې پلمه چې ګواکې دوی يې په رسمیت نه پېژني نه خبرې کوي او نه اوربند ورسره کوي، او «جهاد» د خپلو مسلمانو وروڼو په مقابل کې، يعنې د ملکي او نظامي مسلمانو ورڼو وژل، د خلکو روزي ترې اخیستل او د ټاټوبي ورانول،روا بولي.

په داسې حال کې چې اوس د طالبانو د پنځه زره بندیانو په خلاصون سره، ستاسو د مشرتابه ټولې پلمې خلاصې دي، او باید د افغان حکومت ټول شمول هيأت سره د آجندا پرلومړنۍ کرښې چې اوربند دی خبرو ته کښېني، بیا دا ببولالې چې دا هيأت حکومتي دی يا اوربند د خبرو په لومړني پار کې نه منو، سوچ بیا پلمه لټول دي او څرنګه چې د جګړې په غځولو کې د دوی او د پاکستان د نظامیانو د شخصي اقتصادي او سیاسي ګټو خونديتوب ادامه مومي، هڅه کوي د شر لمبه بَله وساتي. 

که تاسې ريښتیني سوچه افغانان یاست، نو همدا یې وخت دی په یوه خوله د سولې تر شا ودرېږئ. اوربند اعلان کړئ او راشئ په خپل هيواد کې له خپلو وروڼو سره، بې د امریکې، پاکستان او قطر له شتون نه، خبرو ته کښېنئ!